Download Dagboek - De negentiende eeuw

veele groote vijvers tusschen aangename eiken en sparrebosschjens liggen: doch alles door de
gierige Gravin van Wassenaer slecht onderhouden. Vrolijk sprongen de eekhoorntjens rond langs
de takken: de lucht was opgeklaard en de zon scheen heerlijk tusschen de glinsterende takken der
sombere boomen waaraan de regendroppels als zoovele diamanten ons tegenblonken. -
Te drie ure aten wij met veel smaak. De jonge baron Mulerd voegde zich bij ons en
verhaalde hoe de predikant van Hengelo zoo veel gelds voor zijne pastorie noodig had. Hij sprak
zeer verstandig en toonde zelfs kennis van zaken. Toen hij van zijne familie Mulerd van de
Lehmcule sprak, verhaalde ik hem hoe het hoofd dier adelijke stam thands in Amsterdam op zijn
zeventigste jaar den rol van ruffiano vervult. Te vijf ure wandelden wij naar Almelo; Onderweg
een boerschap doorgekomen zijnde verloren wij den weg of dijk en geraakten even als Hannibal
midden in een moeras, waar wij tot de knieën toe inzakten. Met springen kwamen wij vrij. Te
Almelo waar wij te zeven ure aankwamen, namen wij onzen intrek in den Gouden Leeuw waar
wij eene ongehoord sloffe bediening vonden. Eerst konden wij arme voetgangers maar een bed
krijgen, doch toen Van Hogendorp naar den graaf van Rechteren vroeg en zich noemde, keerde
het blaadje om. Met een boterham, thee en wijn gingen wij naar bed. Toen wij aldaar waren
kwam ons de advocaat Engbert bezoeken en verzocht ons voor den volgenden dag. -
Woensdag 23 july.
's Morgens bezochten wij den advokaat Engbert, academiekennis van Van Hogendorp, en na
hem de familie Hofkes, bij dewelke Van Hogendorp in 1819 gelogeerd had; dezelve bestaat uit
eenige oude lieden, drie zoons en drie aartige meisjens. Zij hebben eene groote fabriek in fijn
goed, voornamelijk in damasten: als ook eene bleekerij: want Almelo dat in eene kom ligt, en
dus al het afloopende water opvangt, bestaat bijna alleen uit bleekerijen. -
De stad of het vlek is fraai en zeer in 't lang gebouwd. Buiten de societeit welke ons zoo
sterk door den Apothecar was aangeprezen is er echter niets bijzonders te zien. -
's Middags aten wij aan de table d'hôte: het gezelschap was verveelend: de deur sloeg
gedurig hetgeen mij helsch maakte. Bij de Hofkessen dronken wij thee en bezochten daarna den
Graaf van Rechteren, heer van Almelo en academie kennis van Van Hogendorp, een onnoozele
hals. Voor zijn huwelijk met de freule Von Massow laat hij zijn slot in orde maken, doch vordert
niet spoedig, want elk jaar komt er slechts eene kamer af. - Bij hem vonden wij een'
Osnabrugschen Baron met zijne vrouw en kind. Na een zouteloos gesprek, schoon wij van
pekelharing en Pekelcolonies (die de graaf verwarde) spraken, trokken wij af. In de Societeit
won ik eene pot op het biljard en had vervolgens een belangrijk gesprek met den oudsten der
heeren Hofkes, een zeer knap jong mensch, en doorkundig in het fabriekwezen. Na Rhijnwijn
gedronken te hebben tot tien ure, keerden wij naar huis.
Donderdag 24 july
Bij onze uittrede uit de herberg werden wij door zulke hevige regenvlagen begroet, dat wij het
raadzaam vonden ons naar den postwagen te begeven, schoon gewaarschuwd dat dezelve over
den weg naar Deventer, die acht uren gaans is, elf uren bezig is. Dan, onderweg naderde ons een
voerman en nam ons in zijne halve kapwagen, met welke wij langs een akeligen weg onder gedurige
stortregens voortreden. Doornat kwamen wij te Rijssen aan, bleven aldaar een uur, hielden
voorts aan de Bathemer molen stil en trokken verder. Wat dichter bij Deventer zagen wij dat men
hier bezig was een' straatweg aanteleggen, die over Hengelo en Enschede naar het Pruissische
grondgebied loopen moet. Na negen en een half uur rijdens stapten wij te Deventer aan het
logement en posthuis de Maan af. Hier het middagmaal gebruikt hebbende, begaven wij ons te