Download Dagboek - De negentiende eeuw

Tweede Hoofdstuk
het Hoogeveen, de Vaart, - 18 - Echten, Meppel, - 24 Steenwijck 25
Coloniën van de Maatschappij van Weldadigheid,
Fredriksoord, Vledder, enz. enz. -38 - Zeden
der Drenthenaars - 40
Donderdag 3 July
Na ontbeten te hebben, gingen wij het fraaie dorp aan alle kanten bezichtigen. Het vlek is met
menigten van grachten of vaarten doorsneden, dicht in een gebouwd, en telt eene bevolking van
5100 zielen. De groote kerk en het nabijgelegen armenhuis verdienen opmerking. Nog bloeit de
colonie, doch derzelver welvaart moet achteruitgaan, wijl de hoofdvaart niet breed noch diep
genoeg voor zware schepen is, zoodat de turf in kleinere vaartuigen verzonden moet worden, 't
geen aanmerkelijke uitgaven noodwendig maakt, welke men bij de Smilder en Overijsselsche
vaarten vermijden kan. Aan een der zijvaarten is de weg met twee fraaie eikeboomen beplant, en
aan eene andere grenst de buitenplaats van den Heer De Wolf. Te een ure aten wij zeer goed met
den kastelein en Zwolschen koopman en wandelden te vier ure de hoofdvaart langs om den Heer
Van Echten een bezoek te geven. Aanmerkelijk is de val van het water tot aan Meppelt, zoodat
men gedurig sluizen ontmoet - Na 1½ uur gaans kwamen wij aan de heerlijkheid, en vonden den
Heer en Mevrouwe met hun lelijke dochter en derzelver fraaie gouvernante gelukkig tehuis. De
laatste schonk ons thee. - De heer Van Echten is een vrolijk man. Zijne voorouders begonnen als
eerste de Hogeveenen aftegraven en de vaarten aanteleggen: nog trekt hij als Heer dier plaatsen
aanmerkelijke voordeelen uit de verveeningen. Zijn kasteel is slecht gebouwd, en heeft twee
vleugels, waarvan de eene tot stal, de anderen voor tuinmans wooning dient. Te zes ure keerden
wij langs denzelfden weg terug. Niet ver van zijne plaats zagen wij een' adder van wel twee
voeten lang. Nu nam Van Hogendorp als een andere Herkules een' steen en sloeg er het dier zoo
lang mede op den kop dat het opzwol van venijn: vervolgens bond hij hetzelve aan een stok en
wandelde er mede voort, zoodat hij op Merkurius of eer op Eskulapius geleek. Van tijd tot tijd
echter hief het lieve beestje zijn kopje weer omhoog en deed al de voorbijgangers sidderen. In
het dorp gekeerd kregen wij een stoet jongens achter ons die Van Hogendorps lofzangen
aanhieven. Dus verzeld traden wij het logement in: Juffrouw en meid stoven over elkander heen
en vluchteden het huis uit, zweerende niet met het dier onder een dak te willen blijven. Van
Hogendorp wilde hetzelve tot eene gedachtenis de huid afstropen, doch dit niet gelukkende,
smeet hij het op de straat. Zeer vermaakten ons nu de voorbijgangers, die eerst, het dier
bemerkende, terugtraden, voorts naderende, het eind van de stok met de punt van de voet
aanraakten, wat dichter toestapten, en, als de slang zich bewoog, ijlings wegvluchtten. Eindelijk
nam een meisje den stok op en liep weg, den adder als een zweep gebruikende. Ik twijfel er niet
aan of er zullen over 200 jaren ter eere van Dirk den slangendooder Hoogeveensche spelen
worden ingesteld. Te negen ure aten wij met hetzelfde gezelschap. Nu trof het dat de Zwollenaar
vier jaren geleden Van Hogendorp en deszelfs vader in zijne katoenfabriek had rondgeleid.
Daar hij ook naar Meppelt moest, maakten wij partij met hem om den volgenden morgen
derwaarts te wandelen. Hoewel ik ook nu goed had gegeten, sliep ik wel, want ik had voor ik
naar bed ging, eene pijp gerookt en een glas conjacq gedronken.
Vrijdag 4 Juli