Toelichting - Gemeente Roosendaal

Daartoe kocht de gemeente verschillende terreinen aan in de Spoorstraat, Waterstraat, Groenstraat
en De Knip om deze als bouwgrond aan de woningbouwverenigingen uit te geven. Op die manier kon
er een eerste aanzet gemaakt worden met de huizenbouw. Veel van deze huizen zijn in de Tweede
Wereldoorlog weer vernield door de bombardementen van de Duitsers.
In de periode tot 1940 vindt de ontwikkeling van de stad nog hoofdzakelijk plaats door middel van
verdichting van de bestaande bebouwing en uitgroei van de bestaande lintbebouwing. Tot de enige
planmatige aanleg behoort die van de woningbouwverenigingen in de jaren 1920. Naast de
kleinschalige ontwikkelingen wordt in deze buurt rond de St. Josephsstraat en Maxburgh gerealiseerd
op initiatief van (de toenmalige) woningbouwvereniging St. Joseph.
Belangrijk was het Uitbreidingsplan uit 1933 (infrastructuur, groensingel, verdichting plekken). Dit plan
was in opdracht van de gemeente werd opgesteld door het Ingenieurs- en architectenbureau Schaap
uit Arnhem. In het 'Plan der uitbreiding van wegen' wordt gekozen voor een planmatige aanpak van de
stedelijke uitbreiding, waaronder 'Villapark Verfraaiing' in Burgerhout. Ook introduceert het plan een
samenhangende stedelijke groenstructuur, alsmede een hiërarisch patroon van wegen en voorziet het
in de aanleg van een rondweg ter ontlasting van het bestaande stedelijk gebied. Deze rondweg (nu de
A58) met een brede middenberm en gelijkvloerse kruisingen had een sterke relatie met de aanwezige
linten en vormde een duidelijke grens tussen stedelijk en landelijk gebied.
Na de Tweede Wereldoorlog zet de bevolkingsgroei zich versneld door. Roosendaal, dat in 1945 zo’n
28.000 inwoners telde, groeit in sneltreinvaart uit tot een belangrijke centrumgemeente in
West-Brabant die aan het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw qua inwoneraantal praktisch
verdubbeld is. Om na de oorlog in de woningnood te voorzien, werden de wijken Kalsdonk, Fatima,
Philips (1945-1955), Westrand (1955-1962) en Vrouwenhof (1955-1965) gebouwd. Maar ondanks de
vele gerealiseerde nieuwbouwwoningen was er toch nog altijd sprake van woningnood. De
toegenomen werkgelegenheid en de steeds belangrijkere woonfunctie voor de regio leverden namelijk
een groeiende belangstelling op om in Roosendaal een huis te bemachtigen. De jaren '60 gaven een
gedaanteverandering te zien met het plegen van nieuwbouw aan de andere kant van de zuidelijke
Rijksrondweg, thans A58.
De wijken Kroeven, Langdonk (1965-1975), Kortendijk (1970-1980), Tolberg en Weihoek (na 1980)
hielpen er in de loop van tijd duizenden mensen aan onderdak. De woonwijk De Landerijen vormt
(voorlopig) het sluitstuk van de stadsuitleg.
3.2 Ruimtelijke analyse van het gebied
3.2.1 Stedenbouwkundige analyse
Inleiding
Burgerhout maakt deel uit van de 'eerste ring' van woonwijken rond de binnenstad. De wijk wordt
begrensd door de binnenstadring (Boulevard) en de rijksweg A58. Verder ligt de wijk tussen twee
uitvalswegen die van belang zijn op stadsniveau: de Van Beethovenlaan in het noorden en de
Antwerpseweg in het zuiden. De bebouwing uit de wijk dateert uit verschillende perioden. De oudste
bebouwing dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw en ligt langs de oorspronkelijke wegen
Burgerhoutsestraat, Voorstraat en Van Gilselaan. Het huidige bebouwingspatroon van Burgerhout is
voor een belangrijk deel bepaald door het uitbreidingsplan dat in 1933 is vervaardigd door ir. Schaap.
Hierbij wordt uitgegaan van een geordend patroon van straten en bouwblokken. De ontwikkeling van
de wijk heeft in verschillende perioden plaatsgevonden. Eind jaren '80 is een gedeelte van de wijk
(omgeving Maxburgh) gerenoveerd.
38 van 120