Radio 4 presenteert... Radio Kamer Filharmonie - Tros

Radio 4 presenteert...
Serie Haydn in London / TROS Klassiek
Radio Kamer Filharmonie
Frans Brüggen DIRIGENT
Ingrid Geerlings FLUIT
Frank van den Brink KLARINET
Hajime Konoye FAGOT
Laurens Otto HOORN
09
vrijdag 13 november 2009
20.15 uur inleiding Michel Khalifa
19.30 uur
2010
Felix Mendelssohn The Fair Melusina: Ouverture
1809-1847 opus 32 (1833-35)
Ignaz Pleyel Symfonie in C ‘Londense’ B. 151
1757-1831 (uitgegeven ca. 1800;
Nederlandse première)
Maestoso – Allegro assai
Adagio Menuetto Rondo
PAUZE
Symfonie concertante nr. 5 in F
voor fl uit, klarinet, fagot, hoorn en
orkest (uitgegeven ca. 1802)
Allegro con brio Tempo di minuetto
grazioso Presto
>>
1

2
>>
Joseph Haydn Symfonie nr. 101 ‘The Clock’
1732-1809 Adagio – Presto Andante
Menuet & Trio: Allegretto
Finale: Presto
Na afl oop van het concert blijven de buffetten geopend.
De programmatoelichtingen van de concerten zijn enkele dagen vóór het
concert te lezen op www.trosklassiek.nl en www.radio4.nl/vrijdagvanvredenburg.
Dit concert wordt door de TROS rechtstreeks uitgezonden op Radio 4.
Gratis met de bus naar het concert
Bezoekers van Vredenburg Leidsche Rijn kunnen gratis met de
bussen van het GVU naar het concert. De lijnen 26, 28 en 39 stoppen bij de
halte Vredenburg Leidsche Rijn. Uw toegangskaartje, voorzien van GVU-logo, is
vanaf twee uur vóór het concert tot twee uur na afl oop geldig als vervoersbewijs.

Meester en leerling
vrijdag 13 november 2009, 20.15 uur
De mooie Melusine
Felix Mendelssohn leerde het sprookje
van de mooie Melusine kennen in de
literaire vorm die Goethe eraan gaf in
zijn roman Wilhelm Meisters Wanderjahre.
De Duitse romantici waren dol
op sagen en legendes uit de middeleeuwen,
liefst uit barre streken als
Schotland, Ierland of Bretagne. De
ridderromans van Sir Walter Scott
hadden op het vasteland de verbeelding
hevig aangejaagd, en schrijvers en
schilders kwijnden weg bij de gedachte
aan gotische ruïnes, mistige landschappen
en bovennatuurlijke wezens.
Ook Felix Mendelssohn ontkwam niet
aan deze betovering, getuige zijn
Hebriden-ouverture en zijn ‘Schotse’
symfonie.
In de Melusine-ouverture kon hij opnieuw
kwistig beelden van de zee en rotskusten
oproepen, want de legende
speelt zich af in Schotland en op het
mythische eiland Avalon. Er zijn verschillende
versies van het Melusineverhaal
in omloop, maar kort gezegd
behandelt het sprookje de onmogelijke
amoureuze verbintenis van een
gewone sterveling met een feeëriek
wezen, dat een geheim bij zich draagt
dat het niet mag onthullen.
Melusine, zelf ontsproten uit zo’n
mésalliance – een gemengd huwelijk
zouden we tegenwoordig zeggen –
wil niet dat haar man te weten komt
dat zij op zaterdagen van onderen
een vissen- of slangenlijf heeft en verbiedt
hem op die dag de toegang tot
de badkamer. Natuurlijk wint de
nieuwsgierigheid het, en spoedig is
de onontkoombare scheiding een feit.
Een versie geeft een interessante
variant: Melusine vergeeft haar man
de badkamer-inbraak, maar dat komt
haar duur te staan. Aan het hof, ten
overstaan van alle genodigden, schiet
de echtgenoot woedend uit zijn slof
en noemt zijn vrouw een serpent.
Voor Melusine reden om zich in een
draak te veranderen en op te stappen.
Het is indirect aan de toneelschrijver
Franz Grillparzer te danken, dat
Mendelssohn tot het schrijven van de
ouverture werd aangezet. Grillparzer
bewerkte de Goethe-stof tot een operalibretto,
dat hij vervolgens aan Beethoven
voorlegde. Die liet het aanbod
echter lopen, zodat Mendelssohn de
3

4
opera uiteindelijk in Berlijn hoorde
met de muziek van een ander. Diens
werk kon hem niet zo te boeien, maar
wel kreeg het verhaal hem in zijn
greep. Daags daarop componeerde hij
er geïnspireerd een eigen ouverture bij,
waarin hij smakelijke ingrediënten
als natuurgeweld, liefdesbeloften en
tragische accenten naar hartenlust kon
mengen. Na een liefelijk gehouden
aanzet begint het inderdaad al gauw
hevig te stormen op Mendelssohns
palet. Weldra voert echter een serene
melodie ons terug naar onze diepere
verlangens en gevoelens. Het is dit
voortdurend pendelen tussen het
hier en nu van het lichaam en de wazige
voorstellingen van het gemoed,
dat Mendelssohn zo goed weet te tekenen.
In Londen ging de ouverture
in première, op 7 april 1834, en onder
haar Engelse naam: The Fair Melusina.
Bevriende concurrenten
Hoewel Ignaz Pleyel feitelijk een
generatie- en landgenoot van Mozart
was, roept zijn naam in eerste instantie
romantische associaties op. Dat
komt vooral doordat de naam ‘Pleyel’
meestal valt in verband met vroegnegentiende-eeuwse
piano’s en
vleugels, die tot op de dag van vandaag
begeerd zijn. Bovendien raakte de
Salle Pleyel – eigenlijk niet meer dan
een concertruimte waar een fabrikant
zijn producten kon uitstallen – in de
dagen van Chopin en Liszt bijzonder
gerenommeerd.
Felix Mendelssohn
Voordat Ignaz Pleyel zich in 1795 in
Parijs vestigde en zich tot geslaagde
ondernemer ontwikkelde (hij zette
er een muziekuitgeverij op en – inderdaad
– de later door zijn zoon
voortgezette pianofabriek) genoot
Ignaz Pleyel groot aanzien als componist.
Eentje die met zijn symfonieën
niet voor zijn leermeester Joseph
Haydn heette onder te doen.
De naweeën van de Franse revolutie
zetten het laat-achttiende-eeuwse
Europa regelmatig op zijn kop, en zo
kwam het dat de Dom van Straatsburg,
waar Pleyel werkzaam was, in
1791 gesloten werd en hij naar iets
anders moest uitzien. In het daaropvolgende
jaar vinden we hem in Londen,
waar hij in een verbeten concurrentiestrijd
belandde. De ‘Professional
Concerts’, waarvoor Pleyel als
een soort abonnement zo’n twintig
‘periodical symphonies’ leverde,
moesten het opnemen tegen de ‘Salomon
Concerts’, die juist in dat jaar
voor het eerst Europa’s beroemdste
componist Joseph Haydn over de
vloer hadden.
In een brief van 2 maart 1792 sneerde
Haydn dat “Pleyel was aangekomen
met een hoop nieuwe composities,
die echter al lang geleden gecomponeerd
waren...” Al braken de

impresariaten elkaar onderling af,
toch schenen de heren het onderling
wel aardig te kunnen vinden met elkaar.
Ze dineerden samen bij aankomst
van Pleyel en later schreef Haydn:
“Ik ga altijd naar zijn concerten
en ben de eerste om te applaudisseren.”
De vele ‘Londense symfonieën’ die
Pleyel het licht deed zien, zijn vrolijk
van snit en regelmatig van opbouw.
De Symfonie B 151 bijvoorbeeld kent
een majesteitelijk begin met pauken
en trompetten. In het aansluitende
Allegro assai valt vooral de behandeling
van de houtblazers op. Pleyel lijkt
er een voorschot te nemen op zijn
latere, succesvolle concertante symfonieën.
Ook in het Adagio krijgen de
blazers een voorkeursbehandeling.
Hier, en in het afsluitende Rondo,
brengt Pleyel wat reliëf aan met korte
secties die telkens naar de parallelle
mineur-toonsoort overstappen.
Dat Pleyel in Haydn zijn meerdere
Ignaz Pleyel
moest erkennen als het om symfonieën
ging, had ook het Londense
publiek al gauw in de gaten. Met zijn
reeks concertante symfonieën baarde
Pleyel echter toch opzien in de stad.
In de Symfonie concertante nr. 5 in F
treden wel vier solo-instrumenten
voor het voetlicht: fl uit, klarinet,
hoorn en fagot. Het vrij lange Allegro
con brio biedt de blazers ruim
gelegen heid tot passagewerk. Formeel
valt vooral op hoe Pleyel het traditionele
Menuet direct in het zeer korte,
als jachtmuziek opgezette, afsluitende
Presto laat overgaan. Kort
voor het einde lijkt hij zelfs op Beethovens
grillen vooruit te willen lopen,
want een paar maten lang wordt er
naar het voorbije menuet teruggeblikt,
voordat de solisten met drieklank-motieven
de aftocht blazen.
De klok tikt
“Waar zou hij nu weer mee komen?”
moeten de Londense concertbezoekers
gedacht hebben toen Joseph Haydn,
componist uit Oostenrijk, met zijn
van baron Gottfried van Swieten
geleende postkoets op 4 februari 1794
voor de tweede keer de Engelse hoofdstad
binnenreed. Impresario en organisator
Salomon moest het begin van
zijn roemruchte concertseizoen zelfs
een paar dagen uitstellen, want Mr.
Haydn arriveerde te laat. Een soort
fi leleed vanwege de Napoleontische
oorlogen die op het vasteland al uitgebroken
waren, was er de oorzaak
5

6
van. Maar vanaf zijn aankomst tot
diep in mei zouden de Londenaars
weer bijna wekelijks getuige zijn van
een concert in Haydns aanwezigheid.
Haydn had zich met zijn charme en
speelsheid geliefd gemaakt bij de Engelsen,
en vooral het verrassingseffect
in de Symfonie met de Paukenslag (‘Surprise’)
maakte hem tot de meest geliefde
buitenlandse componist na
Händel (en vóór Mendelssohn, die de
Engelsen ook enthousiast onthaalden).
Die paukenslag, waarmee Haydn het
eerst door hem met een landerig
melodietje ingesukkelde publiek
wakker schudde, werd van lieverlee
het symbool van een nieuw fenomeen:
humor in de muziek, en wel met louter
muzikale middelen, zonder tussenkomst
van een tekst.
In Symfonie nr. 101, die op 4 maart 1794
in première ging, bediende Haydn
het publiek op zijn wenken. Ook nu
weer speelde hij zijn troef uit in het
tweede deel. Fagot en strijkers produceren
een enerverend getik-tak als van
een pendule. Haydn omzoomde die
eenvoudige begeleiding – telkens met
een saaie toonladderfi guur besloten
– met de meest fantastische blazerssoli:
de bijnaam ‘De Klok’ was geboren.
Ook in de andere delen manifesteert
Haydn zijn symfonisch kunnen, speels
gelardeerd met onverwachte dissonanten
en instrumentaties. Het Menuet
is van buitensporige lengte, en in het
middendeel (Trio) ervan permitteert
Haydn zich het grapje de solo-fl uit
eerst met de verkeerde harmonieën
te ondersteunen. De aanvang van de
symfonie is – heel anders dan bij
Pleyel – niet opwindend en theatraal,
maar langzaam en mysterieus als de
Londense ‘fog’ – een voor Haydn
waarschijnlijk nieuw verschijnsel. In
het afsluitende Vivace – een sonaterondovorm
– lijkt Haydn woorden van
Carl Philipp Emanuel Bach te willen
logenstraffen. Die merkte ooit wat
zuur op dat de beheersing van het
contrapunt geheel verdwenen was:
“Ik geloof, zoals veel intelligente
mensen, dat de huidige zucht naar het
komische hier meer dan iets anders
debet aan is.” In plaats van een ordentelijke
reprise van het rondo-thema
verrast Haydn zijn luisteraars op een
kwart van het eind met een wervelend
fugato op de noten van het rondothema:
een originele inval, helemaal
uitgevoerd volgens de aloude regels
van het contrapunt.
Kees Arntzen
Joseph Haydn

uitvoerenden
Frans Brüggen, dirigent
Frans Brüggen behoort tot de meest
vooraanstaande experts op het terrein
van de achttiende- en vroeg-negentiendeeeuwse
muziek. Hij studeerde musicologie
in zijn geboorteplaats Amsterdam.
Op zijn 21ste werd hij aangesteld als
docent aan het Koninklijk Conservatorium
in Den Haag. Later werd hij
‘Erasmus Professor’ aan Harvard University.
Toch is hij, zoals Luciano Berio
schreef, “een musicus die geen archeo-
Frans Brüggen
loog is, maar een groot kunstenaar”.
In 1981 richtte hij het Orkest van de
Achttiende Eeuw op, dat is gevormd
uit zo’n zestig musici uit negentien
landen. Deze musici, allen specialisten
in de muziek van de achttiende en
vroege negentiende eeuw, spelen op
oude instrumenten, of kopieën daarvan.
Voor veel van hun opnamen werd
het orkest internationale prijzen toegekend.
In meer recente jaren heeft
Frans Brüggen als dirigent opgetreden
MARCO BORGGREVE
7

8
bij onder meer het Philharmonia
Orchestra, het Rotterdams Philharmonisch
Orkest, het Koninklijk
Concert gebouw orkest, het Orchestre
de Paris en San Francisco Symphony.
In 1992 werd Frans Brüggen eerste gastdirigent,
naast Simon Rattle, van het
Orchestra of the Age of Enlightenment.
In 1997 ontving hij de Internationale
Muziekprijs van Unesco. Als
operadirigent leidde hij uitvoeringen
als Mozarts Mitridate, re di Ponte in
Zürich, Glucks Orfeo bij de Opéra de
Lyon en Mozarts Die Zauberfl öte bij het
Teatro Real in Madrid. Van 1998 tot
2000 was hij een van de eerste gastdirigenten
van het Orchestre de Paris. In
december 2001 maakte hij zijn debuut
bij het London Philharmonic Orchestra,
waar hij de eerste drie Beethovensymfonieën
dirigeerde in de Royal
Festival Hall. De komende seizoenen
zal Frans Brüggen optreden met het
Philharmonia Orchestra in Londen, de
Münchner Philharmoniker, het
Tonhalle Orchester in Zürich, het
Scottish Chamber Orchestra, het
Chicago Sympony Orchestra en het
Orchestra Filarmonica della Scala, en
als vaste gastdirigent van de Radio
Kamer Filharmonie. Met het Orkest
van de Achttiende Eeuw vervolgt hij
zijn internationale tournee met onder
meer een het complete symfonische
oeuvre van Beethoven. Sinds oktober
2007 is Frans Brüggen ere-dirigent van
de Radio Kamer Filharmonie.
Frank van den Brink
Ingrid Geerlings, fl uit
Ingrid Geerlings studeerde in 1997
aan het Sweelinck Conservatorium in
Amsterdam bij Koos Verheul summa
cum laude af, en won onder meer de
eerste prijs van het Internationaal
Kamermuziek Concours in Colmar en
de Vriendenkrans van het Concertgebouw.
Daarna studeerde ze verder
bij Aurèle Nicolet, Peter-Lukas Graf en
Patrick Gallois. Als solo-fl uitiste van
de Radio Kamer Filharmonie en het
Schönberg Ensemble werkte ze samen
met dirigenten als Jaap van Zweden,
Bernard Haitink,Valery Gergiev en
Reinbert de Leeuw. Ingrid Geerlings is
te beluisteren op de cd Musikalische
Talente Europas en op een nieuwe
cd-box met muziek van Tristan Keuris.
Frank van den Brink, klarinet
Frank van den Brink studeerde aan de
conservatoria van Amsterdam en Den
Haag en studeerde af met onderscheiding.
Op zijn twintigste werd hij solo-
BRODUS BUNDER

klarinettist van het Noord Nederlands
Orkest. Nu is hij solo-klarinettist van
het Radio Filharmonisch Orkest en
maakt hij deel uit van het Nederlands
Blazersensemble. Hij werkte samen
met het Chamber Orchestra of Europe,
het Scottish Chamber Orchestra, het
Koninklijk Concertgebouworkest, het
Nieuw Ensemble, Ensemble Modern
Frankfurt, met Wendingen en het
Asko|Schönberg. Op de historische
‘klassieke’ klarinet speelt hij in Anima
Eterna, en speelde hij met Les Arts Florissants
en de Van Swieten Society. Als
solist trad Frank van den Brink op met
o.a. het Radio Filharmonisch Orkest,
het Noord Nederlands Orkest, het
Noordhollands Philharmonisch Orkest,
Nieuw Sin fonietta Amsterdam,
the Covent Garden Sinfonietta, het
Moravisch Filharmonisch Orkest, het
Filharmonisch Orkest van Tbilisi, het
Europees Kamerorkest ‘Per Musica’ en
het Arion Ensemble. Masterclasses gaf
hij op o.a. het Orlando Festival en aan
het Sweelinck Conservatorium.
SIMON VAN BOXTEL
Ingrid Geerlings Hajime Konoye Laurens Otto
Hajime Konoye, fagot
De Japanse fagottist Hajime Konoye
studeerde aan de Nationale Universiteit
voor Schone Kunsten en Muziek in
Tokio, en werd eerste fagottist van het
Nieuw Japans Filharmonisch Orkest
onder leiding van Seji Ozawa. Met een
beurs van de Japanse overheid studeerde
hij in Amsterdam en New York. In
1991 werd hij solo-fagottist van het
Radio Kamerorkest (nu Radio Kamer
Filharmonie). Hij trad als solist op in
werken van Bach, Haydn, Pleyel,
Mozart, Richard Strauss en Martin. In
2004 speelde hij het Fagotconcert van
Mozart onder leiding van Ton Koopman
in het Concertgebouw van Amsterdam.
Laurens Otto, hoorn
Laurens Otto is solo-hoornist van de
Radio Kamer Filharmonie. Hij studeerde
aan het Rotterdams Conservatorium
bij Martin van de Merwe en Bob Stoel
en nam deel aan masterclasses van Ab
Koster, Michael Thompson, Peter
Damm en Hermann Baumann. Hij is
9

10
een veel gevraagd (kamer-)musicus en
speelt regelmatig mee in o.a. het Rotterdams
Philharmonisch Orkest, het
Doelenensemble, de Van Swieten
Society en het Nederlands Blazersensemble.
Hij heeft veel affi niteit met
hedendaagse muziek. Zo bracht hij
solo-composities in première van Patrick
van Deurzen, Rocco Havelaar en Ron
Ford. Hij ontving het stipendium van
de Vrienden van het Rotterdams Conservatorium.
Radio Kamer Filharmonie
De Radio Kamer Filharmonie bestaat
uit een basisensemble van ongeveer
zestig musici. De bezetting is fl exibel
en kan variëren van barokensemble
of kamerorkest tot ensemble voor
hedendaagse muziek. Gecombineerd
met de specifi eke expertise van vaste
gastdirigent Philippe Herreweghe en
eredirigent Frans Brüggen bestrijkt
de Radio Kamer Filharmonie een breed
en veelzijdig repertoire. Het orkest
heeft in het hedendaagse repertoire
een bijzondere reputatie opgebouwd
en bevestigt deze in de huidige programmering
met tal van premières.
De Radio Kamer Filharmonie is een
omroeporkest en heeft een belangrijke
plaats in de series de Zaterdag Matinee
en Het Zondagochtend Concert in het
Amsterdamse Concertgebouw, De
Vrijdag van Vredenburg in Utrecht en
de avontuurlijke NPS-concertseries in
Muziekgebouw aan ’t IJ. Sinds 2005 is
Jaap van Zweden chef-dirigent en artistiek
leider van de Radio Kamer Filharmonie.
Vaste gastdirigenten zijn
Philippe Herreweghe en Frans Brüggen.
In 2007 is Brüggen benoemd tot eredirigent.
Met ingang van het seizoen
2010-2011 treedt de Deense dirigent
Michael Schønwandt aan als chefdirigent
en voegt James MacMillan zich
bij het team van vaste gastdirigenten
van de Radio Kamer Filharmonie.
Meer informatie over de Radio Kamer
Filharmonie is te vinden in de aparte
brochure over dit orkest en op
www.radiokamerfi lharmonie.nl. Voor
gratis toezending van de
brochure: bel 035 6714150.

Radio Kamer Filharmonie
CHEF-DIRIGENT
Jaap van Zweden
ERE-DIRIGENT
Frans Brüggen
VASTE GASTDIRIGENT
Philippe Herreweghe
EERSTE VIOOL
Elisabeth Perry
Diana Morris
Quirine Scheffers
Maria Escarabajal
Natalia Gabunia
Joan Mooney
Gerrie Rodenhuis
Ruud Wagemakers
TWEEDE VIOOL
Jacobien Rozemond
Wouter Groesz
Astrid Abas
Zofi a Balcar
Ian van den Berk
Renée de Jong -Verwoerdt
Marjolijn Oonk
Iina Laasio
ALTVIOOL
Vilem Kijonka
Sabine Duch
Marjolijn van der Grinten-da
Silva Rosa
Marije Helder
Lotte de Vries
CELLO
Arturo Muruzabal
Naftali Gurevich
Gé Bartman
Angela Stevenson
CONTRABAS
Boris Kozlov
Norma Brooks
Jim Schultz
FLUIT
Carolien van ’t Hof
Ellen Alberts
HOBO
Aisling Casey
Caroline Tempelaar-Pijp
KLARINET
Esther Misbeek
Sergio Hamerslag
FAGOT
Dennis Notten
Annet Karsten
HOORN
Sergei Dovgaliouk
Rebecca Grannetia
TROMPET
Cyrille van Poucke
Raymond Rook
PAUKEN
Maarten Smit
CONTINUO
Pieter Jan Belder
11

12
komende concerten in
De vrijdag van Vredenburg
SERIE MUZIKALE MEESTERWERKEN & RULE BRITANNIA
vrijdag 20 november 2009, 20.15 uur Vredenburg Leidsche Rijn
inleiding Paul Janssen 19.30 uur
Land of Hope and Glory
Alexander Lazarev
Radio Filharmonisch
Orkest
Alexander Lazarev dirigent
Maxim Rysanov altviool
SERIE TROS VOCAAL / THE ENGLISH MENDELSSOHN
Walton
A Queen’s Fanfare
*Elgar
Pomp and Circumstance
March nr. 1 (Land of Hope
and Glory)
*Walton
Altvioolconcert
*Elgar
Symfonie nr. 1
vrijdag 27 november 2009, 20.15 uur Jacobikerk (!) Utrecht, geen inleiding
Van Monteverdi tot Nysted
Groot Omroepkoor
Jos van Veldhoven dirigent
Johannette Zomer sopraan
Fred Jacobs theorbe
Israel Golani theorbe
Lucia Swarts cello
Robert Franenburg
contra bas
Leo van Doeselaar orgel
Siebe Henstra orgel
continuo
* 22 NOVEMBER 2009, 11.00 UUR
HERHALING AMSTERDAM
CONCERTGEBOUW (HET
ZONDAGOCHTEND CONCERT)
Schütz Uit Psalmen
Davids: Wie lieblich sind
deine Wohnunge SWV29
/ Danket dem Herren
SWV32 / Jauchzet dem
Herren SWV47
Cavalli Salve Regina
Monteverdi Pianto della
Madonna sopra II
Lamento d’Arianna
Gesualdo
Ave dolcissima Maria
Purcell Hear my prayer
Sandström Hear my
prayer
Mendelssohn Hör mein
Bitten
Reger O Tod wie bitter
bist du
Nysted Immortal Bach
(Komm süsser Tod)

SERIE HAYDN IN LONDEN & AVRO KLASSIEK
vrijdag 4 december 2009, 20.15 uur inleiding Roeland Gerritsen 19.30 uur
Christus’ leven in tonen
Richard Egarr
Radio Kamer Filharmonie
Jaap van Zweden dirigent
Horacio Gutiérez piano
Academy of Ancient
Music
Richard Egarr dirigent
Mhairi Lawson sopraan
Barbara Kozelj alt
Andrew Tortise tenor
Giles Underwood bas
SERIE MUZIKALE MEESTERWERKEN / THE ENGLISH MENDELSSOHN
Van Delden *
Trittico
Beethoven *
Pianoconcert nr.5 ‘Keizer’
Mendelssohn
Symfonie nr.3 ‘Schotse’
Händel
Messiah
vrijdag 11 december 2009, 20.15 uur inleiding Sebastiaan van Eck 19.30 uur
Majestueus pianoconcert
*13 DECEMBER 2009, 11.00 UUR
HERHALING IN AMSTERDAM
CONCERTGEBOUW (HET
ZONDAGOCHTEND CONCERT)
Jaap van Zweden
IVAR PEL
13

14
CONCERTEN IN DE
O
zaterdag 14 november 2009
13.00 uur
Concertgebouw
Pelléas et Mélisande
Radio Filharmonisch Orkest
Groot Omroepkoor
Serge Baudo dirigent
William Burden tenor
Henriette Bonde-Hansen sopraan
Oliver Zwarg bas-bariton
Markus Hollop bas
Ilse Eerens sopraan
Elodie Méchain mezzosopraan
Martijn Cornet bariton
Martin Busen bas-bariton
Debussy
Pelléas et Mélisande
Serge Baudo
B
zaterdag 21 november 2009
14.15 uur
Concertgebouw
Mystère de l’instant
Radio
Kamer
Filharmonie
Thierry
Fischer
dirigent
Erik
Bosgraaf
blokfl uit
Thierry Fischer
Dutilleux
Mystère de l’instant
Berio
Gesti
Telemann
Suite in a voor altblokfl uit, strijkers en b.c.
Mendelssohn
Derde symfonie ‘Schotse’
LEPHOTO
IN

HET CONCERTGEBOUW TE AMSTERDAM
C
zaterdag 28 november 2009
14.15 uur
Concertgebouw
Beethovens Missa solemnis
Radio Kamer Filharmonie
Collegium Vocale Gent & Accademia
Chigiana Siena
Philippe Herreweghe dirigent
Inger Dam-Jensen sopraan
Maria Radner alt
Benjamin Hulett tenor
Martin Snell bas
Beethoven
Missa solemnis
Philippe Herreweghe
LEPHOTO
MICHEL GARNIER
M
US
A
zaterdag 5 december 2009,
14.15 uur
Concertgebouw
Exotiek in de barok
Céline Scheen
Les Talens
Lyriques
Christophe
Rousset
dirigent
Céline
Scheen
sopraan
De Lalande
Symphonies pour les soupers du Roy
Campra
uit L’Europe Galante: ‘Si scherzi, si rida’
Couperin
uit Les Nations: Sonade ‘l’Impériale’
Charpentier
uit Médée: Chaconne
Charpentier
uit Médée: ‘Chi teme d’amore’
DR 2
15

16
zondag 29 november, 11.00 uur
Vredenburg Leidsche Rijn
Een raadsel voor Roosje
Het Radio Filharmonisch Orkest, kinderen van de
Kathedrale Koorschool Utrecht, dirigent Conrad van
Alphen en de verteller Eric Robillard vertellen en
zingen het sprookje Een raadsel voor Roosje, gebaseerd
op het gelijknamige kinderboek van André
Sollie (uitgeverij Querido). Het concert is voor kinderen
van 6 tot 12 jaar en hun opa, oma, moeder, vader,
verzorgers, ooms en tantes.
Roosje heeft van haar zus Pia een schrift met tien
zelfgeschreven versjes gekregen, die een raadsel
bevatten. Roosje doet wat ze kan om dit raadsel op te
lossen. Wat heeft Pia haar willen zeggen? Een
ontroerende muzikale voorstelling naar aanleiding van
het boek van André Sollie, bekroond met de Vlaamse
Cultuurprijs voor Jeugdliteratuur.
I.S.M. TROS EN MUZIEKCENTRUM VAN DE OMROEP / VANAF 6 JAAR
Het concert duurt een uurtje zonder pauze. Na afl oop
staat voor u en de kinderen een drankje klaar.
Tijdens dit concert kan iedereen lekker meezingen.
PROGRAMMERING
Astrid in ’t Veld
PRODUCTIE
Manon Tuynman, Petra Koks
en Maaike Verdonk
ADMINISTRATIE & FINANCIËN
Anneke de Vries
PRESENTATIE RADIO 4
Peter Bree, Hans Haffmans
en Annemiek Klijberg
RANDPROGRAMMERING RADIO 4
Thea Derks
EINDREDACTIE RADIO
Roland Kieft en Aukelien van
Hoytema
ARTISTIEK LEIDER
Kees Vlaardingerbroek
CASTING DIRECTOR
Mauricio Fernandez
Radio Filharmonisch
Orkest
Kathedrale Koorschool
Utrecht
Conrad van Alphen dirigent
Eric Robillard presentatie
Margrith Vrenegoor regie
Peter Claassen beeld
Teus van der Stelt licht
Met muziek van Edward
Elgar en Toek Numan
Prijs E 15 (normaal) /
E 12 (kind)
PROGRAMMATOELICHTING
Kees Arntzen
REDACTIE PROGRAMMABOEK
Clemens Romijn
EINDREDACTIE
Onno Schoonderwoerd
GRAFISCHE VORMGEVING
Dorine Verharen BNO
DRUK
Van der Weij BV Hilversum