Uniformering van de tijd - Protestantse Gemeente Zevenaar ...

14
De gregoriaanse kalender had ook enkele schaduwzijden: de voortdurende verschuiving van de weken
en dagen over de data van de maand en de veranderlijke datum van het Paasfeest. De Italiaanse
priester, filosoof en wiskundige Macro Mastrofini (1763-1845) zette in 1834 een methode uiteen
die weken een vaste plaats gaf in het zonnejaar en waarin het Paasfeest ook een vaste datum
kreeg. Zijn werk bleef onopgemerkt. De Franse priester Chauve Betrand deed in 1951 voorstellen
om de gregoriaanse kalender om te vormen tot een vaste ‘wereldkalender’.
Paus Gregorius kondigt de bul Inter Gravissimas af
Franse Republikeinse kalender: kalender van de rede
Als gevolg van de scheiding van kerk en staat werd
tijdens de Franse Revolutie de gregoriaanse kalender
vervangen door de Franse Republikeinse kalender,
ontworpen door de wiskundige Charles-Gilbert Romme
(1750-1795) en de schrijver, acteur en dichter Philippe
Franςois Nazaire Fabre-d'Églantine (1750-1794). De
tijd werd niet langer vanaf de geboorte van Jezus gerekend,
maar vanaf 22 september 1792, de geboorte
van de Franse Republiek. Een jaar werd verdeeld in
twaalf maanden van elk drie decaden
Franse klok met de dag verdeeld in tien of twaalf
uren.
13 van elk tien
dagen, met per jaar vijf of zes extra dagen. 14 Fabred’Églantine
bedacht de namen van de maanden:
oogst-, mist- en rijpmaand, kiem- bloem- en grasmaand,
oogst-, hitte- en vruchtmaand. De vijf
schietende dagen heetten jours sansculottides. Ze
13
Herfst: vendémiaire , brumaire en frimaire (wijnoogst-, mist- en rijpmaand), winter: nivôse, pluviôse, ventôse (sneeuw-,
regen- en windmaand), lente: germinal, floréal, prairial (kiem-, bloem- en grasmaand) en zomer: messidor, thermidor, fructidor
(oogst-, hitte- en vruchtmaand).
14
De namen van de dagen waren: primidi, duodi, tridi, quartidi, quintidi, sextidi, septidi, octidi, nonidi en décadi.