ACTA 2004 blz. 173-347.pdf - Kerkrecht

304
onze kerken hebben met een ruim hart en innerlijke vreugde het werk van God in deze beide initiatieven
erkend en beseft dat hier voor ons belangrijke lessen uit te leren zijn. Nu we drie jaar verder zijn kunnen
we verschillende dingen leren uit deze twee situaties.
2.4. Almere, De Wegwijzer
De verdere ontwikkelingen in Almere laten zien dat het nog niet zo eenvoudig is voor een zendingsgemeente
om in een gevestigd kerkverband een plek met wat ruimte te krijgen. We komen daar later nog
op terug en vermelden hier slechts dat het voor een op zichzelf staande, niet uit het missionair werk van
een bestaande Christelijke Gereformeerde Kerk voortgekomen groep gelovigen blijkbaar niet meevalt
om aansluiting te vinden. In Almere kon geen overeenstemming bereikt worden tussen ‘De Wegwijzer’
en de plaatselijke samenwerkingsgemeente CGK/NGK. ‘De Wegwijzer’ kon zich niet beroepen op een
meerdere vergadering en is uiteindelijk een eigen, zelfstandige weg gegaan. Velen hebben dat als een
verlies en een gemiste kans ervaren.
2.5. Rotterdam, ICF
De ICF in Rotterdam heeft wel een kerkelijke status gekregen. Zij is op 15 november 2002 door de classis
Rotterdam geaccepteerd als ‘anderstalige wijkgemeente’ van de CGK Rotterdam-Charlois. Daarbij is
gebruik gemaakt van bijlage 52 van de kerkorde over de grote stadskerken. De classis heeft een ‘tijdelijke
regeling’ goedgekeurd, die aan de zendingsgemeente ruimte geeft om met enkele kerkordelijke bepalingen
om te gaan op een wijze die past bij haar specifi eke situatie (de ‘tijdelijke regeling’ is als bijlage bij dit
rapport gevoegd). Het gaat met name om het bij uitzondering toelaten van binnen- en buitenlandse predikanten
uit andere kerken van gereformeerde belijdenis tot het voorgaan in de diensten, het houden van
één dienst per zondag en het zingen (naast de psalmen) van liederen die door de kerkenraad op bijbels
gehalte zijn getoetst. De ICF heeft een kerkenraad van 4 ouderlingen en 3 diakenen. Bijna de helft van de
ambtsdragers is allochtoon. De voorganger, drs. Th. Visser, heeft van de classis volgens art. 3 K.O. het
recht gekregen om een stichtelijk woord te spreken. De sacramenten worden steeds door christelijk-gereformeerde
predikanten bediend. De gemeente vindt het jammer dat dit vanwege de kerkorde niet door
de eigen voorganger kan gebeuren.
De gemeente is in de periode 2001-2004 gegroeid van 20 naar ca. 140 leden en doopleden en het bezoekersaantal
bij de zondagse dienst van 60 naar ongeveer 200. Van de leden is 50% Nederlands, 13%
komt uit Afrika, 18% uit China, 14% uit het Midden-Oosten en 15% uit andere delen van de wereld (met
name Oost-Europa en Amerika). Bijna 20% van de leden is afkomstig uit overwegend islamitische landen.
Kortom: een multiculturele gemeente die groeit en in de stad een teken is van Gods verenigende liefde
en genade.
Wat de kerkordelijke inbedding betreft: nadat de classis Rotterdam haar goedkeuring had gegeven aan
een KAZ-constructie, waarbij de Christelijke Gereformeerde Kerk van Rotterdam-Charlois bestond uit
twee wijkgemeenten, een Nederlandstalige en een anderstalige, is de Nederlandstalige wijkgemeente
helaas per 17 december 2003 opgeheven door gebrek aan leden, ambtsdragers en toekomstperspectief.
Vanaf dat moment is de anderstalige wijkgemeente de voortzetting van de Christelijke Gereformeerde
Kerk van Rotterdam-Charlois. In afwachting van nadere synodale regelingen staat een commissie van
begeleiding vanuit de classis de kerkenraad terzijde bij enkele aangelegen punten waar in het verleden
de KAZ in meedacht.
2.6. Andere initiatieven
Niet alleen deze twee situaties doen zich voor. In de drie jaren na de synode van 2001 zijn ook op andere
plaatsen in het land hoopgevende initiatieven ontplooid. Op verschillende plaatsen slagen gemeenten
erin om in de verkondiging van het evangelie een brug te slaan naar de onkerkelijk medemens.
Zonder volledig te zijn noemen we initiatieven in Amsterdam-Centrum, Deventer en Zwolle. De kerkenraad
van Amsterdam-Centrum heeft aan haar predikant de opdracht gegeven om zich naast het werk in
de gemeente in te zetten voor gemeentestichting. In Deventer is besloten om over te gaan tot gemeentestichting
in de wijk ‘De Vijfhoek’ volgens het ‘dochterkerkmodel’. In Zwolle wordt iedere zondag een
zgn. ‘Ontmoetingsdienst’ gehouden, die o.a. door veel mensen van hun Alphagroepen wordt bezocht. Op
andere plaatsen zijn vergelijkbare initiatieven in voorbereiding.
Duidelijk is dat denken over gemeentestichting en de positie van zendingsgemeenten steeds belangrijker
wordt. We moet niet alleen zoeken naar een passende oplossing voor de knelpunten die we in 2001
zagen. We moeten ook anticiperen op missionaire initiatieven, die in de toekomst steeds vaker genomen
zullen worden.
2.7. Conclusie
Zendingsgemeenten, uit recente missionaire arbeid ontstane gemeenten die zich ook zelf wijden aan
missionaire arbeid, zijn een verschijnsel waar we niet omheen kunnen. Ze bieden nieuwe missionaire
mogelijkheden in onze ontkerkelijkte samenleving.
2.8. Opdracht
We dienen na te gaan of er vanuit de bijbel en de belijdenis een solide basis is om ruimte te geven aan
zendingsgemeenten. Waar de Geest de kerken leidt en de Schrift wegen opent, kunnen wij volgen.
Hoofdstuk 3: Bijbel, confessie en kerkorde over zendingsgemeenten
3.1. Prototype: Antiochië
De situatie waarin onze kerken nu verkeren is uniek vanwege Gods doorgaande werk. Om die reden zullen
we in de bijbel geen exact gelijke situatie aantreffen. Dat wil niet zeggen dat we geen richtlijnen voor ons
handelen nu kunnen vinden. Integendeel: in het Nieuwe Testament komen tal van situaties voor die gelijke
trekken vertonen, waaruit we principes kunnen afl eiden die in 2004 nog richtinggevend zijn.