1795.12-E-boek-Co-creatie4

65
de cliënten blijven komen. Winst
speelt nauwelijks een rol. Geen
fouten maken wel. Zorginstellingen
hebben daardoor vaak een
afwachtende houding rond
zorginnovatie.
n Doe niets, dan doe je ook niets
fout. Aandacht voor fouten is
in de zorg een terecht punt,
omdat deze grote consequenties
kunnen hebben. Het nemen van
risico’s wordt echter nauwelijks
beloond, terwijl gemaakte fouten
hard worden aangerekend. Om
te innoveren is juist een cultuur
nodig waar fouten maken er bij
hoort. Maar men weet vaak niet
hoe consequenties van fouten klein
en verantwoord te houden zijn.
Zorgverleners zijn getraind om
in problemen te denken en deze
snel op te sporen en te vermijden.
Innovatie vereist het denken in
kansen.
n Een zorgaanbieder moet
een renderend bedrijf zijn.
En een onderneming werkt
binnen het systeem en volgt
het geld. Intransparantie en
oncontroleerbaarheid zorgen
dat er meer en creatiever
gedeclareerd kan worden.
Zorgaanbieders worden betaald
op volume, waardoor zij vaak een
soort kale assemblagelijnen zijn
geworden, waarbij innovatie en
R&D onvoldoende lonen voor de
organisatie zelf.
n Perverse prikkels: minder
inkomsten en minder werk door
mee te werken aan innovatie.
Budgetsturing betekent dat
efficiënter werken meestal leidt
tot korting op de inkomsten. Vaak
liggen de baten van een innovatie
bij een andere partij dan de
kosten en inspanningen. Zo kosten
wachttijden bij behandeling van
werkende mensen de maatschappij
veel geld en productiviteit. Het is
lastig dit op te lossen, omdat de
kosten en baten bij verschillende
verzekeraars en werkgever liggen.
Een zorgorganisatie die een mooie
tijdsbesparende oplossing, vindt
zal vaak uiteindelijk gekort worden
op de inkomsten. Een innoverende
zorgverlener raakt dikwijls snel
collega’s en uren kwijt. Welke
prikkels geeft dit om slimmer te
werken?
6. Landelijke problemen rond
innovaties zijn expertise en
uitvoering van opschaling buiten
de organisatie
n Uitvinder en pilotomgeving
hebben geen direct belang bij
landelijke opschaling. Bij de
innoverende zorgorganisatie
ontbreken budgetten, know how,
interesse en verantwoordelijkheid
om deze succesvol over de eigen
grenzen uit te rollen. Hun taak is
vooral de eigen dienstverlening te
verbeteren.
n De benodigde specialistische
kennis en kunde om succesvol
te innoveren ontbreekt vaak.
Innoveren heeft veel verschillende
disciplines nodig, en is daarnaast
zelf ook een discipline. Bij een
gemiddelde zorgorganisatie zijn
deze niet of deels aanwezig. De
mogelijkheid om externe partijen
in te zetten voor begeleiden en
ondersteunen is nodig.
n Het vinden van een partij
die de opschaling van een
innovatie behartigt: Co-creatie
in de regio! Wie gaat er voor
zorgen dat de belangen van de
Nederlandse samenleving en
zorgvragers gediend worden door
het verder uitrollen van innovaties?
Kandidaten zijn:
n Een commerciële partij.
n De overheid..
n De zorgverzekeraar/zorgkantoor.
Co-creatie in een regio?
Wij van het co-creatieboek adviseren
natuurlijk co-creatie! In de praktijk
biedt een regionale aanpak de beste
kansen om tot succesvolle opschaling
te komen voorbij de chasm.
Een uitgebreidere versie van deze
tekst met extra voorbeelden en
argumenten kunt u vinden op www.
zorginnovatieboek.nl.