Hoofdstuk III. Leden van de Gentse loges tot 1786 ... - Liberaal Archief

Hoofdstuk III. Leden van de Gentse loges tot 1786 ... - Liberaal Archief Hoofdstuk III. Leden van de Gentse loges tot 1786 ... - Liberaal Archief

liberaalarchief.be
from liberaalarchief.be More from this publisher
14.07.2013 Views

Als keizersgezinde deed Jean Baptiste Le Cat suggesties aan de keizer om het gerecht te moderniseren. In 1785 zond hij aan Jozef II een document van 88 pag. Essai d'un nouveau style et manière de procéder en matière civile pour les Pays- Bas. In zijn memorie ondersteunde Lecat onder meer de ambtelijke ambities van de advocaten. Teveel "gens de bien se sont faits licenciés ès droits et simples avocats, sans science et connaissance des lois, que pour s'acheter des charges", dit ten nadele van degenen die wel bekwaam maar onbemiddeld waren (zoals hijzelf?). Sommige ideeën van Le Cat vindt men terug in het keizerlijk reglement van 3 november 1786: Reglement over de Civile Rechtspleginge voor de Oostenrijksche Nederlanden, dat een heel nieuwe procedureregeling invoerde. De gerechtelijke hervorming van Jozef II was vooral het werk van de 'keizerlijk en koninklijk commissaris' professor Karl Anton von Martini en van Joseph von Crumpipen, kanselier van Brabant. De hervorming stootte evenwel op hevig verzet van de magistratuur en de balie in de Nederlanden, zodat de keizer reeds in mei 1787 genoopt was dit reglement op te schorten door een Declaratie ... medebrengende Surseantie van het nieuw Reglement der Civiele Procedure. Korte tijd later werd het reglement, samen met andere hervormingen (nieuwe rechtbanken, de oprichting van 'Intendances'), ingetrokken. Onder het Frans Bewind werd Jean Baptitse Le Cat in 1797 door het departementaal kiescollege verkozen tot rechter in het 'Crimineel hof' te Gent. In 1800 werd hij benoemd tot rechter in de rechtbank van eerste aanleg te Gent, ondanks een als volgt luidend advies van Procureur-generaal François Joseph Beyts (1763- 1832): "probe et laborieux, mais ayant des connaissances médiocres et point de fortune". In 1806 werd rechter Le Cat belast met de vertaling in het Nederlands van het nieuwe wetboek van burgerlijke rechtspleging. Na goedkeuring van de vertaling door de rechtbank van eerste aanleg, werd zij in 1806 uitgegeven bij drukker André Benoît Steven te Gent (zie onder het lemma 't Kint, Louis François). De behoefte aan een vertaling van Franse wetteksten naar de moedertaal was reeds vastgesteld door een besluit van het Directoire van 16 brumaire jaar VI (1798): "Considérant que les habitans de plusieurs départemens de la ci-devant Belgique, où la langue française est presque généralement ignorée, sont privés de l'avantage inappréciable de connaître par eux-mêmes les différentes lois ..., et dont l'explication ne leur est donnée que par le petit nombre d'individus qui entendent la langue française, ce qui laisse à l'ignorance et à la malveillance le pouvoir d'en altérer le sens véritable". Het Directoire voorzag in de nodige fondsen om de tekst van Franse wetten en besluiten in het Nederlands te vertalen. Vanaf 1797 werd immers een tweetalig Frans-Nederlands Bulletin des Lois - Bulletin der Wetten uitgegeven, waarvan het 1 eerste nummer dateert van 25 oktober 1797 . 1 Het initiatief van deze vertalingen ging uit van de Vlaming Karel Lambrechts (1753- 1823) die in september 1796 Minister van Justitie was geworden van de Franse republiek. Nadat het Directoire zijn initiatief had goedgekeurd, werden de wetteksten LE CAT - 321

Na de gerechtelijke hervorming van 1810 werd Le Cat niet opnieuw benoemd. De eerste-voorzitter van het Hof van beroep had volgend advies verstrekt: "fortune médiocre, avocat et juge dans les différens tribunaux depuis l'an 4, dans l'Ancien Régime il était bailli, juge actuel. Il n'est pas fort mais peut encore rendre des services, du reste assez probe et intègre et jouissant à ce titre de la considération". Le Cat werd opnieuw advocaat. In 1813 wordt hij vermeld als de oudste advocaat te Gent. Kort daarop werd hij vrederechter van het kanton Evergem tot aan zijn overlijden in 1818. Samen met Adriaen Jacques Goethals* bleef hij 'administrateur' van de Berg van Barmhartigheid. Le Cats maçonniek meesterdiploma (1766) wordt bewaard in de universiteitsbibliotheek te Gent. Een afdruk ervan kan men vinden in het boek van Paul Duchaine en in het boek In Brugge onder de acacia van Andries Van den Abeele. Het diploma is onder meer ondertekend door Paulus de Pau*, Voorzittend Meester van La Candeur, en door Le Cats confrère aan de balie François Dominique d'Hoop*, die toen secretaris was van La Bienfaisante. Dit vrijmetselaarsdiploma is geheel met de hand geschreven op papier (en niet op perkament, zoals later meer zou gebeuren), met afmetingen van 32,5 x 20 cm. Het heeft ook een onbeschreven kant van dezelfde afmeting. Volgens W.P. Dezuttere diende dit tweede blad als bescherming van de met inkt geschreven tekst. Blijkens de vouwsporen kon het diploma in vier delen gevouwen worden zodat het een soort 'maçonniek paspoort' werd. Wanneer La Candeur omstreeks 1773 op non-actief kwam, ging Jean Baptiste Le Cat over naar La Constante Union. In deze loge werd hij, onder Voorzittend Meester Pierre Georges de Meulenaere*, Adjunct-Secretaris en Redenaar. Jean Baptiste Le Cats zus Angeline huwde de negotiant Jean Baptiste Bulaert (1750-1820), die te Gent woonde en een linnenblekerij bezat te Eeklo. In 1799- 1800 zetelde hij even in de 'Municipalité' en was hij 'Adjoint au Maire' (die toen Lieven Bauwens was). Van 1800 tot 1802 was hij lid van de Raad van de Onder- Prefectuur. Zus Ferdinande Francisca Lecat (geboren in 1746) huwde Henri Augustin Goethals, wiens zus Thérèse Goethals de echtgenote was van de vooraanstaande magistraat Jean Jacques Blommaert (zie onder het lemma P.J. Blommaert). Waarschijnlijk had Jean Baptiste Le Cat nog andere broeders en zusters. In de 'cavalcade' voor het jubileum van de H. Macharius in 1767 traden bijv. de volgende naamgenoten op: Philippe Le Cat (geboren in 1752, die Karel de Stoute verbeeldde, en in 1776 priester werd), Franciscus Le Cat (die Keizer Karel verbeeldde) en Christina Le Cat die de Stad Gent verbeeldde en de 'cavalcade' afsloot. vertaald onder de leiding van zijn secretaris, de Antwerpenaar Norbert Egide Cornelissen (1769-1849), die voorheen vertaler was in de afdeling 'openbaar onderwijs' van het centraal bestuur te Brussel. Wanneer Lambrechts in 1799 als minister aftrad, vestigde Cornelissen zich te Gent, waar hij in dienst trad van het stadsbestuur. Hij bleef te Gent vooral bekend door zijn aanzienlijke literaire bedrijvigheid en door de talrijke gelegenheidsversjes die hij opstelde. 322 - LE CAT

Als keizersgezin<strong>de</strong> <strong>de</strong>ed Jean Baptiste Le Cat suggesties aan <strong>de</strong> keizer om het<br />

gerecht te mo<strong>de</strong>rniseren. In 1785 zond hij aan Jozef II een document <strong>van</strong> 88 pag.<br />

Essai d'un nouveau style et manière <strong>de</strong> procé<strong>de</strong>r en matière civile pour les Pays-<br />

Bas. In zijn memorie on<strong>de</strong>rsteun<strong>de</strong> Lecat on<strong>de</strong>r meer <strong>de</strong> ambtelijke ambities <strong>van</strong> <strong>de</strong><br />

advocaten. Teveel "gens <strong>de</strong> bien se sont faits licenciés ès droits et simples avocats,<br />

sans science et connaissance <strong>de</strong>s lois, que pour s'acheter <strong>de</strong>s charges", dit ten na<strong>de</strong>le<br />

<strong>van</strong> <strong>de</strong>genen die wel bekwaam maar onbemid<strong>de</strong>ld waren (zoals hijzelf?). Sommige<br />

i<strong>de</strong>eën <strong>van</strong> Le Cat vindt men terug in het keizerlijk reglement <strong>van</strong> 3 november <strong>1786</strong>:<br />

Reglement over <strong>de</strong> Civile Rechtspleginge voor <strong>de</strong> Oostenrijksche Ne<strong>de</strong>rlan<strong>de</strong>n, dat<br />

een heel nieuwe procedureregeling invoer<strong>de</strong>. De gerechtelijke hervorming <strong>van</strong> Jozef<br />

II was vooral het werk <strong>van</strong> <strong>de</strong> 'keizerlijk en koninklijk commissaris' professor Karl<br />

Anton von Martini en <strong>van</strong> Joseph von Crumpipen, kanselier <strong>van</strong> Brabant. De<br />

hervorming stootte evenwel op hevig verzet <strong>van</strong> <strong>de</strong> magistratuur en <strong>de</strong> balie in <strong>de</strong><br />

Ne<strong>de</strong>rlan<strong>de</strong>n, zodat <strong>de</strong> keizer reeds in mei 1787 genoopt was dit reglement op te<br />

schorten door een Declaratie ... me<strong>de</strong>brengen<strong>de</strong> Surseantie <strong>van</strong> het nieuw<br />

Reglement <strong>de</strong>r Civiele Procedure. Korte tijd later werd het reglement, samen met<br />

an<strong>de</strong>re hervormingen (nieuwe rechtbanken, <strong>de</strong> oprichting <strong>van</strong> 'Intendances'),<br />

ingetrokken.<br />

On<strong>de</strong>r het Frans Bewind werd Jean Baptitse Le Cat in 1797 door het <strong>de</strong>partementaal<br />

kiescollege verkozen <strong>tot</strong> rechter in het 'Crimineel hof' te Gent. In 1800<br />

werd hij benoemd <strong>tot</strong> rechter in <strong>de</strong> rechtbank <strong>van</strong> eerste aanleg te Gent, ondanks<br />

een als volgt lui<strong>de</strong>nd advies <strong>van</strong> Procureur-generaal François Joseph Beyts (1763-<br />

1832): "probe et laborieux, mais ayant <strong>de</strong>s connaissances médiocres et point <strong>de</strong><br />

fortune".<br />

In 1806 werd rechter Le Cat belast met <strong>de</strong> vertaling in het Ne<strong>de</strong>rlands <strong>van</strong> het<br />

nieuwe wetboek <strong>van</strong> burgerlijke rechtspleging. Na goedkeuring <strong>van</strong> <strong>de</strong> vertaling<br />

door <strong>de</strong> rechtbank <strong>van</strong> eerste aanleg, werd zij in 1806 uitgegeven bij drukker André<br />

Benoît Steven te Gent (zie on<strong>de</strong>r het lemma 't Kint, Louis François).<br />

De behoefte aan een vertaling <strong>van</strong> Franse wetteksten naar <strong>de</strong> moe<strong>de</strong>rtaal was<br />

reeds vastgesteld door een besluit <strong>van</strong> het Directoire <strong>van</strong> 16 brumaire jaar VI (1798):<br />

"Considérant que les habitans <strong>de</strong> plusieurs départemens <strong>de</strong> la ci-<strong>de</strong><strong>van</strong>t Belgique,<br />

où la langue française est presque généralement ignorée, sont privés <strong>de</strong> l'a<strong>van</strong>tage<br />

inappréciable <strong>de</strong> connaître par eux-mêmes les différentes lois ..., et dont l'explication<br />

ne leur est donnée que par le petit nombre d'individus qui enten<strong>de</strong>nt la langue<br />

française, ce qui laisse à l'ignorance et à la malveillance le pouvoir d'en altérer le<br />

sens véritable".<br />

Het Directoire voorzag in <strong>de</strong> nodige fondsen om <strong>de</strong> tekst <strong>van</strong> Franse wetten en<br />

besluiten in het Ne<strong>de</strong>rlands te vertalen. Vanaf 1797 werd immers een tweetalig<br />

Frans-Ne<strong>de</strong>rlands Bulletin <strong>de</strong>s Lois - Bulletin <strong>de</strong>r Wetten uitgegeven, waar<strong>van</strong> het<br />

1<br />

eerste nummer dateert <strong>van</strong> 25 oktober 1797 .<br />

1<br />

Het initiatief <strong>van</strong> <strong>de</strong>ze vertalingen ging uit <strong>van</strong> <strong>de</strong> Vlaming Karel Lambrechts (1753-<br />

1823) die in september 1796 Minister <strong>van</strong> Justitie was gewor<strong>de</strong>n <strong>van</strong> <strong>de</strong> Franse republiek.<br />

Nadat het Directoire zijn initiatief had goedgekeurd, wer<strong>de</strong>n <strong>de</strong> wetteksten<br />

LE CAT - 321

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!