WSKT 212 PAC
WSKT 212 PAC WSKT 212 PAC
2 2 ⎛ x ⎞ ⎜12⎟ ∴ y = ± b − ⎝ a ⎠ 2 2 ⎛ x ⎞ =± b ⋅ ⎜1− 2 ⎟ ⎝ a ⎠ 2 ⎛ x ⎞ ⎜12⎟ ∴ y = ± b⋅ − ⎝ a ⎠ Ons kan nou bewys dat, wanneer ons die grafiek met ‘n tabel teken, ons slegs x -waardes tussen − a en a in ons tabel hoef in te sluit. Hierdie bewys is nie vir assessering nie, maar vir interessantheid: Let daarop dat die getalle binne vierkantswortels nie negatief mag wees nie. Dus moet dit 2 x geld dat 1− ≥ 0. Hieruit volg dan: 2 a 2 x 1− ≥ 0 2 a 2 2 ∴ a −x ≥ 0 ∴ ( a− x)( a+ x) ≥ 0 ∴ a−x ≥ 0 en a+ x ≥ 0 of a−x ≤ 0 en a+ x ≤ 0 ∴ x ≤ a en x ≥ −a of x ≥ a en x ≤ −a ∴ −a ≤ x ≤ a of geen oplossing Dus kan u enige x-waardes tussen –a en +a kies en bybehorende y-waardes bereken. Hoe meer punte u plot, hoe akkurater die skets. Indien die vergelyking van die ellips in die standaardvorm 166 2 2 2 2 ab − bx y =± of 2 a 2 1 2 x y =± b⋅− bekend is, kan die ellips ook met behulp van 'n rekenaarprogram geteken a word. U moet die vergelyking van 'n gegewe ellips uit die skets kan aflei en tweedens moet u in staat wees om 'n ellips te skets indien sy vergelyking gegee is.
3. Sentrale Hiperbole (moenie verwar met die Reghoekige Hiperbool nie) 167 Let op dat die snyvlak ‘n hoek α met die simmetrie-as maak wat kleiner is as die tophoek θ van die kegel. Die hoek α kan selfs nul wees (dan is die snyvlak parallel met die simmetrie-as). 'n Sentrale Hiperbool kan gedefinieer word as die lokus van 'n punt wat sodanig beweeg dat die verskil van die afstande tussen die punt en twee ander vaste punte (die brandpunte genoem),'n konstante waarde aanneem (sien fig. 21.67 op p. 584 van die boek van Washington). Wanneer ‘n positiefgelaaide deeltjie (soos byvoorbeeld ‘n proton) na ‘n swaar atoomkern (baie groot massa en baie sterk positiewe lading in vergelyking met ‘n proton s’n) geskiet word, veroorsaak die elektrostatiese afstotingskrag dat die proton in die vorm van ‘n sentrale hiperbool gedeflekteer (weggestoot) word. Vir die doel van WSKT 221 beskou ons slegs sentrale hiperbole waarvan die middelpunt op die oorsprong van die Cartesiese Assestelsel geleë is en waarvan die wortels op die X-as voorkom. Sulke hiperbole word beskryf deur die vergelyking So 'n sentrale hiperbool sny die X-as by –a en +a. 2 2 x y − = 1. 2 2 a b
- Page 117 and 118: Sulke ingewikkelde rasionale funksi
- Page 119 and 120: Dit is ook interessant dat die tyd-
- Page 121 and 122: 3.2 Eksponensiële funksies Leeruit
- Page 123 and 124: Terwyl dit waar is dat die model hi
- Page 125 and 126: Belegging teen saamgestelde rente I
- Page 127 and 128: Neem nou aan dat die prys P ‘n be
- Page 129 and 130: Vervolgens sal ons kontekste uit di
- Page 131 and 132: 3.3 Logaritmiese funksies Leeruitko
- Page 133 and 134: Voorbeeld van ‘n logaritmiese fun
- Page 135 and 136: • Vir inset seine van groter as 3
- Page 137 and 138: Voorbeeld van ‘n logaritmiese fun
- Page 139 and 140: 2. Bereken die H + -konsentrasie va
- Page 141 and 142: Bestudeer die PowerPoint-skyfiereek
- Page 143 and 144: as. Die funksie waarmee ons werk is
- Page 145 and 146: Hoe om die funksie met die hand op
- Page 147 and 148: 6 5 4 3 2 1 -1 -2 -3 Tel gerus: net
- Page 149 and 150: Bogenoemde impliseer dat ons ‘n f
- Page 151 and 152: 45 40 35 30 25 20 15 10 5 -5 Temper
- Page 153 and 154: 1. Dit is met die eerste oogopslag
- Page 155 and 156: 5. 6. V (Volt) 220 -220 ( ) = 220 s
- Page 157 and 158: Wenk: Dit is die afstand wat die mi
- Page 159 and 160: 1 f = T 1 = 0,4 ∴ f = 2,5 sikluss
- Page 161 and 162: Ons sal vervolgens elkeen van die k
- Page 163 and 164: As daar dus ‘n punt P( xy) ; iewe
- Page 165 and 166: Ons gaan dus die vergelyking ( x a)
- Page 167: Indien 'n meer akkurate skets verla
- Page 171 and 172: 4. Parabole 169 Let op dat die snyv
- Page 173 and 174: 3. Die vorm van ‘n betonsloot in
- Page 175 and 176: 7.2 2 2 x y − = 1 9 36 7.3 Ons we
- Page 177 and 178: 6.1 Toepassing van radiaalmaat Leer
- Page 179 and 180: 6.2 Toepassing van trigonometrie by
- Page 181 and 182: 6.3 Die sinusreël, die cosinusreë
- Page 183 and 184: Laat ons die moontlike oplossings v
- Page 185 and 186: Oefening 6.3.1 vir selfassessering
- Page 187 and 188: Oplossing: Met behulp van die stand
- Page 189 and 190: 2 2 2 a = b + c −2bccos A 2 2 2
- Page 191 and 192: 6.3.3 Die oppervlaktereël Dikwels
- Page 193 and 194: Daaruit volg dat AE = 8, 475 ⋅ si
- Page 195 and 196: Belangrike voorbeelde Voorbeeld 1 B
- Page 197 and 198: 1 AΔLMN = ⋅l⋅n⋅sinα 2 1 ∴
- Page 199 and 200: 2. Die skets toon ‘n gedeelte van
- Page 201 and 202: 1.3.2 Gestel AC, die buitenste rand
- Page 203 and 204: 3.2 Beskou die volgende dakkap: Con
- Page 205 and 206: 7.1 Frekwensieverspreidings Leeruit
- Page 207 and 208: Histogram Soms maak histogramme geb
- Page 209 and 210: Indien u nou “OK” kliek, sal Ex
- Page 211 and 212: Druk “Enter” en kopieer die for
- Page 213 and 214: Die volgende stap is nou om die geo
- Page 215 and 216: Die “Bin”-kolom moet dus waarde
- Page 217 and 218: • U kan enige van die tipes kolom
2<br />
2 ⎛ x ⎞<br />
⎜12⎟ ∴ y = ± b −<br />
⎝ a ⎠<br />
2<br />
2 ⎛ x ⎞<br />
=± b ⋅ ⎜1− 2 ⎟<br />
⎝ a ⎠<br />
2 ⎛ x ⎞<br />
⎜12⎟ ∴ y = ± b⋅<br />
−<br />
⎝ a ⎠<br />
Ons kan nou bewys dat, wanneer ons die grafiek met ‘n tabel teken, ons slegs x -waardes<br />
tussen − a en a in ons tabel hoef in te sluit. Hierdie bewys is nie vir assessering nie,<br />
maar vir interessantheid:<br />
Let daarop dat die getalle binne vierkantswortels nie negatief mag wees nie. Dus moet dit<br />
2<br />
x<br />
geld dat 1− ≥ 0.<br />
Hieruit volg dan:<br />
2<br />
a<br />
2<br />
x<br />
1− ≥ 0 2<br />
a<br />
2 2<br />
∴ a −x ≥ 0<br />
∴ ( a− x)( a+ x)<br />
≥ 0<br />
∴ a−x ≥ 0 en a+ x ≥ 0 of a−x ≤ 0 en a+ x ≤ 0<br />
∴ x ≤ a en x ≥ −a of x ≥ a en x ≤ −a<br />
∴ −a ≤ x ≤ a<br />
of geen oplossing<br />
Dus kan u enige x-waardes tussen –a en +a kies en bybehorende y-waardes bereken. Hoe<br />
meer punte u plot, hoe akkurater die skets.<br />
Indien die vergelyking van die ellips in die standaardvorm<br />
166<br />
2 2 2 2<br />
ab − bx<br />
y =± of<br />
2<br />
a<br />
2<br />
1 2<br />
x<br />
y =± b⋅−<br />
bekend is, kan die ellips ook met behulp van 'n rekenaarprogram geteken<br />
a<br />
word.<br />
U moet die vergelyking van 'n gegewe ellips uit die skets kan aflei en tweedens moet u<br />
in staat wees om 'n ellips te skets indien sy vergelyking gegee is.