Download

Factoren die het snijden van coupes beïnvloeden.
Het smeltpunt van de paraffine:
De paraffine die gewoonlijk wordt gebruikt voor het inbedden heeft een smeltpunt van
54°C. Paraffine met een lager smeltpunt dan dit zal zachter worden in warme
omstandigheden, en een paraffine met een hoger smeltpunt zal harder worden in
koudere omstandigheden. Als paraffine met dit smeltpunt altijd wordt gebruikt kan
deze factor en het effect op de coupes worden gestandaardiseerd.
Ruimte temperatuur:
Deze factor heeft een duidelijk effect op de coupe dikte. In de zomer, als de
temperatuur hoger is, wordt de paraffine zachter dan normaal en de coupes zijn
moeilijker te snijden en te hanteren. Snij daarom liever coupes in de ochtend als het
nog niet zo warm is.
Bloktemperatuur:
In een warme kamer zal het blok zachter worden, maar als het blok in de blokhouder
in koud water wordt geplaatst voor het snijden, wordt het gekoeld en er ontstaat een
gelijke temperatuur door het gehele blok.. Als het blok niet wordt gekoeld ontstaan er
temperatuurverschillen in het blok. Als de kamertemperatuur erg warm is mag er ook
ijswater worden gebruikt.
Hardheid van het materiaal:
In een stengel zijn de verhoute delen veel harder dan het omringende onverhoute
gedeelte. Deze variatie in hardheid maakt het materiaal moeilijk te snijden.
Als het einde van het blok in een water:glycerine mengsel 2:1 wordt gedaan worden
de verhoute delen zachter en zijn dan beter te snijden.
Of een blok moet worden week gemaakt of niet hangt af hoe de eerste coupe eruit
ziet., gesneden bij 15µ.
Het blok wordt nu onderzocht. Als het materiaal weinig of geen verhoute delen heeft,
zoals wortelpunten, bloemhoofdjes en paddestoelen kan men gemakkelijk coupes
maken en er zijn geen krasjes zichtbaar op het oppervlak van het blok achter het
materiaal. In dit geval is week maken niet nodig.
Indien echter een coupe gemaakt wordt van materiaal dat verhoute delen bevat neigt
het kapot te gaan. Dit is duidelijk te zien aan het blok, er zijn geen krasjes op het blok
voor het materiaal, maar wel na het materiaal. Dit toont dat het harde weefsel
gebroken is bij het snijden en door het mes is meegenomen, vandaar de krasjes.
Dit betekent dat het week maken van het blokje noodzakelijk is alvorens er goede
coupes van kunnen worden gesneden.

De procedure van het week maken:
Het weekmakingsproces houdt in dat het blokje met het object naar beneden in een
mengsel van water en glycerine 2:1 wordt gedaan. hierbij trekt de vloeistof in het
blokje en maakt zo de verhoute delen zachter. Na het weken zal het object witter zijn
dan voorheen. Na het weken moet het blokje opnieuw worden gesneden om te
controleren of er nog krasjes ontstaan. Zo ja dan moet het blokje nog langer in de
vloeistof worden gehouden.
Met sommige objecten zoals verhoute stengels, moeten de blokjes soms wel twee of
drie weken in de vloeistof worden gehouden om het week maken te voltooien.
Objecten, ingebed met de bedoeling om hiervan lengte coupes te maken, hebben
korter nodig om week te worden, dan materiaal voor dwarsdoorsneden.
De periode om het object week te maken moet zo kort als mogelijk worden
gehouden.
Door het toevoegen van een paar kristallen menthol aan het water wordt voorkomen
dat schimmelvorming optreedt. Bij objecten die behandeld zijn met methyl benzoate
treedt geen schimmelvorming op.
Overzicht van tijden voor het weken:
De tijden kunnen alleen door experimenteren worden gevonden, en deze tijden dan
als referentie te gebruiken in de toekomst.
Worteltopjes kunnen worden gesneden zonder het week maken van de blokken.
Met bloemhoofdjes kunnen krasjes ontstaan op het oppervlak van het blok, en in dit
geval is een korte weekmaak periode noodzakelijk.
De witte kleur van het object toont aan dat het weekmaken is voltooid.
Bladeren van dicotylen hebben vaak een weekmaak periode van één tot twee uur
nodig, maar hangt af van de ouderdom van het blad.
Bladeren van monocotylen verschillen enorm. Bladeren van de Iris en sommige
grassen hebben twee dagen nodig om te weken. Coniferen bladeren (naalden)
moeten altijd geweekt worden, waarbij de hars in de naalden voorkomt dat er
vloeistof wordt opgenomen, zodat de periode om te weken lang kan duren.
Bij wortels en jonge kruidachtige stengels is de weekmaakperiode het zelfde als bij
de bladeren, maar dit kan enorm varieëren, afhankelijk van de ouderdom van het
object, en van plant tot plant.
Bij oude kruidachtige stengels neemt de hardheid van de stengel toen dit betekent
dat er langer geweekt moet worden, vaak één week.
Een één jaar oude stengel (tak) moet korter worden geweekt dan een twee jaar oude
stengel. De tijd die nodig is kan alleen door experimenteren worden verkregen, maar
in sommige gevallen wel twee tot drie weken.
Bewaren van geweekte blokjes:
Indien er coupes zijn gesneden van een weekgemaakt blokje, en het blokje moet
verder worden bewaard, dan dient het snijvlak van het blokje te worden beschermd
door gesmolten paraffine op het snijvlak te doen en deze te laten afkoelen.
Je kunt het blokje kort indopen in gesmolten paraffine of er een druppel gesmolten
paraffine op laten vallen en deze te laten stollen. Het blokje blijft nu week en kan
daarna weer direct worden gebruikt om coupes te snijden.

Algemeen:
Botanische coupes worden over het algemeen dikker gesneden dan zoölogisch
materiaal.
Wanneer er botanisch materiaal wordt gesneden van geweekte blokken moet het
microtoom worden ingesteld op 15µ coupedikte, totdat er complete coupes van het
object gesneden worden. Controleren onder de microscoop (in donkerveld).
Zijn de coupes goed dan kan eventueel ook dunner, 10µ worden gesneden.
Stengels, wortels en bladeren moet men niet dunner snijden dan 13 en 20µ.
De uiteindelijke dikte van de coupe hangt af wat men wil bestuderen van het object.