onder ons - The Mill Hill Missionaries
onder ons - The Mill Hill Missionaries onder ons - The Mill Hill Missionaries
4 HET VERHAAL GAAT… Wij leven van verhalen en wanneer wijzelf ouder worden, vinden wij het ook heerlijk om zelf verhalen te vertellen, verhalen zonder einde, over de tijd van vroeger. En waar je ook komt in de wereld vertellen mensen verhalen over hoe het vroeger gegaan is, en hoe de wereld tot stand is gekomen. Mijn interesse in vroegere verhalen bracht mij naar het gebied van de grote Indianenstammen in het zuiden van de V.S., Utah, Colorado, Arizona en New Mexico. De Indianen van de Anasazi stam hebben daar ooit gewoond in woningen in de steile rotswanden van de vele canyons. Zij waren de oorspronkelijke bewoners en de voorouders van het Pueblo volk dat daar momenteel woont. Zelfs in pre-historische tijden stonden zij bekend om hun aardewerk en kunstige aardewerk-beeldjes. Die kunst is later verder ontwikkeld door de Pueblo Indianen. Prachtig uit klei gemaakte en in heldere kleuren geschilderde beeldjes. Je ziet ze daar overal, op de markt en ook in kunstgalerijen. Een heel bekend beeldje is de “STORYTELLER”. De Indianen hadden geen geschreven overlevering of geschiedenis en alles werd door middel van verhalen overgebracht naar de volgende generatie, van “grootmoeder naar achterkleinkind”. De “storyteller” was vaak een vrouw. Ze zat op haar hurken, het hoofd iets opgeheven met wijdopen mond en dichte ogen, en de kinderen zaten op haar dijen. Ze vertelde over wat er leefde en geleefd had, over de mensen uit de stam en het duistere verleden. Indiaanse kunstenaars hebben dit genre verder vorm gegeven, en een van hen, Juan Sandoval, maakt nu allerlei kleibeelden van mensen van vroeger en nu. Allemaal met wijdopen mond en dichte ogen. Allemaal “storytellers”. Ze hebben allemaal iets te vertellen…..
Toen ik in Albuquerque in New Mexico rondliep, viel mijn oog op een kerstgroep door Juan Sandoval gemaakt. Beelden uit klei gemaakt en gebakken, in heldere kleuren geschilderd, ieder met eigen “bodylanguage”, met grote handen, opgeheven hoofd, wijdopen mond en dichte ogen. Iedereen in die groep was op eigen manier een “storyteller”. Ze stonden rustig te wachten op een plank in een winkeltje. Sint Jozef had zelfs een prijskaartje om zijn nek. “Een beetje aan de dure kant” dacht ik, maar ik was er weg van. Ze straalden iets uit, hadden iets te zeggen, iets belangrijks met ons te delen, iets wat zij gezien hadden, beleefd hadden in hun diepste binnenste. Jozef, Maria en het kind in het hooi, drie koningen… Ook mijn mond ging open van verbazing en ik moest stilletjes lachen en delen in hun diepe vreugde. Zij spraken een taal die ik verstond: “Verheugt U en vertel het iedereen; heden is een kind voor ons geboren, een verlosser ons gegeven”. Zo onschuldig, bijna kinderlijk, eenvoudig, nederig en spontaan, én ze straalden allemaal diepe vreugde uit, en het leek wel alsof zij in koor samen zongen…. hét verhaal van een God die mensgeworden is in Jezus, in ons! Die kerstgroep staat er nu niet meer op die plank in dat winkeltje in Albuquerque. Jozef en Maria en het kind, samen met de drie koningen, zijn met mij meegereisd – weliswaar verpakt in dikke lagen bubbelplastic - en staan nu in de kapel van Verzorgingshuis Insula Dei in Arnhem. Niet als kunstwerkjes, maar als getuigen van wat mensen ervaren hebben en nog steeds ervaren, hier en nu en overal. Zij vertellen “the greatest story ever told”. Harry Smithuis mhm 5
- Page 2 and 3: ALLES VAN WAARDE IS WEERLOOS Lucebe
- Page 6 and 7: Ook in de kerstnacht worden er in d
- Page 8 and 9: goed mens zou worden. Maar wat is e
- Page 10 and 11: veel meer die er nog niet zoveel zi
- Page 12 and 13: aangelegd of vanwege de afbakening
- Page 14 and 15: gaat Father Elvis Shudzeka naar men
- Page 16 and 17: of zou dit een reis worden naar wat
- Page 18 and 19: Zeevarenden zijn een internationaal
- Page 20 and 21: 20 EEN HART KLOPPEND OP DE MAAT VAN
- Page 22 and 23: Geboren op 3 maart 1932 te Hengelo
- Page 24: Retouradres: Johannahoeve 4 6861 WJ
Toen ik in Albuquerque in New<br />
Mexico rondliep, viel mijn oog op<br />
een kerstgroep door Juan Sandoval<br />
gemaakt. Beelden uit klei gemaakt<br />
en gebakken, in heldere kleuren<br />
geschilderd, ieder met eigen “bodylanguage”,<br />
met grote handen,<br />
opgeheven hoofd, wijdopen mond en<br />
dichte ogen. Iedereen in die groep<br />
was op eigen manier een “storyteller”.<br />
Ze stonden rustig te wachten op een<br />
plank in een winkeltje. Sint Jozef had<br />
zelfs een prijskaartje om zijn nek. “Een<br />
beetje aan de dure kant” dacht ik, maar<br />
ik was er weg van. Ze straalden iets uit,<br />
hadden iets te zeggen, iets belangrijks<br />
met <strong>ons</strong> te delen, iets wat zij gezien<br />
hadden, beleefd hadden in hun<br />
diepste binnenste. Jozef, Maria en het<br />
kind in het hooi, drie koningen… Ook<br />
mijn mond ging open van verbazing<br />
en ik moest stilletjes lachen en delen<br />
in hun diepe vreugde. Zij spraken een<br />
taal die ik verstond:<br />
“Verheugt U en vertel het iedereen;<br />
heden is een kind voor <strong>ons</strong> geboren,<br />
een verlosser <strong>ons</strong> gegeven”.<br />
Zo <strong>ons</strong>chuldig, bijna kinderlijk,<br />
eenvoudig, nederig en spontaan, én ze<br />
straalden allemaal diepe vreugde uit,<br />
en het leek wel alsof zij in koor samen<br />
zongen…. hét verhaal van een God die<br />
mensgeworden is in Jezus, in <strong>ons</strong>!<br />
Die kerstgroep staat er nu niet meer<br />
op die plank in dat winkeltje in<br />
Albuquerque.<br />
Jozef en Maria en het kind, samen<br />
met de drie koningen, zijn met mij<br />
meegereisd – weliswaar verpakt in<br />
dikke lagen bubbelplastic - en staan<br />
nu in de kapel van Verzorgingshuis<br />
Insula Dei in Arnhem. Niet als<br />
kunstwerkjes, maar als getuigen van<br />
wat mensen ervaren hebben en nog<br />
steeds ervaren, hier en nu en overal.<br />
Zij vertellen “the greatest story ever<br />
told”.<br />
Harry Smithuis mhm<br />
5
Change language