ACTA 2004 blz. 173-347.pdf - Kerkrecht

182
3.3. Huisvesting
3.3.1. De bibliotheek
De bibliothecaris, prof.dr. J.W. Maris, laat bij het in ontvangst nemen van de jaarlijkse cheques op de
Schooldagen telkens twee dingen duidelijk weten:
a. aan het aanschaffen van vele boeken op het gebied van kerk en theologie kan geen einde komen;
b. de ruimte om deze op te slaan wordt steeds beperkter.
Ook in het internet-tijdperk zal het lezen en bestuderen van boeken doorgaan. Studenten doen via internet
een deel van hun informatie op, maar maken ook een vruchtbaar gebruik van het aanwezige studiemateriaal.
De problemen wat betreft de capaciteit brengen ons als vanzelf bij het volgende kopje.
3.3.2. Het gebouw aan het Wilhelminapark
De generale synode 2001 besloot:
– ‘Het curatorium opdracht te verlenen zich voortgaand te bezinnen op de vraag naar de principiële
roeping om de arbeid aan de Theologische Universiteit dienstbaar te doen zijn aan anderen dan de
admissiale studenten en daarbij ook de vragen naar de praktische mogelijkheden en grenzen van een
en ander te betrekken.’
De laatste zinsnede van dit besluit betrof de huisvestingssituatie in Apeldoorn aan het Wilhelminapark,
die – zoals bekend – al een aantal jaren grote zorgen baart. Na afronding van de principiële en financiële
bezinning (die samen met deputaten-financieel werd gedaan) verzochten curatorium en deputaten-financieel
om een laatste zitting van de generale synode, die speciaal met dat oogmerk conditioneel
gesloten was. De synode werd bijeengeroepen op 11 oktober 2002, in het gebouw van de Apeldoornse
Universiteit.
De synode besloot:
1. Instemming te betuigen met de nota die het curatorium en de deputaten-financieel van de TUA haar
hebben voorgelegd over de beantwoording van de vraag naar de principiële roeping om arbeid aan
de Theologische Universiteit mede dienstbaar te doen zijn aan anderen dan de admissiale studenten
met inachtneming van de praktische mogelijkheden en grenzen van een en ander;
2. In de lijn van deze nota het curatorium en de deputaten-financieel toestemming te verlenen om te zien
naar adequate ruimte, die berekend is op de huisvesting van de theologische opleiding tot een aantal
van maximaal 120 tot 150 studenten en zich daarbij te laten bijstaan door externe deskundigen, die
daartoe rapport zullen uitbrengen.
Om in de noodzaak van uitbreiding van de huisvesting te voorzien bepaalde de synode dat in eerste
instantie gezocht zou moeten worden naar een uitbreiding in de directe omgeving van het bestaande
gebouw. Daarvoor mocht maximaal € 2 miljoen geïnvesteerd worden.
Het curatorium heeft zich vervolgens, in nauwe samenwerking met deputaten financieel, voortdurend
beziggehouden met de problematiek van de huisvesting. Na het uitbrengen van offertes door verschillende
bedrijven ontving het PRC-Bouwcentrum (gevestigd in Bodegraven) een opdracht om een analyse
te maken van de wensen. Dit leidde tot een rapport dat medio 2003 beschikbaar werd. Daarin werd de
behoefte tot uitbreiding nog eens onderstreept. Inmiddels werd uitgezien naar mogelijkheden om tot
aankoop te komen van een pand in de nabije omgeving van het Wilhelminapark. Contacten – die deels
vertrouwelijk van aard waren – werden daartoe gelegd. Dit leidde concreet tot een contact met de eigenaren
van een pand in de directe omgeving van ons huidige gebouw. Het was intern al enige tijd bekend
dat dit gebouw zal worden afgestoten, en onze belangstelling ervoor was ook al in voorlopige zin kenbaar
gemaakt. Het PRC-Bouwcentrum werd opnieuw ingeschakeld, nu om een rapport uit te brengen over
de mogelijkheden die dit pand zou geven in relatie tot het eisen- en wensenpakket. Op het moment van
gereedmaken van het rapport voor de synode is de bezinning over deze concrete zaak nog niet afgerond.
Duidelijk moge zijn dat het curatorium en deputaten financieel voor de realisering van de ruimtebehoeften
in eerste instantie dus zoeken naar een oplossing in deze weg; daarbij wordt de kerkelijke gehechtheid
aan het pand aan het Wilhelminapark – die meermalen blijkt – uitdrukkelijk in rekening gebracht.
Dat het gebouw met zijn huidige capaciteit echt te klein wordt, is nog eens gebleken bij de benoeming
van de beleidsmedewerker. Eigenlijk was er geen reële mogelijkheid om hem een werkkamer te bieden.
Omdat het onverantwoord was de benoeming uit te stellen, is toen besloten om hem de rectorskamer
als werkruimte ter beschikking te stellen. Gevolg daarvan is wel dat het tijdens de collegeperiodes nu
herhaaldelijk voorkomt dat er ingespannen gezocht moet worden naar een ruimte waarin hoogleraren/
docenten gesprekken met studenten kunnen houden. Deze kan vervolgens slechts met veel moeite gevonden
worden, waarbij dan nog niet gerekend wordt met eventuele vertrouwelijkheid van (een deel van)
deze gesprekken.
4. De studenten
4.1. Algemeen
Zoals op alle instellingen voor hoger onderwijs in Nederland is het ook voor ‘Apeldoorn’ van belang om
jongeren te attenderen op de mogelijkheid om aldaar theologie te studeren. De PR is een zaak die meer
en meer aandacht vraagt. Elk jaar verschijnt fris ogend foldermateriaal dat op verschillende manieren de
kerken ingaat. Daarnaast is er jaarlijks in het najaar een informatie-avond voor aankomende studenten.
Hier wordt druk gebruik van gemaakt. Tijdens deze avond is er informatie over de vooropleiding, terwijl
één van de hoogleraren een mini-college verzorgt. Er is ruim gelegenheid om het gebouw te bezichtigen
en vragen te stellen. Er blijkt een onverminderde belangstelling onder jongeren te zijn voor de opleiding
die in Apeldoorn geboden wordt. Dat mag voor de ontwikkeling van de Universiteit zonder meer verheugend
worden genoemd. Daarbij is opgemerkt dat het in het kader van de bekendheid goed zal zijn