Toelichting - Gemeente Roosendaal

4.9.2 Mer-toetsing
Het op te stellen bestemmingsplan is op de eerste plaats bedoeld als actualisatie. Waar mogelijk
worden nieuwe ontwikkelingen, voor zover zij binnen de planperiode van 10 jaar hun beslag zullen
krijgen, meegenomen.
Een m.e.r.-toetsing op basis van de beschikbare gegevens levert het volgende resultaat op:
1. In de directe nabijheid van het plangebied is geen Natura-2000 gebied gelegen. Een passende
beoordeling op basis van artikel 19f van de Natuurbeschermingswet 1998 voor de realisering van
bepaalde projecten binnen het bestemmingsplan is dan ook niet nodig. Er bestaat aldus geen
m.e.r.-plicht op basis van artikel 7.2a van de Wet mi-lieubeheer.
2. Het bestemmingsplan heeft geen betrekking op gevallen van activiteiten genoemd in de
eerste/tweede kolom van de bijlage behorende bij het Besluit milieueffectrapportage (onderdeel C of
D) waarvoor bij de vaststelling van een ruimtelijk plan (kolom 3 van het Besluit m.e.r.) een m.e.r.-plicht
of een m.e.r.-beoordelingsplicht bestaat.
3. Los van het vorenstaande kan er ten slotte ook nog een m.e.r.-beoordelingsplicht bestaan zonder
dat de in de bijlage van het besluit milieueffectrapportage opgenomen drempels in onderdeel D
worden overschreden in verband met mogelijk aanzienlijke milieugevolgen (bijzondere
omstandigheden als bedoeld in bijlage III bij de EEG-richtlijn milieueffectbeoordeling, zoals bepaald in
artikel 2. lid 5. aanhef en onder b van het Besluit milieueffectrapportage). Deze omstandigheden
betreffen met name de kenmerken van de potentiële effecten en cumulatie. Op basis van de ligging
van het plangebied en het advies ter zake van het flora- en fauna-aspect moet vastgesteld worden dat
hier van dergelijke omstandigheden geen sprake is.
4.9.3 Conclusie
Op grond van het vorenstaande wordt geconcludeerd dat er geen noodzaak bestaat tot het opstellen
van een milieu-effectrapportage. Er is evenmin sprake van een m.e.r.-beoordelingsplicht.
4.10 Cultuurhistorie, archeologie en monumenten
4.10.1 Cultuurhistorie
Ligging en geofysiologie
Het plangebied ligt ten oosten van de oudste kern van Roosendaal en wordt begrensd door de Van
Beethovenlaan, Boulevard en rijksweg A58. Het gebeid is onderdeel van de bebouwde kom en thans
geheel bebouwd en verstedelijkt.
De ondergrond van het plangebied bestaat uit pleistoceen zand en dekzandafzettingen.
Geomorfologisch is het plangebied niet gekarteerd, maar door extrapolatie van de omgeving zou het
grotendeels moeten bestaan uit terrasafzettingswelvingen. Of er lokaal ook kleine dekzandruggen in
voorkomen, is niet bekend maar wel aannemelijk. Ook het buurtschap Kalsdonk ten noorden van het
plangebied ligt op een dergelijke dekzandrug. In de laatste ijstijd werden door wind dekzanden afgezet
en plaatselijk ook uitgeblazen in de vorm van grote komvormige laagtes, waardoor de lemige
pleistocene ondergrond aan het oppervlak kwam. Dit heeft in het Holoceen, vooral vanaf de Bronstijd,
gezorgd voor stagnatie van regenwater en het ontstaan van veengroei. Tot aan de late middeleeuwen
was het gebied van Roosendaal zeer veenachtig. Ten noordoosten van het plangebied lag een groot
veenbekken (de Vlaamse Moeren). Op de hogere zanden kwam vooral Griedtsveen-veen voor, terwijl
het lagere noordwesten met Hollandveen was bedekt. Waarschijnlijk waren alleen de dekzandruggen
voldoende droog om voor bewoning in aanmerking te komen.
In de dertiende eeuw en later werd het veen opgeruimd door de turfwinning en bleef een laag drassig
landschap over, dat sindsdien als gras- en hooiland diende. Op de drogere delen kwam heide tot
ontwikkeling. Landschappelijk ligt het gebied in de overgangszone van een bekenlandschap naar het
holocene landschap ten noorden daarvan. De hoogte binnen het gebied varieert van 3,50 tot 4,80
meter +NAP, wat iets hoger is dan de omgeving van de oudste kern van Roosendaal, ten westen van
het plangebied.
69 van 120