Download Dagboek - De negentiende eeuw

kwamen wij aan de Smilde, welke een zeer aangename levendigheid oplevert: de huizen zijn hier
wel in een' rij, maar niet aan elkaer gebouwd, 't geen bevalliger is dan de kolonies van de Pekel.
Eene menigte van turfschepen zeilde statig op en neder. De vaart is zeer bezocht, doch niet van
de besten, en door de laagte van het water somtijds onbruikbaar. De Smilde is ruim vier uren
lang en in Hooge, Midden en Lage verdeeld. Over deze laatste is de Graaf Van Hogendorp Heer
en heeft er het jachtrecht. Zoo ver echter kwamen wij niet, maar keerden te tien ure terug, en
waren met den middag weer in ons logement. Na geschreven te hebben, begaven wij ons te twee
ure naar Vredeveld en troffen er behalve de huisgenooten, de oude Mevrouw Servatius, haar
zoon, den oudsten zoon des Gouverneurs, en eene schoondochter wier man te Demerari is, aan.
Tusschen deze laatste en Jufvrouw Jansje was ik geplaatst: de jonge vrouw scheen te lijden, over
het afwezen van haar' man, en zoude, geloof ik, gaarne hebben dat hij een' remplacant gelaten
had. Het bloed der warmer luchtstreken scheen ook hare aders te doorvloeien, ten minsten hare
woorden, gebaren, en lonken waren zeer agaçant. Juffrouw Jansje is een vriendelijk meisje doch
als de meeste dames die met een huishouden belast zijn (x), heerschzugtig, - bemoeialachtig. En
geloof ik, ook wat spijtig dat zij nog niet gehuwd is. De gouverneur, een wellevend, vrolijk en
kundig man deed voortreffelijk de honneurs: zijne gade, eene goede, minzame doch eenigzins
iedele vrouw, hielp hem daar in ook zeer wel. Wij aten lekker: de kerriesoep was, wel is waar,
wat slap, doch het overige deste heerlijker. - Annanassen en meloenen waren nog niet rijp, omdat
de tuinman ze bedorven had. Na den eten wandelden wij met de dames door de Sparren (hier
fijne dennen genoemd) Van Hogendorp raakte al spoedig met Annemie vooruit en praatte over
oude herinneringen. Ik kwam ze echter achterna en bleef een oog in 't zeil houden. Na het thee
drinken dat op 't wandelen volgde, liet de Gouverneur de kiereboe voorkomen: Hij plaatste zich
met zijne schoondochter voor in: Annemie, Van Hogendorp achterin, ik (als pastei) achterin op
hun knieën. Over Loon en Ballo reden wij naar Rolde
Spreid elders vrij natuur haar schoon
Met weidschen praal en glans ten toon;
Omhull' zij zich met rijken dosch
Van statig eik- of beukenbosch;
Vertoon zij, aan de breede zoomen
Van Loire, Rijn of Donaustroomen,
Op wijngebergten, hemelhoog
Met grootschen luister zich voor 't oog,
In Drenthe, waar zij zonder pracht
Den wand'laar minzaam tegenlacht
Kan ze, in bevallige taf'reelen
Niet min gevoel en kunstmin streelen.
Daar is 't eenvoudigste gewaad
Haar lieflijk tooisel en cieraad.
Daar toont ze in 't allerkleenst gehucht
Hoe, ook wanneer zij praal ontvlucht
Haar aanblik vol bekoorlijkheden
Den stillen boezem stelt te vreden.
Zoowel, als wen haar majesteit
(x) geen regel zonder uitzondering.-