Download Dagboek - De negentiende eeuw

In 't eind brengt haar de hulp weer bij:
Mijn Robbert... ik bezwijk
Dus gilt ze en brengt een spruit aan 't licht.
En sluit het oog voor eeuwig dicht
En is een zielloos lijk.
Verontwaardigd over dit voorval dat men ons als iets zeer gewoons verhaalde, verlieten wij het
gesticht en begaven ons onder geleide van den heer Pan naar het gerechtshof, waar eene nieuwe
fraaie pleitzaal en drie oude schilderijen (welke overheerlijk schoon waren en waarvan ik er een
aan Romeyn de Hooghe toeschrijf) onze oogen trokken: in de hoofdkerk die door netheid en
grootte schittert, toonde men ons het graf van den admiraal Floriszoon met zijn beeld en
wapenrusting in marmer: vervolgens bewonderden wij op het raadhuis het portret van de Ruyter
door Bol, met een verschiet van Bakhuyzen. Meer voldeed mij deze schilderij dan die, welke den
grooten zeeheld op het Muz/s[?] eum voorstelt. Boven eene zeer oude fraai met trofeën bewerkte
schoorsteen hing de zeeslag tegen Bossu, (van Bakhuyzen?) welke stout en krachtig uitgevoerd
en heerlijk van ordonnantie was. Het huis voorbijgegaan zijnde, waar een opschrift aantoont dat
Bossu aldaar heeft gevangengezeten, kwamen wij in den Schuttersdoelen en werden verrukt door
vijf of zes groote schilderstukken, vervaardigd door een' leerling van Vd Helst, en dien grooten
meester niet onwaardig. Alle stelden schuttersmaaltijden of aanstellingen voor. De physionomiën
waren treffelijk. Voor eene enkele hand met een rood lindje omstrikt had eens een liefhebber een
zak guldens geboden - Dan eene schilderij van denzelfden, vijf raden voorstellende overtrof de
overige nog in schoonheid.-
Met den heer Pan de Koepoort uitgetreden zijnde vermaakten ons de menigvuldige
optrekjens en tuintjens welke den straatweg naar Enkhuizen aan weerszijden bezoomden. Een
derzelver behoorde onzen vriendelijken leidsman, die ons thee schonk en zijne door hem
aangelegde tuin rondbracht, welke met tallooze bloemen, heesters en bloemboomen beplant was.
Na die wandeling geleidde hij ons den Enkhuizer weg op, die aan weerskanten met drie rijen
hooge iepen beplant is, wij kwamen langs een anderen lommerrijken laan in zijn tuintjen terug en
bleven er tot half elf wijn drinken, ons over zijn goed onthaal, fijne smaak, belezenheid, gezond
oordeel, diepe en grondige kennis van letterkunde en rechten verwonderende. Zeer tevreden over
onzen dag keerden wij in het logement waar wij in genommerde bedsteden, met een officier van
het strafbataillon in eene kamer sliepen en heerlijk uitrusteden.
De steden Hoorn en Edam hebben wat de zeevaart betreft niets belangrijks meer. De
kaas- en botermarkten houden beide nog staande. De eerste overtreft Enkhuizen en andere steden
in bloei, doch haalt nog niet bij Alkmaer. Er zijn vele huizen gesloopt.
Zaturdag 31 Mei.
Te 6 ure opgestaan zijnde en ons ontbijt, uit een glas melk bestaande, gebruikt hebbende, traden
wij te 7 ure de koepoort uit, en vervolgden door de optrekjens en breede iepenlaan onzen tocht
over den straatweg, die in 1660 aangelegd, sints dien tijd slecht onderhouden is door de schuld
der boeren welke hem gedurig schrobden. Bijna onmogelijk is het hem te berijden, zoo ongelijk
en gebroken zijn de klinkers. Noch is er geen voetpad en geen zand over den weg, 't geen voor
den voetganger lastig is. Voor drie jaren werd door keuren van den schout de weg over al
geboend; 't geen een zonderling gezicht moet opgeleverd hebben. De fraaie en zeer bezochte
herberg de Nadorst voorbijgegaan zijnde kwamen wij door het dorp Westerblokkel, en daarna
aan Oosterblokkel, waar wij ons verfrischten: het derde dorp is Westwoud, waar de kerk zeer ver-