Dicht- en zedekundige zinnebeelden en bespiegelingen

OVER DE GERUSTHEID DES GE MO EDS. 319
Hy mag vry fohre fpyzen eeten
De Py dekk' zyn vermoeide leen,
Zyn hoofd ruste op een harden y?^^/?,
Het rein het zilverblank geweten
Voedt hem met y^yi" van meer waardy
Dan 's Waerelds kostbre Lekkerny,
Siert hem met eedier Kleed dan 't purper van de Grooten
Het Kleed der Onfchuld en 't gewaad der heiligheid
Schenkt hem een nist-t die nooit de Waereld heeft genoten.
Op 't bed van dons gefpreid.
Laat Lastrhig op zyn Godvrugt fmaaden ,
Zyn Ziel, het veinzen onbewust.
Wordt niet gekrenkt in haare rust
Maar toont in woorden en in daaden
Dat zy de Oprechtheid hulde biedt.
„ Gy (zegt hy) Gy die alles ziet
„ Die 't hart beproeft en kent van verre myn gedachten ,;
„ Gy weet Alziende ! dat ik u in waarheid dien
,3 Wac fchaadt het? laat my dan de Lasteraar verachten,
,
! , ,
» Gy zult myn Onfchuld zien.
,
,
,
Geen