Download Dagboek - De negentiende eeuw

zijn, alzoo wij hun tien vergeefsche bezoeken deden. - Na den eten, tegen vijf ure kwam de
gedienstige heer Jarges ons wederom afhalen en bracht ons bij professor Hendriks wien hij van
onze komst verwittigd had. Deszelfs tuin ingaande, zagen wij een skelet op schildwacht staan. In
het tuinhuis dronken wij thee en spraken drok over de anatomie, waar ik een liefhebber van ben.
Nu bezagen wij eene kamer vol skeletten en wangedrochten, allen heerlijk voorbereid; daarna
eene andere met dierenskeletten. Hier kwam men den hoogleeraar halen bij een arbeidsman, die
van een dak gevallen was en getrepanéerd moest worden. Zijn zoon bracht ons verder in de derde
kamer, gevuld met wassen beelden, geboetseerd na het leven, en allerlei kwalen en gebreken
voorstellende die 's lezers eetlust voor drie dagen zouden wegnemen, maar mij zeer vermaakten.
Vandaar bracht ons de vader die inmiddels teruggekeerd was naar het nosocomium. Hier zagen
wij een gedeelte van het kabinet van Camper door den koning aan de Academie geschonken.
Ook waren hier veele skeletten en eene verzameling van schedels van allerlei volkeren, als ook
het geraamte van een olifant en die van drie krokodillen, waarbij een van zestien voeten lengte.
Het nosocomium heeft eene apotheek, eene wooning en keuken, drie vertrekken voor de
beoefening der inwendige geneeskunde, een theatrum anatomicum, dat mede voor teekenzaal
dient enz. Op de tweede verdieping zijn twee zalen voor zwangere, eene voor kraamvrouwen;
ook twee voor zieke mannen en vrouwen tot nut der studenten; elk vertrek zeer ruim en luchtig,
en slechts vijf bedden bevattende. In eene benedenzaal vonden wij een' blinden en dooven
jongen, een kind met een gezwel aan de keel ter grootte van een paaschbrood en andere lijders
van verschillende soorten. Daar naast lag een dorpspredikant die voor zijn' dood groningen had
willen zien: dit was hem reeds drie jaren mislukt, doch nu hij eindelijk zoover gekomen was,
kreeg hij nabij de stad een' beklemden breuk, waarvan hij nu bijkans genezen is. Deze
zamenloop van omstandigheden beschouwt die vroome grijzaart als een bizonder goddelijk
bestier, daar hij zeker te huis zulke eene goede bezorging zoude genoten hebben.
Den avond tot schrijven besteed hebbende, begaven wij ons met een boteram naar bed.
Zaterdag 21 Juny.
Des morgens te negen ure begaven wij ons naar de Groote of S t . Maartens kerk welke aan het N.
O. einde der Breede markt staat. Dezelve is naar gelang van haar hoogen toren klein en niet
belangrijk; doch bezit een fraai orgel, haar door Agricola geschonken. Voor eenige dagen had
men in het koor eene urne geplaatst tegen over het orgel, met het opschrift: Aan Wester, den
Schoolhervormer, de Nakomelingschap volmake hetgeen hij begonnen heeft., met de jaargetallen
van 's mans geboorte en dood. - Deze Wester was dorpschoolmeester en heeft veel toegebracht
om het onderwijs in de provintie Groningen meer uitgebreidheid te geven: ook is hij
schoolopziener geworden: of hij met ware godvruchtige inzichten gehandeld hebbe, dan of de
tijdgeest ook op zijne gedragingen den meesten invloed gehad hebbe staat niet aan mij te
beoordeelen.
Den toren ingetreden zijnde klommen wij eerst tot bij de klokken, waarvan de minste
29000 lb weegt. Hooger komende hadden wij op den eersten omgang een wijduitgestrekt gezicht
over de omleggende velden. Wat hooger zagen wij het uurwerk: de klok sloeg terwijl wij aldaar
waren: wij zagen de pedalen zich bewegen, doch hoorden wegens de bouworde niets. Na den
tweeden en derden torentrans omgewandeld te hebben, op welken laatsten wij een klavier met
muzijk vonden voor het klokenspel, dat uit zesendertig klokjens bestaat, werd de opklimming
ons moeilijker, totdat wij ons eindelijk in den appel, 333 voeten boven den grond bevonden.
Daar het in die vogelkooi doorluchtig woei en wij wegens den nevel weinig konden zien, namen
wij spoedig den terugtocht aan en bevonden ons te tien ure weder in ons logement, waar de jonge