Dicht- en zedekundige zinnebeelden en bespiegelingen

OVER DE MUITER Y. 295
Eet Land ligt ivoest men ploegt, men zaait niet meer,
't Uitzinnig Volk laat nutten arbeid fleeken,
't Grypt naar geen Kouter, maar naar 't Moordgevveer
De Schuur wordt leeg, en Onderdaan en Heer
Zal 't nodig voedzel in het kort oncbreeken.
*t Gevaar vermeert; de ontraenfchte zurgedbeid woedt
't fs nergens vry, de nood alom te dugten,
De Plonderzugt vernielt en huis en goed.
De IMoordlust doodt al wat haar hand ontmoet.
Of dwingt elk ora met Lyfsgevaar te vlugten.
Gints fleekt de woede 't fchoonst Paleis in brand
Hier trapt ze in 't bloed, op reedsverraoorde Lyken
Onteert Hen^ die het dankbaar Vaderland
Hun trouw ten loon ,
deed door een Kunstnaars hand
In hard Metaal of duurzaam Marmer pryken.
Dat vry een Staat, die tegen rede en wet
Wordt door 't geweld geboeid in Slaaffche banden,
Zig tegen 't Oogmerk des Tirans verzett'
Maar Pest des Volks ! waarom hebt gy befmet
Door vullen Stank de Lugt der vrye Landen ?
:
; ,
Dog