Dicht- en zedekundige zinnebeelden en bespiegelingen

OVER DE M O R G E N S T O N D. 349
Daar ryst do^Zon! — wat INIajefteit!
Zwygt Voorsten , zwygt, geen heerlykheid
Kan in uw optogt hierby haaien
Is 't vreemd dat ze om dien glans voorheen.
Van Volkren zelfs wierd aangebeên
Die nederboogen voor haar ftraalen ?
Myn Ziel, die zulk een dwaaling weert.
Heeft echter , op vry eedier gronden
In 't heerlykSchepzert beeld des Scheppers, dien zy eert
Den Vader van het licht , de Bron van heil gevonden.
:
, ,
De Zon verlicht, geeft vreugd en vrugt,
Dryft damp en nevel uit de lugt
Haar loop bepaalt getyd- en- dagen:
De Zon van ^«7 verlicht het hart,
Verblydt de Ziel in druk en fmart.
En doet ze waarheids vrugten draagen>
Den nevel van bekommernis
Verdryftze , en werkt door haar verlichting
By hun , in wier gemoed het nacht en winter is
Een' dag, een lentetyd van leven, heil en ftichting.
Xx 3
,
,
De