Download Dagboek - De negentiende eeuw

weiden wandelden of in het water te halver lijf stonden, terwijl van verre zich de stad Wijck te
Duurstede vertoonde en in de zilveren stroomen spiegelde. Aan de overzijde dier stad voeren wij
in een schuitje den Lek over zonder om te slaan als de Hr. van Arkel deed. Eer wij binnen de stad
kwamen, sloegen wij naar beneden en bevonden ons in een bekoorlijk boschje met uitmuntend
aangelegen wandelingen en hoogtens meest met beuken, eiken en esschen beplant. Midden in
hetzelve ligt midden in een breede gracht de bouwval van het oude slot, bestaande in een ronde
tooren met zware en breede muren, en een hooge klomp steen, waarschijnlijk het middelrif van
het gebouw. In W. te D. dronken wij melk en togen zoo verder geweldig twistende over het
schoone of niet schoone der ruïnes in 't algemeen. 1 ½ uur volgden wij een hoogen zandigen dijk
die door fraaie weiden aan de eene en boonegaarden aan de andere zijde gelegd was en geraakten
zoo tot Amerongen, zeer warm en bezweet wegens de hitte en open weg. Hier vonden wij ons
goed terug en konden ons dus geheel verfrisschen. Heel smakelijk aten wij en tafelden zelfs lang.
Na den eten liepen wij den berg op en wandelden in het bosch, doch ik kon het niet schoon
vinden, hoezeer ik mijn best daartoe deed. - 'S avonds te 9 uur waren wij in bed.
13 Aug. 's Morgens te 6 ure waren wij op weg naar Dooren, daar de weg zonnig en open bleef,
op eenige reien boomen na. Te 8 ure ontbeten wij in het gemelde dorp na de fraaie smaak van
Mevr. Meester in een nabijstaand huis en aan het tolhuis bewonderd te hebben. Conf. het huis te
Amsterdam. - Ook wandelden wij een ogenblik van den weg af in een zeer lief bosschje. Nu
overviel ons ook een zwaar maar kortstondig onweder, en terwijl wij eene pijp te Driebergen
rookten, vrij wat regen. Te ½ 12 waren wij bij Mouthaan in Zeist. Hier troffen wij den heer
Retemeijer en zijn bekoorlijk vrouwtje aan, die ons het een en ander verhaalden uit Amsterdam
dat ons interesseerde. Tot Vollenhoven toe was de weg aangenaam maar daar links om slaande
naar Amersfoort was de weg zoo zonnig en stak de zon zoo geweldig dat wij half flaauw van de
warmte aan t huis ter Heyde kwamen en daar besloten de diligence aftewachten. Spoedig
verfrischten wij ons met wasschen en bestelden ons diner. Nu kwam de diligence van Deventer
aan. Een oud heer en zijne dochter bleven aan de herberg met oogmerk om met een rijtuig van
daar naar Zeist te vertrekken. Daar de juffrouw er niet onaartig uitzag, maakte ik een praatjen en
vroeg ze beide met ons ten eten, even als de gastronome sans argent. Nu aten wij en keuvelden.
Het eten was voortreffelijk. Onderwijl reed eene caleche voorbij welke ik navloog daar ik mijne
grootmoeder met neef vdPoll zijn vrouw en twee kinderen erkende. Teruggekeerd erkende ik in
mijne gasten den Heer Hubert uit Rotterdam en zijne dochter Jansje, die al aan VH in mijn afwezen
gevraagd had of ik Ko van Lennep niet was. Te 5 ure verlieten wij deze plaats met de
diligence waarin zich zeker heer Pijnappel uit Amst. bevond. Aan den Doelen te Amersfoort
stapten wij af en togen vandaar naar neef J. VandePoll, wien wij te huis vonden. Hij bracht ons
naar de societeit Randenbroeck waar Mevr VDPoll met eenige andere dames thee dronk. Hier
spraken wij ook de Heer Schluyter Directeur van het Werk Instituut te dezer plaatse. Wij
bewonderden de hooge spar aldaar waarvoor eens f 2600 geboden zijn geweest, en namen voorts
de invitatie aan van bij zekere Mevrouw Stoetwegen den avond doortebrengen, wier man
ontfanger is. Aldaar brachten wij onzen tijd door met muzyk maken. Mevrouw Stoetwegen, (een
niet onaartige maar zeer geaffecteerde vrouw precies Mej. Kamphuyzen) Nicht Stans en een
Doctor zongen verscheidene romances: ik neuriede en werd zeer muzikaal gevonden. Auditeurs
waren J. vdP, VH Mev Valence, echtgenoote van een officier, Mej. V Lennep? en Mev. Kamp?
Wij dronken ook Rh en roode wijn. Te 10 ure kwamen wij te huis.