onder ons - The Mill Hill Missionaries

Ook in de kerstnacht worden er in de
wereld honderdduizenden kinderen
geboren. Ik vertel u het verhaal
van drie moeders. De moeder die
haar kind krijgt tussen de rokende
puinhopen in Irak, de jonge vrouw die
in Kenia woont tussen aidspatiënten
en hurkend onder een boom haar
kind opvangt en de zeer jonge
moslimvrouw die in Bethlehem in alle
eenzaamheid haar kind ter wereld
brengt, al staan alle vrouwen van de
familie om haar heen.
Het zijn geen anonieme vrouwen. De
vrouw in Irak heet Aisja. Ze is bang,
doodsbang. Van haar huis is niet veel
meer over, haar man loopt vooraan
bij protestdemonstraties tegen de
bezetter. Haar drie kinderen gaan niet
meer naar school, er is geen school
meer. Er is een buurvrouw, even bang
als zij, die naast haar zit en wat lappen
heeft klaargelegd. Geen dokter, geen
vroedvrouw, alleen de kennis van de
vorige bevallingen. Het zweet parelt
op haar voorhoofd. Aisja bijt haar
tanden stuk op een houten lepel. Ze
zucht, ze schreeuwt en dan opeens is
6
DE BABYNACHT.
het kind er. Haar ogen gaan glanzen,
ze drukt het jongetje tegen zich aan
en is, even, de gelukkigste vrouw op
de wereld. Ze hoort het schieten niet
meer, ruikt de brandlucht niet meer,
ziet alleen nog haar kind. Dat kind,
wat voor een mens zal hij worden? In
wat voor een wereld zal dit kind leven
over twintig jaar?
O, wat is het heet. Veertig graden is
in Kenia heel normaal. Maar het is
geen temperatuur om een kind in te
krijgen. Jahaira trekt de katoenen
stof strakker om zich heen. Om haar
buik te ondersteunen. Ze loopt heen
en weer, steeds weer, om de hevige
barensweeën te kunnen opvangen.
De medicijnvrouw kan elk moment
komen, maar ze komt van zover en
er zijn meer vrouwen die haar nodig
hebben. De vliezen breken, het water
stroomt uit haar. Haar vijfde kind
gaat geboren worden. Ze weet wat
ze moet doen, wat er gebeurt. Het
is een vrouwenaangelegenheid, geen
man zal zich in haar nabijheid wagen.
Jahaira ziet de dood dagelijks in de