Dicht- en zedekundige zinnebeelden en bespiegelingen

o V E R D E W A N H o o P. 325
„ Zou God, die door my is bef!:recn,
„ Zou God , dien ik , van deugd verbasterd ,
„ Ontkend, onteerd heb en gelasterd,
,, My nog genadig zyn? ó neen!
,, óNeen! het heiluur is verloopen
,, Ik zou vergeefs op redding hoopen
„ V'anHeni, dien M^ nooit met ernst om heil of redding bad:
„ Ik zou vergeefs van Hem gunst, hulp of zegen wachten,
„ Daar ik zyn gunst verftiet, zyn hulp te ligt vergat,
„ Zyn Zegen dorst verachten..
„ Het leven wierd my aangeboón,
„ En ik heb zelf den dood verkoren
„ Ik ga door eigen fchuld verloren
, ,
„ Dewyl ik 't Zoenbloed van Gods Zoon,
„ Voor Zondaars aan het Kruis vergoten
„ Verfmaad heb , en myn heil verftooten
„ Ja! Hem door myn gedrag op nieuw aan 't Kruis gehêgc
,5 Daar wordt geen offer , geen verzoening meer gevonden,
„ Her vonnis is geveld en 't leven my ontzegt;
5, ó Bittre vrugt der Zonden!
, ;
Ss 3 „ Ach?