Dicht- en zedekundige zinnebeelden en bespiegelingen

OVER DE MILDDAADIGHEID. 45
't Juk, waaronder de Armoe treurt,
Deed haar zwakheid ras bezwyken.
Zo ze niet wierd opgebeurd.
Door uw teedre liefdeblyken.
De Armoe pynigt lyf en ziel,
't Lichaam kwynde ,
En de ontruste geest verviel
Ligt tot zondige gedachten.
Hadt gy
ontbloot van krachten
haar niet ondersteund
Staf waarop haar onmag^t leunt L
Zou 't geloof uw hart bewoonen ,
Zou het daarin zyn geplant?
't Moet dan ook zyn vrugten toonen*
Zoudt gy
niet zo mild van hand.
Als oprecht zyn van geweeten?
Ja! men mag u, welk eene eer!
Voedfter der verdrukten heeten»
Rentmeestres van d'Opperheer;
Die van de u vertrouwde goedren.»
Deelt noodlydende gemoederen.
F 3 Bragt
:
,