ACTA 2004 blz. 173-347.pdf - Kerkrecht

200
is door de generale synode een nieuwe hoogleraar benoemd, terwijl in de loop van 2003 een beleidsmedewerker
is aangesteld.
De minimum bijdragen uit de kerken bedroegen voor de jaren 2001 tot en met 2003 resp. € 1,58, € 2,50
en € 2,50. De kerken hebben in het algemeen aan deze verplichting voldaan. Een belangrijke bijdrage
uit de kerken is voorts de opbrengst van de vrouwenactie, een zeer welkome ondersteuning voor onze
bibliotheek.
Deputaten spreken hun dankbaarheid uit voor de offervaardigheid van en de giften uit de kerken. Hieruit
blijkt de verbondenheid met de universiteit. Ook bij verhoging van het subsidie van het ministerie van
OCenW zal de betrokkenheid van de kerken, ook in financiële zin, moeten worden gecontinueerd.
4. Raming resultaat 2004 en eigen vermogen ultimo 2004
Voor 2004 ramen wij een positief resultaat van rond € 95.000,– na een toevoeging van € 100.000, – aan
het stimuleringsfonds (vooruitlopend op een positieve besluitvorming van de generale synode) en ultimo
2004 een vermogen van rond € 2.028.000,–.
5. Subsidie van het ministerie van OCenW
Na een aantal telefonische gesprekken in het najaar van 2000, heeft eind maart 2001 overleg plaatsgevonden
met de beleidsdirectie Wetenschappelijk Onderwijs van het ministerie van OCenW over de vraag
of en zo ja, onder welke voorwaarden uitbreiding van subsidie mogelijk zou zijn.
Zodra duidelijk werd dat curatoren en deputaten-financieel ten aanzien van subsidiëring hetzelfde standpunt
hadden, hebben wij nog vóór de generale synode van 2001 en voor het gereedkomen van de begroting
2002 van het ministerie van OCenW een verzoek ingediend tot subsidieverhoging. Het ministerie stelde
zich echter op het standpunt een verzoek pas in overweging te zullen nemen na besluitvorming door
de generale synode. Omdat besluitvorming niet vóór oktober 2001 zou plaatsvinden, kon in de begroting
2002 van het ministerie geen rekening meer worden gehouden met mogelijke subsidieverhoging.
Op 2 oktober 2001 besloot de generale synode het voorstel van curatoren en deputaten-financieel over
te nemen. Op 17 oktober 2001 is vervolgens een formeel verzoek gericht aan het ministerie het subsidie
te verhogen tot ‘100%’.
Op 2 mei 2002 mochten wij een positief antwoord ontvangen. Het ministerie sprak de bereidheid uit ons
tegemoet te komen met een subsidieverhoging, gefaseerd in 3 jaar. De omvang van de maximale subsidie
zou worden bepaald aan de hand van het gemiddelde aantal studenten in de studiejaren 1997/8 tot en
met 2000/1, vermenigvuldigd met een bedrag per student van € 12.510,– (loon- en prijspeil 2001), één en
ander conform de bepaling van de rijksbijdrage voor de overige aangewezen universiteiten.
Hierna brak een periode aan van het verstrekken van de noodzakelijke gegevens, in een aantal gevallen
te voorzien van een accountantsverklaring. In het voorjaar van 2003 werd door ons in dit kader voor het
laatst informatie verstrekt. Inmiddels was ons wel duidelijk geworden dat over 2003 geen verhoging van
subsidie kon worden verwacht.
In september 2003 konden we in de begroting 2004 van het ministerie van OCenW lezen dat voor onze
universiteit een bedrag van € 0,6 miljoen extra zou worden gereserveerd.
Toen ook na de begrotingsbehandeling in de Tweede Kamer geen schriftelijke bevestiging van de verhoging
kwam, hebben wij een gesprek aangevraagd op het ministerie. Tijdens dit gesprek, dat plaatsvond
op 5 december 2003, hebben wij de mondelinge bevestiging gekregen dat de verhoging was goedgekeurd
en dat spoedig schriftelijke bevestiging zou plaatsvinden.
Ook nu weer trad ernstige vertraging op. Tijdens een telefoongesprek is hier op gewezen. Hierna volgde
op 13 mei 2004 de officiële bevestiging van het ministerie dat het subsidie voor 2004 met € 620.000,– zou
worden verhoogd.
In plaats van verhoging in 3 jaar, gedurende de periode 2003 tot en met 2005, vindt nu volledige verhoging
plaats in 2004, hetgeen in feite leidt tot eenzelfde uitkomst over de periode 2003-2005 als in de eerdere
toezegging.
Van belang is te vermelden de volgende bepaling in de toekenning: ‘het subsidie wordt beschouwd als
een plafondbudget: bij verdere stijging van de studentenaantallen wordt geen extra subsidie gegeven. De
universiteit is zelf verantwoordelijk voor de verdere ontwikkeling van de kosten van de universiteit. Indien
zich in de toekomst een situatie voordoet waarbij sprake is van een sterke daling van de studentenaantallen,
dan kan dit vanuit het oogpunt van doelmatigheid van de overheidsuitgaven aanleiding zijn opnieuw
te overleggen over de dan actuele situatie. Bovendien kan een eventueel toekomstig nieuw bekostigingsmodel
voor de levensbeschouwelijke instellingen aanleiding zijn voor hernieuwd overleg’.
Wij merken op dat de toekenning, die we nu hebben ontvangen voor 2004, in feite nog op basis is van
het studentenaantal uit het begin van de jaren negentig en niet de in de brief van 2 mei 2002 genoemde
referentieperiode 1997/2001. Omdat in de referentieperiode het gemiddelde aantal studenten hoger was
dan het aantal dat basis was voor de subsidiëring, hebben wij de vraag aan met ministerie voorgelegd
waarom de toezegging van 2 mei 2002 niet volledig is nagekomen.
Een antwoord op deze vraag hebben wij nog niet ontvangen. Overigens moeten we beseffen dat we bij
een vaststelling van subsidie op basis van genoemde referentieperiode een zekere voorkeursbehandeling
zouden ontvangen ten opzichte van de overige aangewezen instellingen die (ook) nog steeds worden
gesubsidieerd op de studentenaantallen van begin jaren negentig. Het is ons inziens dan ook vrijwel
uitgesloten dat het toegezegde bedrag alsnog zal worden aangepast.
Wij zijn dankbaar dat na een lang traject van overleg en informatieverstrekking een voor de universiteit
positief resultaat kan worden gerapporteerd.
Overigens heeft het ministerie uitdrukkelijk aangegeven, dat we alle studenten het wettelijk voorgeschreven
collegegeld in rekening moeten brengen (op straffe van opschorting of inhouding van de rijksbijdrage).
In het verleden hebben wij (op grond van een interpretatie van de regels die onjuist bleek te zijn)
studenten die langer dan zes jaar studeerden, na het zesde jaar een reductie gegeven op het collegegeld.