festival programma oktober november 2011
festival programma oktober november 2011
festival programma oktober november 2011
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
^ Kinderen in de favela Vila Cruzeiro in het noorden van<br />
Rio de Janeiro (foto: Su Tomesen).<br />
> Uitzicht over Rio de Janeiro (foto: Andrew Lenz).<br />
Fernando Henrique Cardoso ingevoerd toen<br />
hij nog Minister van Financiën was. In de<br />
tweede helft van de jaren negentig brachten<br />
de Braziliaanse deelstaatregeringen hun<br />
administraties op orde, de noodzaak van<br />
het handhaven van een strakke begrotingsdiscipline<br />
werd wettelijk vastgelegd, de<br />
meeste staatsbanken en andere staatsbedrijven<br />
werden geprivatiseerd.<br />
Zelf werd Luna militair na de middelbare<br />
school, omdat hij zo een stabiel inkomen<br />
en pensioen zou krijgen. Maar als militair<br />
werd hij door collega’s met hogere rangen<br />
aangespoord om te studeren in de avond.<br />
Het werd rechten. Hij was de eerste van<br />
zijn familie die naar een universiteit ging, en<br />
dat terwijl zijn ouders, die van het platteland<br />
kwamen, amper konden lezen en schrijven.<br />
Hij haalde zijn bachelors diploma maar zag<br />
er van af om in de advocatuur te gaan, bij<br />
gebrek aan startkapitaal voor een eigen<br />
kantoor. Hij zegt: “Een favelabewoner zal<br />
niet snel van een bank een lening krijgen<br />
om een kantoor te openen. Ik heb natuurlijk<br />
ook niet echt bezit om als onderpand te<br />
geven. Wat dat betreft moet hier nog wel<br />
veel veranderen, zodat mensen met weinig<br />
geld toch makkelijker aan financiering kunnen<br />
komen.”<br />
Daarom begon hij een eigen bedrijfje,<br />
en legt hij bruiloften en partijen voor de<br />
middenklasse vast op video. Eveneens werkt<br />
hij in zijn vrije tijd bij een rechtbank in de<br />
buurt, als vrijwillige bemiddelaar bij juridische<br />
conflicten. Desalniettemin is hij zich aan het<br />
12 www.brasil<strong>festival</strong>.nl<br />
Zwart, blank, geel en bruin<br />
Sinds 1872 houdt Brazilië volkstellingen. De laatste had vorig jaar plaats. Tijdens<br />
de telling wordt ook aan de mensen gevraagd of ze blank, bruin, zwart, geel<br />
(Aziatisch) of inheems zijn. Want Brazilië is natuurlijk vooral een mix van rassen<br />
en kleuren, van blanken, indianen, Afro-Brazilianen, tot Japanners; de grootste<br />
groep Japanners buiten Japan woont in Brazilië, in totaal anderhalf miljoen<br />
mensen.<br />
Uit het onderzoek bleek onder meer dat het aantal bruine Brazilianen sinds<br />
2000 is gegroeid van 38,4 procent naar 43,1 procent in 2010. Het aantal zwarten<br />
groeide van 6,2 procent naar 7,6 procent. Het aantal blanken in 2010 was 47,7<br />
procent van de totale bevolking; tien jaar geleden was dat nog meer dan 50<br />
procent.<br />
Wat daarbij opvalt, is dat het aantal arme bruine en zwarte Brazilianen, veelal<br />
van Afrikaanse afkomst, bijna drie keer zo groot is als de groep arme blanken.<br />
In de sloppenwijken is dat goed zichtbaar: daar zijn de meeste mensen gekleurd.<br />
Hoewel Brazilië vaak wordt gezien als de ideale smeltkroes, zijn het meestal<br />
de blanken, de afstammelingen van Europese herenboeren, handelaren en<br />
ambtenaren, die de hogere posities bekleden. In de politiek en het zakenleven<br />
zijn bruine of zwarte leidinggevenden vrij zeldzaam, terwijl bruine en zwarte<br />
Brazilianen toch bijna de helft van de bevolking uitmaken.<br />
Een probleem voor de armere, gekleurde bevolking blijft het openbaar<br />
onderwijs in het land; dat is doorgaans zeer slecht. Vermogende, en dus meestal<br />
blanke Brazilianen sturen hun kinderen daarom naar particuliere scholen,<br />
zodat ze zich optimaal kunnen voorbereiden op het toelatingsexamen tot de<br />
universiteit. Voor scholieren van het openbaar onderwijs is het dus veel lastiger<br />
om toegang te krijgen tot de universiteit en zo hoger op de maatschappelijke<br />
ladder te klimmen.<br />
voorbereiden op een overheidsexamen,<br />
waardoor hij een baan kan krijgen bij de<br />
staat, bijvoorbeeld als openbaar aanklager.<br />
“Dat is voor mij een mogelijkheid om<br />
in één keer een ander leven binnen<br />
te stappen”, zegt Luna. “Je krijgt een<br />
goed salaris, pensioen en een solide<br />
ziektekostenverzekering.”<br />
Volwassenwording<br />
Wat Luna vooral opvalt in het hedendaagse<br />
Brazilië, is dat de kansen om hoger te<br />
komen op de maatschappelijke ladder zijn<br />
toegenomen. Nog altijd is Brazilië een land<br />
met een zeer ongelijke welvaartsverdeling,<br />
waarbij de overgrote meerderheid van het<br />
bezit in handen is van een kleine elite. Maar<br />
met een groeiende middenklasse is dat<br />
langzaam maar zeker aan het veranderen.<br />
Ook in Rocinha is de toegenomen welvaart<br />
zichtbaar. Er is een Bradesco Bank, er zijn<br />
drogisten, restaurants waar met creditcard<br />
kan worden betaald. In de steile kronkelstraatjes<br />
geven kleine raampjes zicht op<br />
huiskamers met televisies en dvd-spelers.<br />
In keukens staan koelkasten en soms zelfs<br />
een magnetron.<br />
De economische stabiliteit heeft er voor<br />
gezorgd dat de Braziliaanse economie de<br />
afgelopen jaren is blijven groeien; in 2010<br />
zelfs met 7,5 procent. En toen president<br />
Cardoso begin 2003 werd opgevolgd door<br />
de linkse vakbondsactivist Lula, ging de<br />
laatste gewoon verder op de ingeslagen<br />
weg. Dat was vanuit politiek perspectief een<br />
Het regenwoud<br />
De toekomst, of de bedreiging, van de<br />
Amazone blijft altijd een terugkerend<br />
onderwerp in internationale<br />
milieudebatten. De afgelopen jaren is<br />
de illegale houtkap in het regenwoud<br />
behoorlijk afgenomen. Door strenger<br />
toezicht van de overheid, maar<br />
eveneens door de afgenomen vraag<br />
naar grondstoffen als gevolg van de<br />
internationale kredietcrisis. In het oerwoud<br />
wordt namelijk vaak gekapt ten behoeve<br />
van de veehouderij en de sojateelt. Vlees<br />
en soja zijn producten waar grote vraag<br />
naar is, in het bijzonder uit Azië. En omdat<br />
het regenwoud zo omvangrijk is en de<br />
overheid niet over genoeg middelen<br />
beschikt om alles goed te controleren,<br />
blijft illegale ontbossing een terugkerend<br />
verschijnsel, ook weer de laatste maanden.<br />
Het bos blijft veel migranten lokken uit<br />
andere, armere delen van het land die<br />
er een nieuw leven willen opbouwen.<br />
Ze hopen er een eigen stukje grond te<br />
bemachtigen, eigen baas te zijn, zonder te<br />
hoeven werken voor een grote herenboer<br />
die het vaak niet zal nalaten ze uit te<br />
buiten.<br />
‘Waarom zouden wij geen bomen mogen<br />
kappen, als we daarmee onze buiken<br />
kunnen vullen?’, zo luidt hun redenering;<br />
‘dat hebben ze toch ook in andere delen<br />
van de wereld gedaan?’ Daar ligt de<br />
uitdaging voor Brazilië, maar ook voor<br />
het buitenland: hoe bescherm je het<br />
regenwoud en ontwikkel je tegelijkertijd de<br />
economie op duurzame wijze?