JIERBOECRJEN - Tresoar

( 100)
Nuw tochten wy daelck Elhingerode foar •uwzh'îzen
to sjean, mar ît wier nearne to fijnnen. De lânkaerte,
dy ick uwthelle, wijzge dogs uwt, dat wy oppe rieuchte
wey wierne. "Wy traeppen den al fort, kijtsen una de
«agen uwtte holle ; — tolest teane Elbingerode him flack
foar uwz ijnne-leegte. IJnne goldne Engel noamen-wij
av»z restpleats, hellen 't hert reys tijgge op oonenwaerra
miei ijtten, in joegen dearney eack oonne slieprige eagen
her wille.
ORCK het uvra neat fier brochtljeauwe lezzer , dat komt
fen it praten; az er so foart gie" komme wij nea uwt
it Hartsbergtme, — mar -wry behoave hiro neat langer
silsckip to hâden,az wy wille. Siz it dearom , az it jo
neat langer oonstiet iney him to reyzgjen, den Ut ick
er him blieuwe. My stoe lijckwol sijn praet goed
oon, dat ick it neat fea my forkrye koe, it er uwt
to litten.