JIERBOECRJEN - Tresoar

( 65 )
So spriek hij : In minsten loeken', langen', sont steea
nei elkoar :
Minsken woen' bij minsken wezze: De iene sijklse iu
foon nou de' oor',
't Frouljues herte az waaks seft, boegsum, mannen
moed in grealer kreft,
Stijpje elkoar, lijk az ien klimmer oon de jnoerrc Iiâtlt
in heft.
Wijse Meitser! dit jon sizzen klonk so loed, klinkt
oppen tloer:
Al de wrad heart nei dit sizzcn fen lier iene oon de
oore oer'.
Oer-oerîokkig jae! dij harkje nei dij stimm'. Aa twE
wirde ien,
Smeits' jae doebbel libbens swictme, heal so sût i?.
s
libbens trien.
Kuunigswiete willen,, nochten ilcar az glez in wijt
&z snie , .
Het sok pearjen ijn, roemmiettig, giet it nei Gods
üict in He.