Download Dagboek - De negentiende eeuw

weet Hylax in zijn vaart den dischgenoot te stuiten.
Hij stelt een' nieuwen dronk aan 't voorwerp hunner min
En weer een and'ren op hun trouwe vriendschap in.
Zoo doet hij voor een wijl de booze ontwerpen staken,
En sust het hevig vuur dat hun gemoed kwam blaken.
Maar 't smeult nog in het hart, en spoedig barst het uit.
'Wel', roept Arioch thands met donderend geluid
'Waar blijft ons opzet? Komt, mij moedig nagetreden,
En scheurt van Hogendorp van 't bed af naar beneden.
Hem brenge ik dezen dronk. Hij sterve.' - 'Ja, O ja!'
Dus luidt hun aller kreet 'van Hogendorp verga!
Hij vinde een' fellen dood, doorboord met duizend wonden
Voor al de gruwlen die zijn schandtong dorst verkonden.
Of strop op rad op dolk of beulszwaard zij zijn loon (X)
Zoo tiert en buldert men. Doch Hylax, op een toon
Die overtuigend schijnt, brengt dus hen aan 't bedaren:
''t Is waar', zegt hij, 'men moet Van Hogendorp niet sparen.
Maar werd Van Lennep, door geen gruwlen nog bevlekt
Niet door Uw woest rumoer van uit zijn' slaap gewekt?
Wacht tot den dag genaakt en dan U recht te schaffen
En voor zijn lastertaal Uw' vijand fel te straffen.'
Deez taal werkt op hun geest en stilt hun euvelmoed.
Tavoach blijft alleen in 't somber hart verwoed,
Zoekt door welsprekendheid den gastheer te overtuigen
En na zijn lagen wil ook Hylax ziel te buigen;
Doch vrucht'loos. In het eind sluipt hij met wreevlen kop
De woelige eetzaal uit en zoo de gangtrap op.
Dan midden in zijn vaart voelt hij zich aangegrepen
Door meer dan reuzenkracht, en van de trappen sleepen
En werpen in de zaal door eene onzichtbre hand.
Van dolle spijt, en schaamte en wraakzucht overmand
Treedt hij weer aan den disch en plaatst zich bij zijn vrinden,
En wekt een' nieuwen wrok in 't hart van die ontzinden.
Nu klinkt, met blij gejoel en handgeklap verzeld
De dronk aan Jan de Wit na dien aan Barneveldt.
Nu doen Arioch en Alastor van zich hooren
Om weer tot wraak en moord hun makkers aante spooren.
Men stelt een handschrift op om 't voorteleggen aan
Van Hogendorp die om het doodsgevaar te ontgaan
Zou moeten teek'nen dat zijn' dwaling is genezen
(X) Ziedaar de hedendaagsche verdraagzaamheid, waar de liberalen zoo mee schermen, en aan
welke men ook hier een dronk toebracht! Die op zijn 25 ste jaar met den dood bedreigd werd,
vindt licht op zijn 50 ste het lot van Kotzebue, daar het blijkt dat er meer dan een Sand ook in ons
vaderland bestaat.