Dicht- en zedekundige zinnebeelden en bespiegelingen

o V E R D E N A C H T. 359
Maar hoe verheven zig die Lichten
Aan ons vertoonen , zy verrichten
Nogtans 'c bevel van hunnen Heer ,
, , » , ! , ,
Hy heeft aan elk zyn plaats gegeeven
Hun vasten loop hun voorgefchreven
Zy keeren op zyn wenken weer.
Ach ! mogten trotfche Stervelingen
Al klimt hun Aardich geluk in top
Ook bukken voor de Hand, van wie ze 't al ontfingen.
En volgen 't wys bevel des Alregeerders op
Wie ziet de zuivre Nachtjuweelen
Zo vol van luister, vuuren, fpeelen.
En fchitteren aan 's Hemels Kroon;
Wie kan de magt van 't eeuwig Wezen
In zo veel gouden Lettren leezen
, ,
Fn knielen niet voor zynen troon ?
Wie zal zig voor dien God niet buigen
Die alles de eerste fchoonheid gaf,
Mogt Ongodist! u 't fchoon des Nachts nog overtuigen.
En rukken uit een Nacht van ongeloof en llraf
!
Zo