Parlementaire Democratie en Rechtsstaat - FESCA

voor het gewone publiek vooral slaapverwekkend. Ik zal daarom proberen niet
zo’n verhaal te houden. Enige theorie is evenwel onontkoombaar en ik
verontschuldig mij bij voorbaat daarvoor.
Discussies over de rechtsstaat spreken denk ik meer tot de verbeelding wanneer
men zich afvraagt hoe het zou zijn om te leven in een samenleving, die geen
rechtsstaat is.
Wie zou Aruba willen verruilen voor een land als de voormalige Soviet-Unie, waar
onder het Soviet-regime, in de concentratiekampen in de Goelag-archipel in
Siberië miljoenen politieke gevangen zonder vorm van proces zijn opgesloten en
omgekomen?
Wie zou graag willen wonen in een land als Argentinië in de tijd van de militaire
juntas, waar duizenden studenten, journalisten, vakbondsleiders en politieke
gevangenen door de militaire dictatuur zijn vermoord en waar nog steeds getreurd
wordt om de desaperecidos.
Welke Arubaan zou liever in een land als Colombia wonen, waar al 40 jaar lang
een burgeroorlog woedt en dat op de rand van anarchie balanceert, waar guerillalegers,
drugsorganisaties, paramilitaire doodseskaders met politie en leger strijden,
waar presidentskandidaten, ministers en parlementariërs slachtoffer van
kidnappings en moordaanslagen zijn.
Je hoeft maar even stil te staan bij de vraag hoe het leven zou zijn in een dergelijk
land om te beseffen hoe belangrijk de rechtsstaat is voor de quality of life in de
samenleving en hoe gezegend wij hier op Aruba zijn. Het is ook zinvol om je af te
vragen hoe de moderne rechtsstaat tot stand is gekomen, welke historische
ontwikkelingen hebben geleid tot het ontstaan van de moderne rechtsstaat. De
geschiedenis leert dat de belangrijkste politieke vraag waar iedere samenleving mee
te maken krijgt, is wie in de samenleving de dienst uitmaakt, wie de samenleving
regeert en wie in de samenleving geregeerd worden. Dit wordt kernachtig
uitgedrukt met het welbekende adagium dat luidt: lead, follow or get out of the way.
De politieke geschiedenis toont aan dat er in wezen drie manieren zijn waarop het
probleem van de heerschappij in de maatschappij kan worden opgelost.
Anarchie
(i) als in een samenleving geen duidelijkheid bestaat over de vraag, wie in die
samenleving de baas is, wie het voor het zeggen heeft, is sprake van een anarchie,
wild west of free for all waarin iedere persoon of groep ad hoc naar de macht grijpt
en zijn wil oplegt aan de zwakkeren, die hem op een bepaald moment in de weg
staan. In een dergelijke samenleving geldt the law of the jungle oftewel het recht van
de sterkste.
Verslag forum “Aruba, een jong-volwassen democratie” Pagina 12
FESCA 24 april 2003