CONTEXT

{\starttabel[|l|l|]
\HL
\VL \bf commando \VL \bf betekenis \VL\SR
\HL
\VL \type{\LOW}\arg{tekst} \VL Low Text \VL\FR
\VL \VL \VL\MR
\VL \type{\HL} \VL Horizontal Line \VL\MR
\VL \VL \VL\MR
\VL \type{\DL} \VL Division Line \VL\MR
\VL \type{\DL[n]} \VL Division Line n \VL\MR
\VL \type{\DC} \VL Division Column \VL\MR
\VL \type{\DR} \VL Division Row \VL\LR
\HL
\stoptabel}
{}
\stopcombinatie
Het feit dat op een dergelijke manier gedefinieerde
commando’s een consistente spatiëring leveren, bleek het
kleuren van tabellen aanzienlijk te vereenvoudigen, waarover
in de volgende paragraaf meer.
←−− \paragraaf{Kleurgebruik}
\index{kleurgebruik+kolommen}
Hoewel de achterliggende macro’s wellicht wat ingewikkeld
ogen, is het mechanisme verrassend eenvoudig:
\startopsomming[n,opelkaar]
\som trek een dikke horizontale lijn
\som spring vertikaal terug
\som plaats de tekstregel
\stopopsomming
De hoogte en diepte van de lijn dienen gelijk te zijn aan
die van de tekstregel, die, zoals we zagen, nauwkeurig
vastligt. We hoeven ons (gelukkig) niet te bekommeren om de
breedte van de regel, omdat \TEX\ dat zelf uitzoekt. De
benodigde commando’s vallen daarbij terug op
\type{\noalign}. Uit het feit dat het beschreven mechanisme
is te implementeren binnen \TABLE\ benadrukt nog eens hoe
Sources
inhoud
definities
index
commando’s
sources
CONTEXT Cont-15 734 ◭ ◭ ◮ ◮
inleiding
documenten
vlakverdeling
layout
typografie
kleurgebruik
afbreken
onderdelen
verwijzingen
beschrijvingen
lijnen
blokken
figuren
tabellen
formules
files
interactie
commandos
diversen
positioneren
instellingen
opmerkingen