Hoofdstuk III. Leden van de Gentse loges tot 1786 ... - Liberaal Archief

Volgens de lijst van 'koningen' die door Frans De Potter werd gepubliceerd
droeg de Rouck de officiële titel van 'koning' pas met ingang van 1781, d.i. kort na
het overlijden van Karel van Lorreinen. Uit diverse documenten die dateren van
vóór 1781 blijkt dat Anthone de Rouck althans binnen de gilde als 'koning' werd
erkend. Gildebroeder Karel van Lorreinen sprak de Rouck steeds goedlachs aan als
'Sire' en betoonde hem overigens veel vriendschap. Anthone de Rouck was een graag
geziene gast in de paleizen van de landvoogd.
Anthone de Rouck was de laatste 'koning' van de Sint-Jorisgilde tijdens het
'Ancien Régime'. In 1796 werd de gilde inderdaad door de Franse bezetters afgeschaft.
Na de wederoprichting van de gilde (weliswaar met de benaming 'Société de
l'Arbalète'), werd de Rouck in 1805 benoemd tot 'koning voor het leven' en 'hoofd
van de sociëteit'. Als effectieve 'koning' werd de Rouck tijdens hetzelfde jaar
opgevolgd door Jean Hacquaert.
De nieuwe keizer Jozef II kwam in 1781 (onder de schuilnaam van 'graaf van
Falkenstein') op inspectiebezoek in de Oostenrijkse Nederlanden. Prins Charles
Joseph de Ligne* had de keizer voorzien van een Mémoire sur les Pays-Bas
autrichiens dat hij speciaal schreef om de reis voor te bereiden.
Tijdens het verblijf van Jozef II te Gent begaf zich een delegatie van zeven
bestuursleden van de gilde (waaronder Anthone de Rouck en Jacques Jean de
Smet*), "tous habillez en noir", op 16 juni naar het Sint-Sebastiaanshof aan de
Kouter, waar de 'graaf' logeerde, om hem te vragen zoals zijn voorgangers op de
troon, lid te worden van de gilde.
De keizer ontving de bestuursleden "de manière très accueillante" en luisterde
aandachtig naar hun verzoek dat werd verwoord door Jean Baptiste Louis de Vreese,
notaris bij de Raad van Vlaanderen. Daarop stelde de keizer diverse vragen aan de
bestuursleden. Zij toonden hem het gulden boek van de gilde, met de handtekening
van de vorsten en prinsen die gildebroeders waren geworden. Het (in het
Stadsarchief bewaard) verslag van deze audiëntie luidt verder als volgt: "Et après
plusieurs autres conversations Sa Majesté a dit et bien messieurs puisque mon oncle
a été votre confrère je consens à l'être aussi mais pour tirer présentement je serais
maladroit. Je m'exerseray entretems je viendray encore à Gand et je tireray avec vous
autres ... Sur quoy les comparants sont tombées à genoux et ont unanimement
imploré la signature de Sa Majesté qui s'est non seulement donnez la peine de se
baisser pour nous faire lever mais aussi de nous dire Messieurs escrit que ma parolle
suffit et vous ne serez plus avancez avec ma signature que vous devez avoir vu assez
souvent et que vous verrez encore assez par la suite. Sur quoy étants tombés à genoux
et faittes depuis une révérence Sa Majesté nous a accordez d'une profonde révérence
et dit adieu messieurs je suis votre confrère. Sur quoy l'entretien qui a duré près d'un
quart dheure a cessé et Sa Majesté remit la requette sur une table au nombre des
représentations qu'on lui avoit adressé".
Bij zijn inhuldiging als graaf van Vlaanderen op 31 juni 1781 was de keizer
vertegenwoordigd door de nieuwe landvoogden, zijn zus de beeldmooie Maria
de ROUCK - 465