nr 20-sep-CODE Maastricht-2010.pdf

ROBINSON
De Maastrichtse vijfmansformatie Robinson
won de Clash of the Coverbands:
‘Als Paradiso al gaaf
was, dan was 013 de
overtreffende trap’
De naam Robinson ontstond toen de bandleden
tijdens een repetitie de opmerking kregen dat
ze allemaal op hun eigen eilandje zaten te
spelen. Daar is inmiddels geen sprake meer
van. In een uitverkocht 013 in Tilburg vond 10
april de zinderende eindstrijd plaats van The
Clash of the Cover Bands 2009/2010. Net als in
alle voorgaande rondes won de Maastrichtse
vijfmansformatie de vakjuryprijs. Robinson
mag zich een jaar lang ‘Beste coverband van
Nederland’ noemen. Dat brengt een twintigtal
optredens en de opname van een single en
videoclip met zich mee. Drummer Thijs Banens
en zanger Sacha Heijnens vertellen.
Sacha: “Ik heb ons impulsief ingeschreven voor de Clash
of the Coverbands, een paar uur voor het verstrijken van de
inschrijftermijn. Mijn insteek was dat we een tijd geen optredens
gepland hadden en dat we dan in elk geval in april of mei 2009
ergens konden spelen. En ik verwachtte er iets van te kunnen
leren. Nou, dat is gelukt.”
Thijs: “Ineens kwam er een mailtje van Sacha met de
bevestiging van onze deelname. We hadden geen idee dat hij
ons had opgegeven.”
De eerste ronde vond plaats in Den Bosch, op 14 mei 2009,
voor slechts een handjevol publiek. De zenuwen speelden de
band desondanks parten en de vijf mannen leverden geen
topprestatie. Toch was de jury onder de indruk.
Sacha: “Het eerste juryrapport heb ik nog. De term 'soms grijs
gebied' in de categorie zang achtervolgt me nog steeds, haha.
Verder waren er links en rechts nog wat kritiekpuntjes. Maar
overall stond er dat we een band met mogelijkheden waren.
Wat ons aangenaam verraste was dat onder 'eerste indruk'
alleen het woord 'overtuigend' stond. Dat heeft ons aan het
denken gezet, want zo zagen we onszelf helemaal niet.”
Thijs: “De winst kwam totaal onverwacht, want de concurrentie
was sterk. Vanaf dat moment zijn we begonnen met schaven
en slijpen aan een goeie performance en de juiste nummers.
Dat heeft heel wat discussies, tijd, bloed, zweet en tranen
gekost.”
Sacha: “De halve finale van Limburg die daarna kwam, was,
achteraf gezien, de makkelijkste ronde om door te komen.
De regiofinale van Limburg daarentegen was zenuwslopend.
De laatste horde naar Paradiso en maar twee van de negen
groepen, stuk voor stuk sterke bands, die door zouden gaan.
No way dat we daar bij zouden zitten.”
INTW | tekst: Lieke Rijkx | Robinson
8 | Code Maastricht september 2010
Maar ook in de regiofinale won Robinson de vakjuryprijs.
Bovendien werd bassist Miel Kuijpers benoemd tot ‘beste
bassist van Limburg’.
Thijs: “En toen stonden we in dé poptempel. Wauw. Voor mij
een hoogtepunt in het bestaan van de band. Wat een middag!
En wat een goede bands stonden er op het podium! En dan
wederom als vakjurywinnaar uit de bus komen.”
Op 10 april was het zover. Terwijl de voorrondes van de
volgende editie alweer in volle gang waren, vond de landelijke
finale plaats in een uitverkocht 013.
Thijs: “Een bus vol fans reisde met ons mee en voor een
uitzinnig publiek speelden we zonder zenuwen een van onze
beste optredens ooit. Vooral bij Viva la vida (Coldplay) kreeg ik
kippenvel toen ik zag dat het publiek volledig uit zijn dak ging.
Een onvergetelijk moment.”
Sacha: “Als Paradiso al gaaf was, dan was 013 de overtreffende
trap. Wat een gebouw, wat een sfeer, de absolute top. Dat hele
gebouw ademt muziek en is ingericht om iedereen die aanwezig
is, voor of achter de schermen, de ultieme muziekervaring te
geven. Het moment dat bij het laatste nummer de zaallichten
aangingen en ik een uitverkocht 013 totaal los zag gaan door
wat wij op het podium stonden te doen, vergeet ik nooit meer.
Dat gevoel was te gek. We waren getipt als kanshebber, maar
gezien het niveau van de bands in de finale hebben we nooit
aan winst gedacht. Er speelden bands die in onze optiek
technisch beter en stukken muzikaler waren. Maar achteraf
hoorden we van de juryleden dat ze bij ons optreden een band
zagen staan die overtuigend, strak en muzikaal was en die alle
nummers met de juiste emotie bracht. Daar werden we wel
even stil van.”
www.rbnsn.nl