ANTON TSJECHOV

DE PERS OVER DRIE ZUSTERS
“’t ARSENAAL brengt een mooie versie van DRIE ZUSTERS, gedragen door een cast van elf acteurs, die
stuk voor stuk een hoog niveau halen en waarin vooral vooral de twee jongsten opvallen. Eline Kuppens
maakt indruk als jongste zus Irina.”
- Yves Desmet in De Morgen -
“Bravo voor ‘t ARSENAAL, chapeau voor de acteurs en de regisseur. Een DRIE ZUSTERS comme il faut.
Een bijzondere pluim verdient Tuur De Weert, die als legerdokter Tsjeboetykin een indrukwekkende
monoloog houdt. Verder een pluim op de hoed van de drie zusters, Eline Kuppens, Veerle Dobbelaere
en Mieke De Groote.”
- Guido Lauwaert op Knack.be -
“Een meeslepende voorstelling af, juist van ritme en met enkele originele toetsen. Frank Dierens als
Versjinin weet heel goed de praatjesmaker en de ongelukkige man te tonen. Een heel sterke scène levert
Michael Vergauwen op het ogenblik dat hij zijn frustratie uitschreeuwt. Ook de drie zusters, Veerle
Dobbelaere, Mieke De Groote en Eline Kuppens vormen een interessant trio. Alice Toen is een sterke
aanwezigheid, veel présence en veel charme. En ze zingt voortreffelijk.”
- Johan Thielemans op Cobra.be -
“De ganse cast overtuigt. Elke rol werd juist ingevuld en met bravoure vertolkt. Het leek alsof de ganse
ploeg zich aan elkaar optrok en daardoor zich manifesteerde tot een coherent geheel. Artistiek vakwerk!
Een pluim voor de vormgever. Stef Depover wist ons weer eens te verrassen met een subliem uitgewerkt
decor. Wondermooi!”
- Swa Van De Brul op Podi-Art.be -
“Ze zijn prachtig gecast. Mieke De Groote als de levenswijze, in zichzelf gekeerde schooljuf Olga. Veerle
Dobbelaere als de kordate Masja, die haar frivole kant laat zien. En Eline Kuppens als jonge spring-in-
’t-veld Irina”
- Geert Van der Speeten in De Standaard -
PRAKTISCH
ZA 8 SEPTEMBER om 20u15
‘t ARSENAAL, Hanswijkstraat 63, 2800 Mechelen
Info/reserveren: T. 015 42 25 44 + www.tarsenaal.be
DRIE ZUSTERS op reis: speellijst zie www.tarsenaal.be
WWW.TARSENAAL.BE
FOTO: STEF DEPOVER
DRIE ZUSTERS
ANTON TSJECHOV

DRIE ZUSTERS is een van de vijf grote stukken van Anton Tsjechov, samen met Ivanov, Oom Wanja, De
Meeuw en De Kersentuin. Gevoelig en nuchter, met een subtiele vermenging van humor en tragiek. Het
leven zoals het is, met dromen en verwachtingen en daartegenover de realiteit en de dagelijkse routine.
DRIE ZUSTERS speelt zich af in een kleine garnizoensstad op het Russische platteland eind 19de, begin
20ste eeuw. Prozorov laat na zijn dood een zoon, drie dochters en een garnizoen na. De drie zusters verlangen
naar de schittering van Moskou waar ze hun jeugd doorbrachten en waar volgens hen het echte
leven te beleven valt. Ze dromen van de liefde en van de terugkeer naar hun geboortestad.
ACT I - Irina, de jongste van de drie zussen, viert haar verjaardag. Tegelijkertijd is het precies een jaar
geleden dat de vader van de drie zusters is gestorven. De pijn uit het verleden drukt op het heden.
Introductie van alle personages, onder wie Versjinin die de herinneringen aan Moskou oproept en het
verlangen naar de stad extra aanwakkert.
ACT II - Enkele jaren later. Vastenavond, in vele tradities een avond waarop mensen uitbundig feestvieren
en de realiteit zo even proberen te vergeten. Er hangt eerst een feeststemming maar uiteindelijk
wordt er niet gevierd. Natasja heeft duidelijk haar stempel gedrukt op het huishouden en het leven van
Andrej en de drie zussen.
ACT III - Diep in de nacht staat een gedeelte van de stad in brand. Iedereen is moe, fysiek en mentaal.
Keuzes moeten gemaakt worden. Gaan of blijven. Liefhebben of alleen achterblijven.
ACT IV - De militairen verlaten de stad. De drie zussen sluiten een belangrijk hoofdstuk in hun leven af.
FOTO’S: STEF DEPOVER
Omwille van gezondheidsredenen verblijft Tsjechov in Jalta, waar hij in 1900 aan DRIE ZUSTERS werkt.
Zijn vrouw Olga repeteert ondertussen in Moskou. Zij zal later in DRIE ZUSTERS meespelen.
Aan O.L. Knipper Jalta, 8 september 1900
Jij schrijft: “Ach, voor mij is alles zo verward, zo verward…”. Dat is goed zo, mijn lieve toneelspeelster,
zeer goed zelfs! Dat betekent dat jij een filosofe bent, een denkende vrouw. Het is dus warmer
geworden? Alleszins, op twintig september ga ik naar Moskou en ik blijf daar tot de eerste
oktober. Alle dagen zal ik er in het hotel zitten en aan het stuk schrijven. Schrijven of in het net
overschrijven?
Ik weet het niet, mijn lieve vrouwtje. Op de één of andere manier is één van mijn heldinnen mank
beginnen gaan, ik kan haar simpelweg niet helpen en erger me eraan. Daarnet heb ik van Marks
een brief gekregen: hij schrijft dat mijn stukken binnen tien dagen zullen verschijnen.
Ik vrees dat ik je zal ontgoochelen. Mijn haren vallen uit, verschrikkelijk, zo erg dat ik binnen enkele
weken een kaalhoofdige grootvader zal zijn. Dat komt duidelijk door de kapper. Sinds ik mijn
haren heb laten knippen, word ik kaal.
Schrijft Gorki nu aan een nieuw stuk of niet? Vanwaar komt het bericht in de ‘Novosti dnja’ dat de
titel ‘Drie Zusters’ ongeschikt is? Wat een onzin! Misschien past hij er ook niet bij, maar ik heb er
niet aan gedacht om hem te veranderen.
Ik heb verschrikkelijke heimwee. Versta je dat? Verschrikkelijk. Ik eet enkel soep. ’s Avonds is het
koud en zit ik thuis. Schone vrouwen zijn er hier niet. Ik heb minder en minder geld, mijn baard
wordt steeds grijzer…
Mijn hartedief, ik kus je handje – het rechtse en het linkse. Blijf gezond en knies niet, denk niet dat
alles voor jou te verward is.
Tot weerziens, mijn goede Olga, krokodil van mijn hart!
Jouw Anton
Uit: Peter Urban, ‘Cechov Briefe 1887-1901’, Zürich, 1979, p. 265-6. (vertaling Tom Bonte)

Omwille van gezondheidsredenen verblijft Tsjechov in Jalta, waar hij in 1900 aan DRIE ZUSTERS werkt.
Zijn vrouw Olga repeteert ondertussen in Moskou. Zij zal later in DRIE ZUSTERS meespelen.
Uit: Peter Urban, ‘Cechov Briefe 1887-1901’, Zürich, 1979, p. 273. (vertaling Tom Bonte)
Aan O.L. Knipper Jalta, 28 september 1900
Mijn lieve Olga,
Vandaag heb ik je een telegram gestuurd waarin ik schrijf dat ik waarschijnlijk in oktober naar
Moskou kom. Als ik kom, dan zal het rond de tiende oktober zijn, niet vroeger, ik blijf vijf dagen in
Moskou en reis dan naar het buitenland. Ik hou je alleszins nog telegrafisch op de hoogte. Ik weet
niet of na de vierde oktober er nog sneltreinen rijden, kan jij informeren, want hier rijdt niemand
naar het station.
Ik las vandaag de eerste recensies over ‘Sneeuwvlokje’, het bevalt enkel in het begin, daarna
verveelt het. Ik ben van mening dat jullie theater enkel moderne stukken moet opvoeren, niets
anders! Jullie moeten het moderne leven behandelen, dat wat onder de intelligentsia leeft en
wat niet behandeld wordt in de andere theaters, wegens hun absolute gebrek aan verstand en,
deels, onbegaafdheid.
Ik ontvang van niemand brieven. Nemirovic is blijkbaar kwaad, hij heeft me nog geen enkele keer
geschreven. Ook de familie schrijft niet.
Hoe was de voorstelling ‘Eenzamen’? Toch beter dan ‘Sneeuwvlokje’.
Alleszins, blijf gezond en gelukkig. Ach, wat een rol jij in ‘ Drie Zusters’ hebt! Wat een rol! Als je
me tien roebel geeft, krijg je de rol, anders geef ik hem aan een andere actrice. Voor dit seizoen
geef ik ‘Drie Zusters’ nog niet vrij, het stuk moet nog een tijdje blijven liggen, rijpen, of - zoals de
kokkinnen zeggen als ze het pasteigebak op tafel zetten - op adem komen.
Voor de rest geen nieuws.
Helemaal de uwe
Anton
REGISSEUR MICHAEL DE COCK OVER DRIE ZUSTERS
Alle tijden zijn goed om Tsjechov te spelen. Daar bestaat geen twijfel over. Maar deze dagen van besluiteloosheid
lijken wel de uitgelezen dagen om met Tsjechov aan de slag te gaan.
In DRIE ZUSTERS vraagt Tsjechov zich samen met zijn personages af hoe onze toekomst er zal uitzien. Hoe
ver zal de mensheid staan over twee-, driehonderd jaar? Wie durft er vandaag nog openlijk te dromen,
te denken en te fantaseren over de toekomst?
‘Alles wat voor ons iets betekent, alles wat wij belangrijk vinden, zal op een dag overbodig en vergeten
zijn. En het merkwaardige is dat wij geen enkel idee hebben van wat later belangrijk, overbodig of
belachelijk zal zijn. De ontdekkingen van Copernicus, of van Columbus werden eerst ook weggelachen.
Terwijl de prietpraat van de eerste de beste idioot soms voor waar werd aanzien. Het kan dus goed zijn
dat mensen het leven dat wij leiden zonder ons vragen te stellen, ooit belachelijk zullen vinden, onnozel,
dwaas, vies, decadent misschien.’
Dit bewustzijn van de ondraaglijke lichtheid dat ons leven is, staat in groot contrast met de menselijke
verlangens en driften die Tsjechov in het stuk aankaart. In een broeierige tekst weeft Tsjechov die
thema’s aan elkaar.
Honderd jaar later ligt de tekst van Tsjechov nog altijd daar, als een open wonde. En ook al zijn het extreem
andere tijden, er zijn zoveel parallellen. De mensen die Tsjechov schetst, hangen in het leven en
in hun verlangens, terwijl buiten het echte leven en de wereld in brand staan. Iets wat ook zeker opgaat
voor onze levens in het oude Europa.
Of er honderd jaar na Tsjechov een nieuwe revolutie zit aan te komen, weet niemand. Het is makkelijker
de geschiedenis te voorspellen dan de toekomst. Tsjechov kreeg van die geschiedenis een revolutie cadeau.
Een omwenteling die hem plots tot visionair bombardeerde.
Maar wat meer is, hij liet met DRIE ZUSTERS een stuk na dat als geen ander, op een nog altijd uiterst
moderne manier mens en wereld schetst. Die tekst tot leven brengen vandaag, dat is de uitdaging van
DRIE ZUSTERS.
FOTO’S: STEF DEPOVER

IRINA - Eline Kuppens
de jongste zus
droomt van een boeiend leven
TOEZENBACH - Greg Timmermans
baron, verliefd op Irina,
rivaal van Soljony
SOLJONY - Jos Geens
kapitein,
verliefd op Irina
MASJA - Veerle Dobbelaere
jong getrouwd
wordt verliefd op Versjinin
KOELYGIN - Luc Springuel
man van Masja
leraar aan het college
VERSJININ - Frank Dierens
luitenant-kolonel,
batterijcommandant
OLGA - Mieke De Groote
zeer toegewijd en plichtsbewust
lerares, nooit getrouwd
ANFISSA - Alice Toen
een tachtigjarige vrouw
woont al 30 jaar bij de familie Prozorov
TSJEBOETYKIN - Tuur De Weert
dokter van het leger
ANDREJ - Michael Vergauwen
broer van de drie zussen
NATASJA - Isabelle Van Hecke
verloofde van Andrej
daarna zijn vrouw
tekst Anton Tsjechov
regie Michael De Cock
regieassistentie Hilde Van haesendonck
vormgeving Stef Depover
lichtontwerp Jaak Van de Velde
kostuums Anna Seniow
techniek Dieter Lambrechts
en Jasper Vanhalle
o.l.v. Felix Goossens