Download Dagboek - De negentiende eeuw

Zesde Hoofdstuk
Vaart naar Dokkum 77 Dokkum 80 Nije Zij1en 82 - Kollum 84 Stroobosch 85 Friessche
zeden en gewoontens 90
Dingsdag 17 Juny
Te vier ure sprongen wij ten bedde uit. Blijmoedig waren wij een uur later op weg om door
Stijns, Halm, Ferwert en andere dorpen langs een fraaien omweg naar Dokkum te gaan, toen,
hemel! de zon op eens door een wolken floers bedekt werd, de wind uit het noordoosten met
geweld opstak en zware regendroppels ons in 't aangezicht stuiven deed, meeuwen en zwaluwen
ons heen en weder fladderend ongeluk voorspelden. - Dit deed eerst Van Hogendorp, naderhand
ook mij van besluit veranderen en naar eene herberg trekken buiten de Dokkumer poort gelegen.
Hier zettede hij zich tot schrijven: ik viel op eene stoel in slaap. Te negen ure kondigde de jager,
door op een' blikken hoorn te blazen als in Friesland de gewoonte is, de aftocht aan. Wij
plaatsten ons met vier of vijf heeren in de roef, en brachten drie uren in diep stilzwijgen door,
terwijl het onophoudelijk regende en waaide; en de landstreek nabij de vaart niets bekoorljks
opleverde. Te Dokkum aangekomen zijnde, zochten wij de herberg de Posthoorn op, bij de erven
Pivé. Daar gekomen zijnde, wees men ons eene goede kamer aan, en riep ons te twee ure aan
tafel. Een welgekleed heer en zijne vrouw die iets vrij gemeens in haar' kleeding had, aten met
ons: kort daarop kwam hun dochtertje met eene keurlijke dienaresse binnen en plaatste zich
nevens mama, terwijl de vader mij gedurig nu om soep, dan om ham, dan om iets anders
stolsiteerde; en zoo drok stolsiteerde, dat ik hem eerst voor een sollicitant, maar naderhand en
met meer recht voor een bediende van Van Aken aanzag die met een olifant naar Dokkum gereisd
was. N.B. de kermis was er juist geëindigd Naar den eten wandelden wij de stad rond, die vrij
groot is, met een' breede gracht doorsneden, en met fraaie huizen en wallen voorzien. - Na onze
wandeling schelden wij bij den geleerden predikant Adriani aan, wien Tydeman ons aanbevolen
had, hopende eenige inlichtingen omtrent Dokkum te erlangen. Men liet ons in eene binnekamer.
Een oogenblik daarna kwam de Predikant binnen, zijnde een zeventigjarig man, zes voet zes
duim Rhijnlands hoog, gekleed met eene geele poeierjas, wollen koussen en witte slaapmuts: hij
beschouwde ons van 't hoofd tot de voeten en vroeg wat wij wilden. Hierop volgde het
nevensgaand gesprek, waardig om door Alida Rijzig of Chrisje Helder beschreven te worden
doch dat ik even goed als die dames de hunne, onthouden heb:
Van Hogendorp (met zijn gewoon exordium beginnende) 'Domine, wij zijn U natuurlijk niet
bekend: wij maken een toertje door ons land; en professor Tydeman heeft mij verzocht U zijne
complimenten te maken: hetgeen mij aangenaam geweest is daar het mij de gelegenheid
verschaft Uwe kennis te maken. ik ben de advokaat Van Hogendorp uit den Haag en heb de eer
U den Heer Van Lennep te presenteeren....
Ik....Zoon van den professor. -
Domine: Zoo! Heb jou een brief?
Van Hogendorp Neen Domine. Wij zijn al drie weeken op reis en dus zou deze wijze van U een'
brief te bezorgen wat lang worden.
Domine Ik heb pas een' langen brief aan Tydeman geschreven: maar wat kom jou nou eigenlijk
doen?
Van Hogendorp Uwe kennis maken, Dominé.
Domine (naar mij toestappende) En jou, had jou ook nog iets anders te zeggen?
Ik: Neen Domine, maar....