Dicht- en zedekundige zinnebeelden en bespiegelingen

VOORREDEN.
pukken in Nederland vermaard, hebben in laatren tyd den Liefhebberen
van diergelyke Kunfloefeningen , eenen onivaardeerbaaren
fchat van dezelve medegedeeld.
Men verdenke nty dierhalven niet , dat ik , hoewel met ongelyke
fchreden in het fpoor dier voortreflyke Voorgangeren flappende , myne
vnnbckivaame Dichtkunde ook beproefd hcb^ door eenige ondcriverpeti
op zulk eenc wyze te behandelen.
Het zal mogelyk aan veelen vreemd en te veel gewaagd fchynen ,
dat een , die niet alleen in Nederland nog geboren nog opgevoed is ,
maar ook buiten hetzelve de plaatze zyuer IVooninge heeft , zig on-
derwindt in Neêrlandfch Dicht te fchryven , vooral daar Nederland-
fche Dichteren zelf , in aanmerking neemende de Kiesheid onzer
Eeuwe , niet zonder fchrocmi hunne ÏVerken in V licht geeven.
Verwacht niet dat ik deeze bedenking, als geheel ongegrond, verwerpen
zal; neenl het is ""er zo verre van daan, dat zy zelfs de
oorzaak is geweeft , waarom ik zo dikwils aarzelde , eer ik tot het
hefuit kon komen van mynen arbeid het licht te doen zien. Menig'
viaal dacht ik dan by bet befchouwen van myn Kunfgebrek
Had myne Morgenjeugd het onderwys genoten
Van Nierlands Dichtren, die, in taal en zang vermaard,
Hun Kunsttrezooren voor den voedfierling ontiloten
Misfchicn was dan myn Werk der Braaven achting waard.
Het fcheen my dierhalven te vermetel toe , dat ik , wyl de eêlfte
Kunftbloemen zo weelig in Batoos vryen Tuin bloeiden, met uitheem"
fchen van minder geur en kleur zou te voorfchyn komen. Het von-
nis dat de Lecurik over het zingen der beide Zwaluwen flreek , in
de volgccjïige Fabel van den alomberoemden GellerT, fchrikte my
van zulk ecne onderneeming af.
Wanneer men 't Veldlied hoort der fchelle Nachtegaaien,
Dan kan het uw geen" prys behaalen.