Lava 13.34 - binnenwerk.indd - CWI

De eigenaar van
mijn herinneringen
Anita de Rover
Zodadelijk komt de eventuele koper van dit huis. Ons huis.
Het huis dat Sonja, mijn vrouw, en ik kochten. We verwachtten
er samen heel lang in te kunnen wonen. Het is een bijzonder
huis. Twee verdiepingen. Op iedere verdieping een
slaapkamer, woonkamer, toilet, douche en keuken. De omgeving
is ook fijn. Honderd meter van de zee. Toch heb ik een
bord in de tuin gezet. Dit huis is te koop. Straks komt de
koper. De man zal aanbellen. Hij geeft me een hand en stelt
zich voor. Hij heeft vragen.
‘Hallo, bent u degene die dit huis verkoopt?’
‘Ja, dat ben ik, geloof ik. Komt u binnen.’
Gelooft u het of weet u het zeker?
Zei ik geloof ik? Ja, waarschijnlijk zei ik dat.
Er zit zand aan mijn schoenen. Ik zal ze even uit doen.
Doet u dat maar, de sporen van het strand neem je overal mee
naar toe.
Is dat de woonkamer?
Niet zo gehaast. Hangt u daar uw jas maar op.
U wilt een nieuw huis en zo snel mogelijk. U wilt dat het uw
huis wordt. Dat de vloeren naar uw voeten gaan staan. Dat de
deurknop volstaat met uw vingertoppen.
“Gaat u hier met uw vrouw wonen?”, vraag ik aan de toekomstige
eigenaar van mijn huis.
Waarom wilt u dat weten?
Oh, zomaar.
Ik zal u het huis laten zien.
Dit is inderdaad de woonkamer.
Ja, de stoelen zijn zelfgemaakt. En de schilderijen zijn
portretten van mijn vrouw.
Nee, ze woont hier niet meer, maar u hoeft zich niet ongemakkelijk
te voelen. Het was haar eigen keuze.
En als u even mee loopt, zal ik u de keuken wijzen.
Sonja hield van het granieten aanrecht en de tegeltjes op de
grond.
De keuken werd haar favoriete plek.
68 Lava 13.3/13.4 Lava 13.3/13.4 69