Download Dagboek - De negentiende eeuw

eisden, daar zij geen woord spraken. Op hen volgde de heer Idsinga, een Fries, die in de Oost
door vergif verlamd is en op krukken loopt. Na hem kwam een Moffrikaansche familie van
zekeren regeeringsraad, dan een Colonel uit Groningen, een kleine podagreuze vrederechter uit
Gorcum, met name Goudriaen, en zijne nog jonge vrouw, - (ik herkende hem drie dagen daarna
voor een oude vriend van mijn' Grootvader Van Winter, daar hij in den Diemermeer gewoond
had). den burgemeester Postuma, uit Harlingen, zwager van Bodenhuis, en een sul, D s Mennes
een Fries, in het Westerkwartier staande. de HH Dullingh en Knoops, podagristen uit Arnhem.
Mevrouw Idema, met vijftig pleisters op haar afzichtelijk bakkes beplakt, hare schoone dochter,
den Heer Arnold en zijne bevallige vrouw (x) , en de Heer Deegens wiens vader zeer ziek was.
Deze laatste drie woonen te Maarssen. Het eten was redelijk, en de Badmeester sneed het
vleesch niet goed: de wijn was uitmuntend. Na den eten gebruikten wij koffy, voorts thee en
vervolgens Rhijnwijn. Onderwijl maakte ik kennis met den Almelooschen apothecar Boom, een
lang gezet man, met eene witte pruik en een hooge pet daarboven, en met kapitein Wagevier uit
Zwol, een zeer aangenaam man die zijnen veldtocht en gevangenschap in Siberiën heeft
uitgegeven. Met deze beiden maakte ik partij om den 19 den naar Steinfurt te gaan.
Langzamerhand was ik bekend met al de badgasten die zich doodelijk verveelden. Na het
avondeten waar zich slechts weinigen vertoonden, zochten wij ons klein verblijf, dat waar twee
ledikanten zonder gordijnen, een klein tafeltje en eene stoel geheel vervulden.
Vrijdag 18 july
De herberg en het badhuis zijn twee onderscheidene gebouwen van Bentheimer steen
vervaardigd. In het laatste sliepen wij. Onder onze verdieping was het koffihuis en billiard, als
ook logeerkamers. Beide gebouwen leggen in het Wolde, uit lage miswassene eiken en hooge
dennen bestaande. Het is vol herten en hazen. In drie dagen had men om een put eene danszaal
met een stroodak in orde gebracht en men was bezig boomen te vellen om voor Zondag eene
Komediezaal in gereedheid te brengen. De furst van Steinfurt is zelve ondernemer van het
badhuis doch vindt er zijne rekening niet bij. - Wij ontbeten, wandelden niet wegens den regen;
ik speelde biljard, haalde een potje bracht vrolijkheid onder de menschen, nam den toon der
baden aan, noemde elk als eene oude kennis bij zijn' naam en zegevierde over de verveeling. Van
Hogendorp schreef brieven, of zat er bij
Like patience on a monument Smiling at grief
De vrolijke Goudriaen riep gedurig uit: hoe heb jelui elkaer toch gevonden? 'S avonds was er
eene lamme bank van rouge et noir; ik verloor er tweeendertig guldens.
Zaturdag 19 July
's Morgens te vier ure sprongen wij ten bedde uit en wandelden naar Bentheim, wijl Van
Hogendorp weder loopen kon. Hier vervoegden wij ons in Weissen Ross waar de Kapitein en de
Apothecar logeerden. De caleche door hen besteld kwam te half zes en wij reden af. Den berg
afgedaald zijnde, kwamen wij op eene barre heide van drie uren lengte: de hemel opende zijne
sluizen en het water stroomde met geweld in het rijtuig. Oom (want zoo noemden wij den
pilledraaier) en de Kapitein zaten bedekt onder de kap: maar wij moesten ons achter druipende
parapluien verschanssen. Te Steinfurt gekomen (dat een elendig gat is) stapten wij in Gasthaus
die Sonne af: de kastelein begon naar den Duitschen trant met honderd buigingen en verhaalde
(x) Thands nog geen tweeentwintig jaren oud, in de kraam gestorven.