Download Dagboek - De negentiende eeuw

Vergeefsch. Eer hij een' schuilplaats heeft verkregen,
Mengt reeds de onwederstaanbre regen
Door dekking en door onderkleed
Zich samen met het klamme zweet.
VanHogendorp, van verre eene wooning ziende, wilde zich derwaarts begeven, doch ik deed
hem eerst op mijn voorbeeld de blaauwe kiel aantrekken, en met reuzentred stapten wij
voorwaarts. Treffend was het gezicht der rivier: prachtig ook dat der stad, die door eenige stralen
verlicht tegen het aaklig wolkgespan uitblonk. Intusschen drong, ondanks ons loopen de regen
door alles heen, zoodat wij verscheidene ponden zwaarder werden, vooral aan de voeten. Aan de
hut gekomen, die midden in de weide stond, en waar zoo 't scheen een veldwachter woonde, die
met een zeilmaker was, werden wij met gulheid binnengelaten en schuilden een half uur zonder
drooger te worden. Een oude boer die er mede neerzat, klaagde bitter over het slechte jaar, daar
volgens zijn zeggen, alles even slecht stond. Naauw weder uitgetreden zijnde, viel ik in de slijk
en zag er dus bij mijne aankomst te Nymwegen deerlijk uit. Op de gierbrug aldaar hadden wij
nog eene frissche bui en kwamen te half drie te Lent in de herberg aan, waar wij zeer verheugd
waren ons te kunnen verschoonen en met een goed middagmaal en lekkeren wijn het krimpend
lichaam te verwarmen. Na den eten werd het fraai weder. Daar ik mijne vochtige schoenen niet
aan konde doen, liet ik Van Hogendorp alleen stadwaarts trekken en bleef voor de deur eene pijp
rooken en thee drinken, mij verlustigende in het heerlijk gezicht over de rivier op de stad en
bijliggende heuvelen. Te zeven ure kwam mijn vriend terug, en met hem de heer Bijleveld, een
zijner academiekennissen, thands reeds echtgenoot en vader. Deze verzocht ons tegen den
volgenden dag ten eten, dronk wijn met ons en verliet ons te acht ure. Na de thee schreven wij
brieven en gingen te tien ure naar bed.
Donderdag 7 Augustus
's Morgens te tien ure kwam mevrouw Rau uit Leyden, schoonmoeder van den substituut officier
Bijleveld, benevens haar zoon de advokaat te Nymwegen, een van VanHogendorps bijzondere
vrienden, zijn broeder, student te Leyden, hun zuster en mejuffrouw Bucaille in een kapwagen te
Lent aan. Gezamenlijk trokken wij de rivier over en haalden den heer Bijleveld af. De advokaat
Rau, VanHogendorp en ik wandelden, de overigen reden over het bevallige Ubberge naar het
heerlijke Beek. Daar gekomen hield ons de regen lang in huis, waar wij met koffy drinken den
tijd kortteden. Echter gelukte het ons tusschen de buien door eene wandeling te doen,
niettegenstaande de slijkpaden het klimmen tamelijk moeilijk maakten. Wij waren opgetogen
over de gezichten en het bekoorlijke der plaats. Na de terugtocht gebruikten wij Madera; en nu
namen wij drieën die te voren geloopen hadden plaats in het rijtuig met Mej. Bucaille terwijl wij
de overigen (naar hun verkiezing lieten voeteeren. Bij Bijleveld wachtte ons mevrouwen Rau en
Bijleveld met een heerlijk middagmaal waar wij ons recht vergastten en tot acht ure bleven
zitten. Tusschen dit koffy en theedrinken deden wij een wandelingetje door het Valkenhof, dat ik
niet fraai vinden kan, en waar ik mijne oude kennis de bevallige Juffrouw Toelaer ontmoette, die
mij echter niet herkennen wilde.
Het smartte mij dien dag geen gelegenheid te kunnen vinden mijne tante Van Lennep, die
een uur van de stad bij den heer van Engelen logeerde, te bezoeken, doch weer en wind meer nog
dan de tijd beletteden mij hiertoe ten minsten drie uren af tezonderen. - Te half negen trokken wij
bedwaarts.