Download Dagboek - De negentiende eeuw

gevraagd had, en zeilden met heerlijk weder naar het eiland Marken, een moeras met
verscheidene buurtjens en een voornamer dorp. De Schippers, door de inwooners naar ons
ondervraagd, antwoordden dat ik de koning was, waarop zich mannen en vrouwen om ons heen
drongen, vrij bijzonder op hun wijs gekleed: doch alle gezonde, sterke, welgevormde lieden: de
vrouwen dragen er negen onderscheidene kleedingstukken: 1 o hun kindergewaad: 2 o dat der
aankomende maagden: 3 o dat der huwbare meisjens welke een vrijer verlangen, als 't ware een
koopbordje: 4 o het kleed der verlovingsdagen: 5 o het bruidspak dat sints 200 jaren door moeder
en grootmoeders op dien dag gedragen is: 6 o het trouwgewaad: 7 o het kleed na den trouwdag: 8 o
dat der getrouwde vrouwen 9 o het doodsgewaad: de mannen zijn zeer zindelijk: de vrouwen en
huizen minder: de kerk is niet onaartig en de predikant een grijzaart die niet van het eiland af wil
om dat hij er veel nuts sticht. - Men gaat van het eene dorp naar het andere langs smalle dijkjens
waar men als de ganzen loopt, en welke als brij wegzakken onder de voeten. - In 't keeren naar
het schip hoorde ik de lieden tegen elkander zeggen: kaik, dat is nou Zen Hooghait.: De mindere
schuwheid der Markenaars wordt aan de conscriptie toegeschreven. - Met voordeeligen wind
keerden wij, en wandelden voorts in twee uren naar Ilpendam, deels den weg langs dien wij
gekomen waren, tot aan den viersprong; deels een kronkelend pad langs door landerijen, waar
wij een gevecht met kieviten hadden, voor hun kroost beducht. Wij hoopten op het slot door
mevrouw de Graaf ten eten verzocht te worden, doch vonden haar en de haren toen wij er te ½ 4
aankwamen reeds aan het nagerecht zitten. Ik overhandigde aan de jongste der dames een brief
van haar' beminden en at eenig osschenvleesch met brood: Van Hogendorp wilde niets
gebruiken: nu zagen wij het slot, dat in een' breede gracht ligt, eene groote binnenplaats heeft,
kamers met steenen- en gladhouten vloeren, ontelbare logeervertrekken, gevuld met
familieportretten van de vijftiende eeuw? De groote zaal is met roozeroode gordijnen behangen:
het platfond is van het huis Saxenburg te Amsterdam derwaarts gebracht. Nu kwamen een heer
en mevrouw van Purmerend een bezoek doen: de heer wist niets af van zijne stad en kon dus
weinig belangrijks verhalen: in de tuin zagen wij eene fraaie rododendron en de godin
Nehalennia met dit opschrift
DIFAE
NEHALENNIAE
DAGINUS LIFFIONIS
FILIUS V S.I. M.
Te 5 ure keerden wij terug: ik was zeer pijnlijk, een daghuurder ging een eind weegs met ons en
sprak zeer verstandig over onderscheidene zaken zijn stand betreffende. Te 7 ure kwamen wij in
Monnikendam; half razend van de pijn ging ik met Van Hogendorp den burgemeester Arbman
bezoeken, die ons zeer vriendelijk onthaalde, wijn schonk en veel vertelde, onder anderen hoe hij
als maire de stad bestierd, en in later tijd drie haringbuizen aangeleid, (welke door tegenspoed
thands gesloopt waren) en een genootschap van gortbedeeling ingesteld had, waardoor geen
mensch, hoe arm ook, van voedsel verstoken is. Te 8 ure verlieten wij hem: ik poogde wat te
eten, doch konde niet: dies doorstak ik de blaeren aan mijne voeten met een stopnaald en wollen
draad, en ging al kermende bedwaarts: Van Hogendorp trof een nachtverblijf dat benaauwd en
elendig klein was: te drie ure joegen hem de vl..... het bed uit, zoodat Summatim de herberg niet
te breed uitviel
Vrijdag, 30 Mei