Hoofdstuk III. Leden van de Gentse loges tot 1786 ... - Liberaal Archief

prachtig gemeubileerd gebouw, tot dit door de Fransen werd geconfisqueerd. Een
buurman, de wijnhandelaar Louis Blommaert, die in de Sint-Janstraat woonde,
kocht het Kapittelhuis aan en verkocht het dadelijk door aan de twee kanunniken.
Kanunnik Louis Jean Papeleu (ca. 1760-1823) was een zoon van de in 1783
geadelde Denis Jacques Papeleu, heer van Poelvoorde, en Marie Elizabeth Hopsomere,
die een halfzus was van de vermogende jakobijn Constant Louis
Hopsomere (zie onder het lemma de Nottet d'Anglier). Kanunnik Louis Papeleu
was 'heer van 's Graven Haersche', een heerlijkheid binnen de gemeente Deurle
(waar nog steeds een 'Papeleugoed' bestaat, bij de Lindenstraat). In zijn familie
kreeg de kanunnik om duistere redenen de bijnaam 'de zwarte vent'. In de
burgerlijke kringen van het Gentse was hij vooral als huwelijksmakelaar bekend.
Kanunnik Louis Papeleus broers:
(i) Benoît Jean Papeleu huwde Charlotte Thérèse Goethals, een nicht van gewezen
schepen Adriaen Jacques Goethals*, Voorzittend Meester van La Discrète Impériale
et Royale van 1762 tot 1767.
(ii) Denis Antoine Papeleu (ca. 1752-1810) huwde Jeanne Françoise Carpentier. Zij
waren de ouders van onder meer:
- Louis Papeleu (1785-1833) die in de Provinciale Staten zetelde van 1816 tot
1830. In 1809 werd hij lid van Les Vrais Amis, in 1818 werd hij geaffilieerd
bij La Félicité Bienfaisante, waar hij in 1822 de 1ste Opziener werd. Zijn
zoon Adolphe Papeleu (1811-1859) opende met Louis van Houtte (1810-
1876) in 1839 een van de eerste 'hofbouwinrichtingen' te Gentbrugge. Hij
vestigde zich in 1850 te Wetteren waar hij een pionier werd van de
boomkwekerij. Te Ledeberg kreeg een parkje de naam 'Adolf Papeleu, tuinbouwkundige'.
- Marie Thérèse Papeleu huwde met Pierre Alexandre Tinel, geboren te
Montpellier in 1781, secretaris-generaal van de Prefectuur van het
Scheldedepartement te Gent. In 1806 werd Tinel lid van La Félicité
Bienfaisante.
Na het overlijden van Mgr. de Lobkowitz in 1795 maakte kanunnik de
Meulenaere deel uit van het vicariaat dat het bisdom moest besturen tot de
benoeming van een opvolger.
In 1797 stond kanunnik de Meulenaere, die toen deken van het kapittel was, voor
de moeilijke keuze of hij al dan niet de vereiste eed van trouw (incl. 'haine à la
royauté') aan de Franse republiek zou afleggen. In juni van dat jaar schreven drie
belangrijke parochiepastoors van Gent (P.F. Huybrecht van de Sint-Baafskathedraal,
Joannes Franciscus Wauters [1754-1820] van de Sint-Michielsparochie,
en Franciscus Sartel [1749-1799] van de Onze-Lieve-Vrouwparochie) aan de
'Conseil des Cinq Cents' te Parijs een open brief om mee te delen dat de eed niet
verenigbaar was met het vervullen van hun godsdienstige plicht. Waarschijnlijk
was dit ook de opvatting van kanunnik de Meulenaere. Hoe dan ook, precies in
1797 week hij voor enige maanden uit naar Düsseldorf, blijkbaar om te ontsnappen
de MEULENAERE, Maximilien - 379