lees 't artikel - t Veerhuis

Gr an deu r aan de di j k
Altijd bezig in en o m
’t Veerhuis
“to e n w i j o p d i t h u i s s t u i t t e n, w A r e n w e m e t n A m e o p zoek nAAr een
g r o o t h u i s wAAr w e m e t meerdere mensen k o n d e n w o n e n . het w e r d ‘per
o n g e l u k’ een h u i s b u i t e n A f. nu k u n n e n w e o n s n i e t meer Voorstellen
d At w e n i e t b u i t e n z o u d e n w o n e n .” od r A buijs en to m meulemAns
bewonen ’t Veerhuis, een mArkAnt h u i s AAn d e dijk bij oo i j.
Bo v e n: Tom en Odra zijn het liefst buiten bezig.
68 l A n d l e V e n - n u m m e r 2 2012 TeksT: esTh er van Midden dor p. FoTogr aF i e: han n eke reijbroek
n u m m e r 2 2012 - l A n d l e V e n 69

Bo v e n: Tom en Odra genieten van het buitenleven.
re C h t s: ’t Veerhuis gezien vanaf de dijk.
on d e r: Odra in het authentieke café: “De eerste paar jaar hebben we
het café op donderdagavond nog open gehouden voor de buurt.”
re C h t s o n d e r: Erfhond Kaja.
Odra en Tom kochten ’t Veerhuis in
1980 van de eerste eigenaar. Het
huis had tot dan toe dienst gedaan
als buurtcafé, winkel, veerhuis en boerderij.
Het was het kloppend hart van het gehuchtje
De Groenlanden, aan de dijk buiten Ooij.
De ruimte die Odra en Tom zochten was
in overvloed aanwezig in ’t Veerhuis, maar
niet in bruikbare vorm. “Alles was in gebruik
als bedrijfsruimte, op twee kleine hotelkamertjes
na.”
Co n s ta n t verBouwen
Slapend op matrassen tussen de vuilniszakken
voor persoonlijke spullen begon het duo aan
het leefbaar maken van het hele pand. “In het
begin woonden we in het café, want daar
werkte de oliekachel. Een jaar lang hebben
we kamer na kamer opgeknapt. Toen waren
we klaar,” vertelt Odra. Hoewel ‘klaar’ een
heel betrekkelijk begrip is gebleken door de
jaren heen. “Eigenlijk hebben we dertig jaar
permanent verbouwd. Het huis is zo vaak
aangepast aan de wensen van het moment.
Ik weet niet meer hoe vaak er muren zijn
verplaatst, afgebroken en weer herbouwd.”
De enige ruimte in het huis die nooit werd
verbouwd is het oude café. “Dat hebben we
opgeknapt maar authentiek gehouden. Die
ruimte was ‘heilig’, die moest zo blijven. Nog
steeds komen bezoekers van vroeger hier graag
om herinneringen op te halen. Ze herkennen
de ruimte onmiddellijk. Vorig jaar hadden we
nog bezoek van een veteraan die hier in de
oorlog was geweest. Urenlang vertelde hij
over zijn herinneringen aan deze plek. Terwijl
hij daar in het café stond, zag je hem in
gedachten zestig jaar teruggaan in de tijd.”
‘als w e o u d zijn’
Ooit bewoonden Tom en Odra ’t Veerhuis
met vijf anderen, in een woonvereniging.
Door de jaren heen kwamen en gingen er
bewoners. Tien jaar geleden vetrokken vier
van de zeven bewoners op hetzelfde moment.
Dat was voor Odra het moment om te zeggen:
‘Nu niet meer’. Samen met een derde bewoner
zijn Odra en Tom nu eigenaar van het hele
pand. De volledige middenverdieping doet sinds
twee jaar dienst als Bed & Breakfast, zodat
anderen nog steeds kunnen meegenieten van
re C h t s m i d d e n: De achterzijde van ’t Veerhuis, met de
woning van Tom en Odra in het laagste gedeelte.
deze bijzondere plek aan de dijk. Odra en Tom
wonen zelf in het laagste gedeelte van het huis,
in de tuinkamer. “Jarenlang is dit onze slaapkamer
geweest. De ruimte hierachter, voorheen
de stal, is pas drie jaar geleden opgeknapt.
Al die jaren liepen we buitenom om naar bed
te gaan, zomer en winter. We zeiden altijd
tegen elkaar: ‘Later, als we oud zijn, gaan we
beneden wonen’.” Dat moment kwam eerder
dan verwacht. “Op zeker moment zeiden we
tegen elkaar: waarom zouden we wachten?
Dit is de mooiste plek van het huis, we gaan
er nu wonen.” De oude stal werd een halve
meter verlaagd om er een heerlijke woon­ en
werkkamer van te kunnen maken. De voormalige
slaapkamer is zitkamer geworden, met
openslaande deuren die direct naar de tuin
leiden. “Het grootste deel van de tijd staan
die deuren open. Het erf is onze zomerwoonkamer.”
Buitenparadijs
De tuin is het buitenparadijs van Tom en
Odra. Odra leeft zich uit tussen de groenten
en sierplanten. Tom is van de bomen. Alle
bomen in de tuin en het aangrenzende bos heeft
hij eigenhandig geplant. Odra: “Dan hadden
we voor best veel geld allemaal boompjes
gekocht, maar na het planten zag je er eigenlijk
niets van terug. Tom zei dan heel troostend:
‘Wacht maar, over vijftien jaar…’ Dat
vond ik erg, vijftien jaar leek zo lang. Maar
nu… hij heeft gelijk gekregen. De bomen
staan hier alsof ze er altijd al waren en geven
heerlijk schaduw. Daarvoor zijn ze dan ook
geplant, in het begin was het hier bloedheet,
zo tegen die witte muur aan.” De 23 meter
lange achtergevel van het huis wordt nu
gedeeltelijk bedekt door een prachtige stoofperenboom,
een druif en klimrozen. “Het is
echt een boerentuin. We kunnen het nauwelijks
bijhouden, maar deze tuin is ook woest
bedoeld”, lachen Tom en Odra. Het erf beslaat
net geen halve hectare, maar oogt veel
groter. Behalve de siertuin, de groentetuin,
de sauna en de buitenkeuken, is er ook nog de
wei en het moeras. Odra: “Het moeras was
ooit bedoeld als poel. Als ik het bekijk als
vijver vind ik het vreselijk, als moeras is het
echter prachtig.” Achter de tuin ligt een
vennetje, ooit een kleiput van de nabijgelegen
70 l A n d l e V e n - n u m m e r 2 2012 n u m m e r 2 2012 - l A n d l e V e n 71

steenfabriek. “Het waterpeil stijgt met de stand
van de rivier. Het gat, zoals wij het noemen,
staat vol met kwelwater en is dus heerlijk
helder. Fantastisch om in te plonzen na een
bezoekje aan de sauna.”
dierenleven
Wie richting het gat loopt voor een verfrissende
duik, kan zomaar oog in oog komen te
staan met een koe of een paard. Dierenleven is
er volop te vinden rondom ’t Veerhuis. Niet
alleen lopen er Schotse Gallowayrunderen
en Konikpaarden vlak langs het huis, ook op
het erf is er volop leven. Bezoekers worden
begroet door de enthousiaste Oud­Duitse
Herder Kaja. Tom: “Een erfhond moet wel op
een buitenhuis.” Odra: “We hebben drie zeer
functionele katten, elke ochtend vind ik naast
de aardappels een muisje of een dikke rat. En
we hebben kippen. Dat weet ook de vos, zo nu
en dan verrast hij ons weer met een bezoekje.”
Tom vult het rijtje aan: “We hebben ganzen
li n k s: De zelfgemaakte oven wordt veel gebruikt.
gehad, twee dwerggeiten en schapen. Nu is
Pino er nog, een twintig jaar oude Welshpony.”
De reeën, konijnen, spechten en andere
bezoekers van de tuin laat hij dan nog buiten
beschouwing. “Onze tuin grenst immers direct
aan de Gelderse Poort, je loopt hier zo het
natuurgebied in.”
ei g e n h a n d i g
Tom is het liefst buiten bezig. Niet alleen in de
tuin, maar ook om te klussen. Van oude materialen
maakt hij de mooiste creaties voor op het
erf, zoals de buitenoven. “De basisoven hebben
we gekocht in Italië. Hij woog maar liefst 300
kilo en paste maar net in onze auto. Eenmaal
thuis moet je zo’n oven nog zelf afbouwen, dat
heb ik dan ook gedaan. Stenen had ik nog wel
liggen.” Ook de fraaie sluitsteen boven de ovendeur
is hergebruikt. “Die vonden we bij het uitdiepen
van de kelder. Er staan wat mysterieuze
tekens op, de handtekening van de steenhouwer.
Waarschijnlijk komt deze steen uit een kerk,
hij is in ieder geval heel oud.” De pizzaoven
wordt veel gebruikt. Odra: “Tom stookt hem
op en als hij vier uur later de 400 graden heeft
bereikt kunnen we de lekkerste pizza’s maken.”
Als de oven afgekoeld is tot zo’n 200 graden,
bakt Odra er de volgende ochtend heerlijk
vers brood in. “En daarna zet ik er het vlees in
voor ’s avonds, met zo’n 100 graden wordt dat
heerlijk mals. En de restwarmte gebruik ik
voor het drogen van bijvoorbeeld appeltjes.”
Ook de sauna en de bijbehorende relaxruimte
maakte Tom eigenhandig. “Dat was eerst een
kippenhok”, grinnikt hij. Odra vult aan: “Tom
gooit nooit iets weg. Het komt altijd weer
van pas.” Zo verbouwde hij het huis meerdere
malen, maakte hij een zeer goed isolerende
fundering van oude wijnflessen voor de
eveneens zelfgemaakte serre, werden oude
spoorbielzen van het smalspoor van de oude
steenfabriek traptreden in een rotstuintje en
deed een oud vrachtwagenzeil op palen jarenlang
dienst als noodkippenhok. En de lijst
van wensen en klussen is nog lang niet afgewerkt:
de schuur staat op instorten, bij de
auna moet nog een houtgestookte hot tub
komen, er moet nog een nieuw kippenhok
komen en de paddenpoel moet in ere worden
hersteld. Tom en Odra lachen erom: “We
blijven plannen houden.”
helemaal Boven: Odra is van de planten en de groenten, Tom van de bomen.
Bo v e n: Van oude flessen maakte Tom een functionele fundering voor de kas.
on d e r: Het oude kippenhok is omgetoverd in een heerlijke sauna en relaxruimte.
Bo v e n: De imposante entree van het pand
aan de dijk.
Verleden
’t Veerhuis werd in 1907 gebouwd.
Daarvoor stond op dezelfde plek al een
boerderij. Het echtpaar Looyschelder liet
het huidige pand bouwen. Tom en Odra
kochten het huis van de eerste zoon die
in de woning werd geboren. Het pand
deed in vroeger dagen dienst als veerhuis,
aanlegplaats voor de parlevinker,
boerderij, buurtwinkel en café. Vanaf het
water en vanuit de nabijgelegen steenfabriek
had het pand door de jaren veel
aanloop. ‘t Veerhuis was het bruisend
middelpunt van Groenlanden, een kleine
nederzetting waarvan de meeste bebouwing
inmiddels is verdwenen. Vanwege
deze functies vonden de bouwers dat het
huis veel grandeur moest hebben, wat de
dure knipvoegen en de statige uitstraling
van het huis verklaart.
Heden
Wilt u zelf eens verblijven in ‘t Veerhuis?
Dat kan, Tom en Odra ontvangen u graag
in hun Bed & Breakfast op de middelste
verdieping van dit prachtige pand.
’t Veerhuis
Ooijse Bandijk 74
6576 JG Ooij
Tel. 024 - 663 21 55
www.veerhuisooij.nl
72 l A n d l e V e n - n u m m e r 2 2012 n u m m e r 2 2012 - l A n d l e V e n 73