De logistieke keten van houtige biomassa uit bos - Stichting Probos

2.3.5 Opslag
De opslag van houtsnippers is een cruciale schakel in de productieketen. Een goede
manier van opslaan zorgt voor een droog product, zo min mogelijk
transportbewegingen en efficiënt gebruik van de opslagcapaciteit. Vanzelfsprekend
staan deze eigenschappen niet los van de overige schakels: de manier van oogsten en
versnipperen, transporteren en verbranden hebben hun invloed op de
opslagmogelijkheden. Er kan onderscheid gemaakt worden in:
• voordrogen: laten liggen/opslag op de oogstlocatie, in principe voor het
versnipperen, waarbij het hout alvast voordroogt en haar blad of naalden
laat vallen (dit komt ten goede aan de droogte van de houtsnippers en
vermindert de hoeveelheid vervuiling door bladresten van het product).
Vis (2000) noemt deze variant als meest succesvolle opslagmethode.
Nadelen hierbij zijn de grote hoeveelheid ruimte die de sterk
beeldbepalende stapels innemen. Tevens bestaan er risico’s voor
bastkeverplagen en het nestelen/schuilen van fauna in de stapels, wat de
verwerking kan vertragen.
Het buiten laten drogen van chips kan slechts voor beperkte tijd, vanwege
het ontstaan van broei en rot. Een mogelijkheid om deze processen te
vermijden/vertragen is het toepassen van grotere chips (chunks), waardoor
de hopen sneller drogen en kunnen “doorwaaien”.
• drogen in opslag: na versnipperen en transport worden de houtsnippers bij
de verbrandingsinstallatie opgeslagen. De snippers worden opgeslagen in
een aparte droogruimte (in een hal of onder een afdak) Een nadeel hiervan
is, dat dit systeem relatief veel (overdekte) ruimte in beslag neemt en erg
veel energie vergt. Het drogen van chips in opslag kan daarom nooit
kostendekkend uitgevoerd worden, tenzij het wordt gecombineerd met
andere drogings- of warmteopwekkende processen (Kofman, 2008).
• directe verbranding: de snippers worden direct in een relatief kleine
bunker gelost, die middels een vijzel of transportband direct aan de
verbrandingsinstallatie is gekoppeld. Het nadeel hierbij is, dat de chips
vaak vers en dus relatief vochtig zijn, waardoor ze een lagere
energiewaarde hebben.
In Nederland zijn enkele grotere en kleine spelers op het gebied van de opslag en
verwerking van biomassa actief. Naast verschillende kleine(re) huis-, kantoor- en
bedrijfsinstallaties zijn enkele voorbeelden van grotere, moderne installaties:
• Essent Cuijk: 250.000 m 3 /jr / 240.000 odt;
• Nuon Lelystad: 15.000 odt
• Delta T. Bio Energy BV te Beetsterzwaag: 4.100 m 3 /jr; opslagcapaciteit
1.000 m 3 (200 m 3 in voorraadbunker en 800 m 3 in overdekte opslag)
• Ecologische zorgboerderij de Mikkelhorst te Haren: 525 m 3 /jr;
opslagcapaciteit 30 m 3
• Vink-Sion BV te Berlikum (warmte-kracht-koppeling): 18.000 ton/jr;
opslagcapaciteit 2 x 200 m 3 .
(Bron: Spijker et al., 2007; De Boer, s.a.; De Boer & De Jong, s.a.; Website
Houtwkk; Interviews)
19