Lava 13.34 - binnenwerk.indd - CWI

‘Wat is uw budget?’
‘Duizend roebel,’ zei het vrouwtje en ze begon in haar handtas
te rommelen. ‘Ik heb een advertentie voor een stofzuiger
gezien. Die heb ik uitgescheurd en moet hier ergens in m’n
tas zitten, maar ik kon ’m niet vinden en toen kwam uw collega
opdagen...’
‘Een kleine rooie voor 999 roebel?’
‘Ja, die is het!’
Zo verkocht ik een Z-100 aan het vrouwtje.
2
‘Jij bent een domme kloot,’ zei Sergej, ‘jij kost mij mijn commissie.
Tweeduizend roebel.’
‘Het is al goed. Jij krijgt de helft van mijn eerste loon,’ zei ik.
‘Je eerste loon? Dat wil ik wel ’ns zien dat jij hier loon
krijgt!’
‘Ik zou je nu meteen het geld geven, maar ik moet nog
geneesmiddelen kopen.’
‘Kan me geen reet schelen,’ zei Sergej, ‘waar is je portefeuille?’
‘In de lockers, in de linkerzak van mijn vest.’
‘Is je locker op slot?’
‘Nee.’
‘Ik zal mezelf wel bedienen, ‘zei Sergej, ‘let ondertussen op
de winkel en verkoop geen Z-100 of ik snij je lul eraf.’
3
Als ik zweeg dan zou ik geen Z-100 verkopen.
Een man kwam kijken naar de stofzuigers. Het was een dikkerd,
die een leren vest met bontkraag droeg en een leren
tasje aan zijn pols had bengelen. In zijn oor stak een bluetooth-garnituur
en hij droeg schoenen met lange, naar boven
krullende toppen.
‘Is dit de duurste stofzuiger in de winkel?’ vroeg de man.
Ik zweeg.
‘Waarom zeg je niets? Is dit een slechte stofzuiger?’
Ik zweeg. De man haalde zijn schouders op en liep verder
langs de rijen, de modellen bestuderend. Bij elk model bleef
hij staan en las het etiketje en mompelde: ‘Opleggers!’
Hij hield halt bij een model met telescopische buis, antikattenhaarborstel
en doorzichtig reservoir en keek naar mij:
‘En dit hier, is dat ook een shitmodel?’
Ik zweeg.
‘Denk je dat ik te weinig geld heb?’ De man haalde een pakje
van duizendroebelbiljetten uit zijn broekzak. De biljetten
werden bij elkaar gehouden door een gouden speld.
Ik zweeg.
Hij haalde zijn schouders op en liep verder. Bij de Z-100
bleef hij staan. Hij bestudeerde het model aan alle kanten.
Daarna keek hij naar mij.
Ik zweeg.
‘Kus mijn kloten,’ zei hij. Hij pakte een Z-100 uit de rekken
en stapte naar de kassa.
4
Sergej lachte me uit.
‘Jij bent een echte mislukkeling!’
Ik ijsbeerde tussen de rijen met stofzuigers.
‘Als ik het ga vertellen aan Irina, dan lig je zo buiten,’ zei
Sergej. Hij kwam wat dichter bij mij staan en vervolgde: ‘Voor
1500 roebel hou ik mijn mond.’
Sergej verdween opnieuw naar mijn locker.
Ondertussen verstopte ik de resterende Z-100’s in het
magazijn. De ontstane leegte vulde ik met andere modellen
en het prijskaartje scheurde ik in kleine stukjes.
Sergej keerde terug met drie briefjes van vijfhonderd, waarmee
hij voor mijn gezicht zwaaide.
Sergej zag dat de Z-100 was verdwenen. ‘Geen slecht idee,’
zei hij, ‘maar dat gaat niks opbrengen.’
‘Waarom?’ vroeg ik.
‘Dat zul je wel zien.’
5
Een man van rond de dertig kwam onze richting uit gelopen.
Hij had het foldertje van onze winkel in zijn hand. Hij
droeg een Gore-tex-regenvestje, een bruine broek met overal
zakken en wandelschoenen.
Hij deed enkele keren de ronde van onze rijen en vergeleek
de modellen met een beeldje in de folder. Hij deed of hij ons
niet zag staan.
‘Kan ik u helpen, meneer?’ vroeg ik toen hij aan een nieuwe
ronde begon.
‘Ik ben op zoek naar dit model,’ zei hij en wees naar de
Z-100 op de voorpagina.
‘Die is uitverkocht,’ zei ik.
‘Dat kan niet. Ik heb een uur geleden gebeld. Toen waren er
nog vijf stuks op voorraad.’
Sergej legde zijn hand op mijn schouder en zei: ‘Mijn
collega hier heeft genoeg aan een half uur om vijf Z-100’s te
verkopen.’
‘Dat kan ik moeilijk geloven,’ zei de man.
‘Koopt u liever deze. Heeft een krachtregeling,’ zei Sergej.
‘Ja maar, die kost vijfhonderd roebel meer.’ Sergej haalde
zijn schouders op en liep een andere kant uit.
‘Ik laat me niet voor gek zetten,’ zei de man en liep naar de
kassa om te klagen.
6
‘Arkadi,’ zei Irina, ‘Ik had je gewaarschuwd.’
‘Het was Sergej z’n idee,’ zei ik.
‘Maak me niets wijs.’
Ik zweeg.
Irina liep de verkoopzaal in. Een minuut later kwam ze
terug met Sergej.
‘Is het waar dat jij Arkadi hebt aangezet om de Z-100 te
verkopen?’
‘Nee,’ zei Sergej.
Irina richtte zich tot mij. ‘Is het zo dat je die vorige job hebt
verloren? Met leugens?’
Ik zweeg.
‘Ik geloof dat je de gevolgen zelf wel kunt trekken,’ zei Irina.
‘Pak je spullen.’ Tien minuten later stond ik buiten. Bij het
metrostation diepte ik mijn portefeuille op om te zien of ik
nog genoeg kleingeld bij elkaar kon schrapen voor een
kaartje. Er dwarrelde een briefje naar beneden. Ik bukte me
en las het. Loser! lachten de scheve letters me toe.
Ja, Sergej had de mensenkennis van een rasechte verkoper.
54 Lava 13.3/13.4 Lava 13.3/13.4 55