JIERBOECRJEN - Tresoar

(81 )
in sliijkt mcy de hân oer de foarhollc in hier merkt er
eerst dat er nin hoed oppe holle liet, mar in wijlte
poenncmoelze; hy bestooT er fon, want fen fierren seag
er twa dogters fen yen lijk keapman op him ta kom-
men. Mar dalik smiet er de stok ijn 't wetter in de
poennemuwtze dear hy, want togt him az er sa last
wey oer de striette roon , sonder hoed op de holle , koe
't jitte lijkje œft er sa reys even ney sijn boerman oer-
stapte om yen moonpraatje , lijck az min wol reys dogt,
mar yen stoak der by ijn de hân dat stie sa raar.
Mar just laey de stoak in de muwfze jijn de feart
tef 'n fiskwijf lit har fiskbin stean in pakt him mej har
stjonkende eartnen stevig fen æfteren om 'tlijf; « neefeint-
ze', suden jou jou hier te leurt doen, dat suud te jammer
•weie, soon jonge hlom" tinkende dat er him foardrinke
woe. Flocken, razen, bijtten, spyen, schoppen, stam-
pen , schriemen, goelen, neat koe him hier heljje, hy
siet ijn hadershannen in hy moast it blieuwe. Dear
mei komt er foart eack al yen heal snies fen dy frouljue
by rinnen, dy by alle rabouljes uwt de loft reynen
komme; dy hiene it klcar sjoen, hyhte al mey de yens
6