ACTA 2004 blz. 173-347.pdf - Kerkrecht

323
mits ze zich houden aan het wezenlijke. De vergadering oordeelt dat men de heidenen ‘niet beroere’ (vs.
19) en ‘geen meerdere lasten oplegt dan deze noodzakelijke dingen’ (vs. 28) Zendingsgemeenten mogen
dus ook een eigen karakter en vormgeving hebben, als ze in de noodzakelijke dingen (prediking, sacramentsbediening
en tuchtuitoefening) maar voluit gereformeerd zijn.
Inschakelen
In Antiochië is het, na het betoog van Petrus en de getuigenissen van Paulus en Barnabas, duidelijk dat
God de heidenen ook inschakelt. De vergadering is er stil van. Vanuit de Schriften legt Jacobus uit dat dit
past in Gods plan. God bezoekt de heidenen om uit hen een volk aan te nemen voor zijn naam (Hand. 15
:14). In de huidige tijd zijn het juist deze nieuwe toetreders die veel contacten hebben onder de niet-kerkelijke
bevolking. Als kerk doen we er wijs aan om hen voluit in te schakelen bij het evangeliewerk, zodat
via hen en hun relaties het Woord op plaatsen komt die voor kerkelijke mensen veelal onbereikbaar zijn.
Uit missionair oogpunt zijn de toetreders in onze gemeenten een zegen en brengen de nieuwe gemeenten
die bij ons aankloppen onverwachte missionaire mogelijkheden met zich mee.
Regelingen ontwerpen
In het verlengde van de paragrafen hierboven doen we in het volgende hoofdstuk een aantal voorstellen
om de kerkorde aan te vullen op het punt van zendingsgemeenten en de positie van de evangelist in die
gemeenten.
Hoofdstuk 8: Ontwerp-regelingen kerkorde
Dit hoofdstuk bevat voorstellen voor de kerkordelijke aanpassingen die nodig zijn om in onze kerken aan
zendingsgemeenten (8.1.) en evangelisten in zendingsgemeenten (8.2.) een plaats te kunnen geven.
8.1. Regelingen m.b.t. zendingsgemeenten
We gaan eerst na wat in de kerkorde al geregeld is in verband met gemeentestichting en evangelieverkondiging.
Daarna doen we voorstellen voor aanvullende regelingen.
8.1.1. Kerkorde en gemeentestichting
Art. 38 K.O. zegt over het stichten van nieuwe gemeenten:
– In plaatsen waar voor het eerst of opnieuw de ambten worden ingesteld, kan dit slechts geschieden
met advies van de classis.
– De grenzen van de plaatselijke gemeenten zullen in onderling overleg en onder leiding van de classis
vastgesteld worden. Beroep op een meerdere vergadering blijft mogelijk.
Art. 39 K.O. voegt daaraan toe:
– In plaatsen waar geen kerkenraad kan zijn en toch leden wonen, zullen deze leden door de classis
onder de zorg van een naburige kerkenraad gesteld worden.
8.1.2. Kerkorde en Evangelieverkondiging
Art. 21 K.O. zegt:
– De kerken zullen zich met de verkondiging van het Evangelie richten tot hen die van het Evangelie vervreemd
zijn, als mede tot Israël en de niet-gekerstende volken. De bepalingen hiervoor worden door
de generale synode vastgesteld.
De regeling voor de evangelisatie (bijlage 16) benadrukt dan:
– dat elke kerk naar de eis van Gods Woord zendingskerk is, ook in eigen land. Elke kerkenraad, classis
en synode heeft de roeping om de uitbreiding van het Koninkrijk Gods te bevorderen door het
Evangelie, hetzij door prediking, hetzij door lectuurverspreiding, hetzij door andere middelen te brengen
waar het niet of zeer onzuiver is.
– dat deze evangelisatiearbeid principieel dient uit te gaan van de plaatselijke kerken.
8.1.3. Aanvullende regelingen
Wij stellen voor om de regelingen t.a.v. van zendingsgemeenten op te nemen in een nieuwe bijlage bij
art. 21 K.O. en daarnaar te verwijzen in de kleine letters bij art. 21 K.O. De tekst van de bijlage kan als
volgt luiden:
Eén van de middelen om de uitbreiding van het Koninkrijk Gods te bevorderen is het stichten van zendingsgemeenten.
a. Een zendingsgemeente is een gemeente die ontstaan is uit recente missionaire arbeid en die zichzelf
in afhankelijkheid aan de Heilige Geest ook weer toewijdt aan missionaire arbeid.
b. Een zendingsgemeente staat aanvankelijk onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad die het initiatief
tot missionaire arbeid heeft genomen. In een ordelijk proces groeit de zendingsgemeente toe
naar een meer zelfstandig functioneren. In dit proces kan gebruikt gemaakt worden van de regelingen
van bijlage 53 K.O.
c. Indien een zendingsgemeente in staat is geheel zelfstandig te functioneren, kan tot instituering worden
overgegaan overeenkomstig de bepalingen van art. 38 K.O. Na de instituering mag de gemeente
als zendingsgemeente gezien blijven worden als zij zich blijft toewijden aan missionaire arbeid.
d. In een zendingsgemeente kunnen Gods Woord en de sacramenten bediend worden door evangelisten
zoals bepaald in art. 4, lid 6 K.O.
e. Een zendingsgemeente komt minstens éénmaal per zondag samen in een eredienst zoals bedoeld in
art. 64 K.O. In andere samenkomsten – op zondag of door de week – zal aandacht gegeven worden
aan het onderwijs in de gereformeerde leer.
f. In de erediensten van de zendingsgemeente worden overeenkomstig art. 69 K.O. psalmen en berijmde
schriftgedeelten gezongen. Het wordt in de vrijheid van de kerkenraad gelaten om – wanneer
het specifi eke karakter van de gemeente daarom vraagt – lofzangen en geestelijke liederen te zingen,
die naar het oordeel van de kerkenraad voluit de Heilige Schrift naspreken.