ACTA 2004 blz. 173-347.pdf - Kerkrecht

263
Tevens wijst uw commissie erop dat het verlenen van emeritaat een zaak is van de classis en niet van deputaten
emeritikas. Deze deputaten voeren (slechts) uit wat de classes hen opdragen. Indien een classis
besluit een predikant 100% emeritaat te verlenen op basis van arbeidsongeschiktheid, kunnen deputaten
emeritikas niets anders doen dan de volledige emeritaatsvergoeding betalen. Ook al zou de betreffende
predikant door een arts voor een lager percentage arbeidsongeschikt zijn verklaard.
Over deze zaken is overleg geweest met deputaten emeritikas. Evenals uw commissie zijn zij van oordeel
dat er bij gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid een volledige uitkering uit de emeritikas plaats dient te
vinden. Uiteraard dienen de geldende regels daarbij in acht te worden genomen. Indien een gedeeltelijk
arbeidsongeschikte predikant meer dan 15% van de uitkering bijverdient, zal het meerdere gekort
worden op de uitkering. In deze regeling zit dus al een beperking van de uitkering van een gedeeltelijk
arbeidsongeschikte predikant. Bovendien kan deze uitkering beperkt worden op grond van artikel 17 van
instructie voor deputaten emeritikas (bijlage 5 K.O.).
Wel acht uw commissie het aan te bevelen regelmatig onderzoek te doen naar de situatie van de arbeidsongeschikte
predikant. Indien de betreffende artsen bij de eerste keuring reeds aangeven dat er absoluut
geen uitzicht is op terugkeer in een arbeidssituatie, kan de predikant voor altijd emeritaat verleend worden.
Indien de artsen echter aangeven dat er een kans bestaat op terugkeer in het arbeidsproces, is het
wenselijk die predikanten in opdracht van de classis periodiek te laten keuren.
Uw commissie stelt voor het volgende te besluiten:
1. Instructie 8.06 niet te aanvaarden.
2. Instructie 8.07 niet te aanvaarden.
3. Artikel 13 K.O. lid 1a aan te vullen met: ‘In deze attesten dienen de geneesheren ook aan te geven in
hoeverre er in de komende jaren medisch gezien nog uitzicht is op gehele of gedeeltelijke terugkeer in
de ambtelijke dienst en/of deelname aan het arbeidsproces op andere wijze’.
4. Artikel 13 K.O. lid 1d aan te vullen met: ‘Door deputaten emeritikas wordt ingaande het jaar 2005 elke
drie jaar bij de betreffende classes nagegaan of deze bepaling wordt toegepast. De desbetreffende
classes dienen daartoe op aanvraag van deputaten emeritikas een schriftelijke verklaring in omtrent
de uitkomst van het periodieke onderzoek. Een geneeskundig onderzoek door een of meer door de
classis aangewezen geneeskundigen kan onderdeel van het onderzoek uitmaken. De betreffende
predikant is verplicht aan het geneeskundig onderzoek mee te werken. De kosten daarvan komen ten
laste van de emeritikas’.
BIJLAGE 22
Artikel 52
Rapport deputaten voortijdige ambtsbeëindiging
A.J. van der Wekken, rapporteur
1. Samenstelling en opdracht
1.1. Uw vergadering benoemde in 2001 de volgende broeders:
Ds. D. Quant (voorzitter), D. Blom RA, mr. H. de Hek, ir. J.A. Kardol en G. Verhoef RA. Mr. H. de Hek heeft
in deze periode als secretaris gefungeerd.
Van deze deputaten heeft mr. H. de Hek te kennen gegeven niet voor herbenoeming in aanmerking te willen
komen. Per separaat schrijven ontvangt u een voorstel voor de vervulling van deze vacature.
1.2. De synode van 2001 besloot betreffende het deputaatschap:
1. een deputaatschap voortijdige ambtsbeëindiging (DVA) te benoemen met een sectie uitkeringen
(DVA-U) en een sectie begeleiding (DVA-B);
2. dit deputaatschap op te dragen uitvoering te geven aan:
a.1. het opstellen van algemene richtlijnen inzake de diaconale verantwoordelijkheid van een betrokken
kerk in die situaties waarin een predikant eigenmachtig zijn ambt neerlegt, wordt afgezet
of overgaat tot een andere staat des levens; zolang deze algemene richtlijnen er nog niet
zijn, zullen deputaten in voorkomende gevallen de regeling voor levensonderhoud van afgezette
predikanten en hun gezinnen (besluit generale synode 1986) in redelijkheid uitvoeren;
a.2. de begeleiding van een predikant naar ander werk na voortijdige beëindiging van het ambtswerk;
de kosten hiervan komen voor rekening van deputaten onderlinge bijstand en advies;
b.1. de overbruggingsregeling repatriërende predikanten (besluit generale synode 1998);
b.2. de voorlopige regeling losgemaakte predikanten (besluit generale synode 1998);
b.3. de in bijlage 47 K.O. genoemde verplichting tot het treffen van een overbruggingsregeling door
kerkenraad en classis na beëindiging van een wachtgeldregeling voor ex-legerpredikanten;
de uitvoering zoals genoemd in b.1. tot met b.3. geschiedt voor nieuwe situaties gedurende het eerste jaar
via en voor rekening van de gemeente of het deputaatschap waar de predikant laatstelijk diende; na één
jaar geschiedt de uitvoering via en voor rekening van deputaten onderlinge bijstand en advies; andere
betrokken deputaatschappen dienen van deze overgang op de hoogte te worden gesteld;
c. de opdracht om de onder b. genoemde regelingen samen te smelten tot één regeling en daarbij
de inhoud van het rapport van de studiecommissie CVAP, uitgebracht aan de generale
synode 2001, te betrekken en bovendien daarover contact te onderhouden met deputaten
kerkorde en kerkrecht;