Download Dagboek - De negentiende eeuw

en bracht, hoezeer elk om de koddige aanmerkingen van den heer B. A. lagchen moest, de
meesten aan zijne zijde. Het middagmaal was prachtig en met allerlei groentens voorzien. Op het
nagerecht kwamen de Hoogleeraar de Crane en de Predikant Delprat van Leeuwaarden van
beneden: de eerste sprak drok met van Hogendorp; te zeven ure gingen wij bij Huguenin op zijn
verzoek thee drinken. Hij gaf ons veele onderrichtingen nopens Groningen, toonde ons de fraaie
kaarten die hij van Groningen en Friesland gemaakt had en voerde een aangenaam gesprek. - Te
negen ure trok ik naar bed, deed een stijfselpap om mijn hiel, dronk camille en sliep spoedig in.
Woensdag 12 Juny.
Van Hogendorp schonk mij thee aan mijn bed, waarin ik tot twaalf ure bleef leggen zweeten.
Toen stond ik op en bevond mij wel op mijn' voet na. Daar Van Hogendorp zijn' vriend Philipse
was gaan opzoeken, ging ik op de kamer van Huguenin en dronk een borrel die mij weder geheel
herstelde. Wij aten zeer smakelijk met hem en zeker' doofstommen schilder, een kweekeling van
Guyot, thands lector in de schilderkunst te Franeker. Deze was zeer nieuwsgierig en deed vele
vragen op een leitje. Hij sprak duidelijk, doch hoorde niets. - Te vier ure kwam de Heer Ens dien
ik had laten ontbieden, prikte in mijn' voet, gaf mij eau de boulard en verbond mij. Op sloffen
kuierde ik met Van Hogendorp naar den Hoogl. de Crane, met wien wij tot half zeven onder een
zeer nuttig en aangenaam gesprek thee dronken. De HH Amersfoordt, Philipse en Mulder
verschenen daarna. Alle drie waren zeer stil zoodat wij met den vrolijken gastheer bijna alleen de
conversatie ophielden. Op de tafel kwam een bord met bitterkoekjens, snetlaagjens,
colombijntjens, krakelingen, gebak en koek, aangebracht door een engel van een meisje. Ik at
van alles en dronk wijn tot half elf, waarop wij naar huis gingen: ik sliep als eene roos.
Donderdag 12 Juny
's Morgens te vier ure opgestaan zijnde verlieten wij Franeker te vijf ure: mijn voet was goed
verbonden en hinderde mij in 't loopen geheel niet. Daar het frisch geregend had was de klei
weeker en gemakkelijker voor den voetganger. Te Donjum, waar wij eerst aankwamen is in de
kerk het graf te zien van zekeren Goslinga. Te half acht kwamen wij langs een niet onaartigen
weg, schoon vlak en bochtig, aan het heerlijk dorp Berlicum, hetwelk door de menigte van
huizen, door zijne fraaie koepelkerk, van welke men een schoon uitzicht heeft over de
omleggende landstreek, en door de aangename boschaadjen die het omringen, zich boven alle
andere Friesche dorpen merkelijk onderscheidt. Na wat gerust en gegeten te hebben bezochten
wij den kunstenaar Rijns, dien wij wijl het nog vroeg in den morgen was, tegen zijne gewoonte
nuchteren vonden. Hij was met zijn medgezel aan 't werk, en antwoordde mij toen ik zeide den
telescoop gezien te hebben dien hij voor de hoogeschool te Leyden vervaardigd had, dat hij mij
dus die welke hij thands voor Utrecht onderhanden had niet behoefde te laten zien, daar zij de
andere volkomen geleek. Op ons aandringen echter bracht hij ons boven en liet ons door dezelve
kijken Vol verwondering keerden wij terug.
Van Berlicum trokken wij noordwaarts het Bildterland in, dat eene oude kolonie van
Noordhollanders is, door Karel den Vijfden derwaarts gebracht: de inwooners hebben hun ouden
tongval behouden, spreken het boerenfriesch niet en zijn minder stug als de overige Friezen. Na
een uur gaans kwamen wij aan het dorp S t Japik. De grond is hier alom zeer vruchtbaar: wei en
bouwlanden vervangen zich en worden voor de beste van geheel Friesland gehouden. Te S t Anna
Parochie mede een fraai dorp rusteden wij en zagen eene begrafenis de herberg voorbij op het
kerkhof gaan. Twintig mannen, volgden een voor een het lijk, gevolgd van evenveel vrouwen,
van welke de eerste een' hoepelhoed op het hoofd had waar een zwarte falie rondom afhing: de