Download

Toen ik haar leerde kennen werkte ik nog niet bij
personeelszaken. Ik ging nog naar school. Op een fuif,
- dat heette nog geen lounging en chill out, - van de
examenklas stonden er bakjes met olijven en brokjes
geitenkaas in een marinade van olijfolie met pepers en
amandelen.
Verderop tafels klaargemaakt met toast met makreel,
zalm en gerookte forel. Dat was toen heel exotisch,
net als Annet. Onbekend, maar vertrouwd als stil
verlangen.
Annet leerde me mijn milieu te ontstijgen; ze keek me
aan, en met vette vingers duwde ze me een olijf tussen
mijn lippen. Ik hielp haar de groene knikker bij me
binnen te krijgen. Zachte weerstand tegen de
onbekende smaak. Vette vingers hield ik eraan over.
En afdrukken op mijn witte overhemd, dat nog geen
shirt heette. Vette vingers op haar rok, die nog steeds
rok heet.
De context, de schoolfuif met olijven, feta, gerookte
vis, gamba’s, mosselen, oesters en Annet, veranderden
het concept in mijn hoofd. Exotisch werd inotisch. De
aanvankelijke aarzeling veranderde in bevlogenheid en
overgave.
Ik stopte met roken toen het nog kon. Ik was jong.
Puur was Annet.
Ook zij hield van lekker eten. En na die eerste olijven
volgden meer. Olijven met knoflook, met pepers,
olijven met amandelen; ook met bittere amandelen. Na
die aarzelende eerste keer met Annet volgden meer
keren in dulci jubilo.
We rookten vis boven smeulend beukenhout, boven
eikenzaagsel. We aten lamskoteletten, schapenogen,
44