Download Dagboek - De negentiende eeuw

muts gedurig uit de diligence veinsde te smijten. Voorbij Reenen hield het rijtuig stil aan eene
slechte kroeg, waar kort daarna ook de diligence van Utrecht aankwam: het goed werd
overgepakt en de passagiers intusschen genoodzaakt anderhalf uur hier te vertoeven. Ik wandelde
met de schoone vrouw en haar' dartelen Henri den weg op en neder, niet verkiezende in de
smeerige kroeg te zitten. Onderwijl reed een rijtuig ons voorbij waarin ik mijne tante Sylvius van
Lennep herkende, welke zich naar Nymwegen begaf. Na kortelings met haar gesproken te hebben
zette ik daar alles gereed was mij weder in de diligence. Door tabaksvelden en koren heen reden
wij verder en vonden ons te twaalf ure te Amerongen waar wij het gezelschap vaarwel zeiden. Te
een ure kwam ons middagmaal, waar ik niet aan raakte, wegens het loodwit der bourgogne van
Burgers. Mij ziek en slaperig vindende, begaf ik mij te half drie naar bed, en sliep tot acht ure,
wanneer Van Hogendorp terugkwam van een bezoek dat hij bij den heer Bruinier, predikant te
Eck en Wiel afgelegd had. In dezen gewezen' academiekennis had hij een' waarlijk rechtzinnig en
vroomen godgeleerde gevonden en dus bij hem den tijd zeer aangenaam gesleten. - Thee op mijn
bed gedronken hebbende zweette ik sterk en sliep tot vijf ure.
Dingsdag 5 Augustus.
Te half zes ure togen wij op weg naar Tiel. Het fraaie slot van Amerongen trok eerst met deszelfs
breede wallen en hoog geboomte onzen aandacht. Vervolgens wandelden wij door landerijen,
met wilgeboomen dicht beplant, en door appel en kerssenboomgaarden voort totdat wij te Eck de
rivier overvoeren in een' gierbrug. Nu lieten wij links af het landgoed van den Heer Van Pallandt
leggen en trokken door vruchtbare velden voort op een' zandigen nieuw aangelegden weg. Langs
denzelven groeiden veele welriekende planten, inzonderheid kamille. Kersse/Kersen[?]- en
appelboomgaarden vervongen beurtelings de weilanden. Twee uren gewandeld hebbende,
ontbeten wij aan een tolhek en namen toen een aangenaam wel belommerd voetpad dat ons langs
bevallige dreven in een half uur naar het lief gelegene Tiel bracht Aldaar stapten wij de herberg
den Gouden Leeuw binnen. Ik herinnerde mij dat de Heer Dyckmeester aldaar een bijzonder
vriend mijns vaders was geweest toen zij zamen aan Leydens Hoogeschool waren. Daar ik
verder niets van hem wist bezochten wij eerst zijn' zoon student in de rechten te Leyden. Deze,
hoewel weinig met ons bekend, ontfing ons bijzonder hartelijk, schonk ons koffij en verzocht ons
bij zijne ouders ten eten. Vervolgens bracht hij ons langs heerlijke korenvelden naar Zoelen en
liet ons daar in een aangenaam boschje wandelen. Te half drie kwamen wij terug bij den heer
Dyckmeester den vader en ik groette hem van wegens mijn' vader. Hij was zeer gul en
vriendelijk, sprak veel over de verlopene dagen en behandelde bijzonder mij met zeer veel
hartelijkheid. Zijne vrouw, nog jong en bevallig en twee jonger zoonen maakten het gezelschap
aan tafel uit. Wij aten goed en dronken moezelwijn en Rudesheimer, beide volgens getuigenis
van Van Hogendorp, alleruitmuntendst. Ik had geen smaak noch trek in iets daar het vergif nog
bij mij werkte. Na den eten reden de student Dyckmeester, zijn tweede broeder, Van Hogendorp
en ik de omliggende landstreek rond. Wij zagen het fraai aangelegd buitengoed der Heeren Van
Borssele, en bewonderden de uitgestrekte korenvelden waar de Linge doorheen kronkelde. Aan
de Hamsterbrug dronken wij thee. 's Avonds na een' alleraangenaamsten rid bij den jongen
Dyckmeester gekeerd, liet deze zekeren Doctor Best, een der koddigste snaken die ik ooit gezien
heb en den Conrector Tydeman, beide academiekennissen van mijn' reisgenoot halen. Tot tien
ure sleten wij den tijd met praten en gingen toe alle gezamenlijk bij den Heer en Mevrouw
Dyckmeester soupeeren, waar wij ons buiten gemeen vermaakten. Het was reeds over
middernacht toen wij ons logement weder zochten, dubbel over ons onthaal te vreden omdat het
zoo alleronverwachtst was.